eveettt arkadaşlar yeni kitapimm hayırlı ugurlu bolsungghhh

Yepyeni bir seri ile karşınızdayım. Fantastik tür sevenlerin bu kurguyu seveceğinden eminim! Umarım severek okursunuzz💃👧🏻🖤

Siyah kurdun başında son bulan küçük turum bitince dizlerimi acıtmaya başlamış halıdan yavaşça kalktım. Diğer tarafımda beni bekleyen manzara aklımın başıma dönmesini sağladı. Irice açılmış gözleri üçümüz arasında mekik dokurken ağzı aralık kalmıştı. Üç maymunu oynamaya karar vererek masada ki eski yerime geçerek sakince oturdum. Adamın neden bu kadar dikkatle her hareketimi incelediği sormam gerekmemişti. Tabikii! Benim insan üstü hayvansal sohbetime şahit olmuştu az önce değil mi? "Limonata?" Gülümseyip dikkatini dağıtmaya çalıştım, kendimi deli yerine koyacak değilim. Ela gözlerini uzun bir süre yüzümde dolaştırmaya devam edip sorumu duymazdan geldi. Eğer beni deli olmakla suçlayacak olsa bile kimi, ne için inandırabilirdi ki? Ne sonuca varacağını merak ederek arkama yaslanıp vereceği kararı bekledim. Kendi gece siyahı kurduna dönen bakışları aklında gezinen düşünce karmaşasının etkisiyle sürekli ışık oyunlarına sebep oluyordu. Sonunda gözlerimiz buluşunca yüzüne yayılan gülümseme bir şekilde beni rahatsız etmişti. Tam o an bir şeyler çok yanlışmış gibi gelmeye başlamıştı. Ama boyutlarını kavrayamamıştım! "Sende bizim gibisin değil mi? Ama ne olduğun hakkında hiçbir fikrin yok?" Nefes almayı bıraktım, sözleri bana istemediğim kadar çok anlamlar çağrıştırıyordu evet ama beynim o anda tepki verecek kadar çalışmıyordu!

Onu sevmek, yer çekimi gibiydi. Kendimi bıraktığım anda olacak bir şey. Nefes almak gibiydi. Onu nasıl sevmeyebilirdim? Bu imkansızdı. Ve o an kendimi bıraktım. Bu hissin güzelliğine. Doğallığına. Kalbimi yakışına, bıraktım. Bir saniyeliğine beynimde yeşil gözleri belirdi. Ve narin ellerinin, benim büyük ellerime nasıl tam olarak sığdığı. Sanki bana özel yapılmış gibi. Narin kollarını bana sardığında hissettiğim o duygu sarsıntısı. Bana baktığında, kalbimin sarsılması. Sonra gelecekten gelen bu görüntüler kesildi. Ölü, donmuş bir kalp tekrar atabilir miydi? Sanırım benimki atmak üzereydi. İçimi dolduran hisleri anlatacak kelimeleri bulmak için çabaladım ama onları tanımlayacak kadar güçlü kelimeler yoktu. Uzunca bir süre boyunca bu yeni, aykırı hislerin içinde boğuldum. Tekrar yüzeye çıktığımda bir zamanlar olduğum adam değildim. O an, yeniden doğmuştum. Gerçekten söylenen her şey doğruymuş. Eski zamandan bir söz vardı. Bir kurtadam üç kez doğar: Dünyaya geldiği zaman, ilk dönüştüğü zaman ve son olarak da mühürlendiği zaman. Ve ben onundum. Ve onun için her şeyi yapacaktım. Ve o ne isterse o olacaktım. (Alacakaranlık serisinin kurtadamlarından esinlenilmiştir.) 04.07.20~ #1- kurtadam 16.07.20~ #1- fantastik 23.08.20~ #1- mühür 12.11.20~ #1- teenfiction