Türkü dediğimiz şey dört, beş mısradan oluşsa bile, dünyasına girince bir romanı, hikayeyi anlatır aslında.

Merhaba ben Açelya Sıradan normal bir hayat yaşarken Dünyada tek tür olan Baltazar türü bir büyücü oldumu öğrendim Nefes kesici macerama katılmak ister misin +18 bölümler olabilir bilginize

Elena, ateşli bir ipin üzerinde yürüyen masum bir cambazdı. Diğer cambazlardan tek farkı: Onun tehlikeli sular taşıyan devasa kanatları vardı. Peki, Elena bu kanatların varlığından haberdar mıydı? Sessiz Tılsım İşaretsiz serisinin 2.kitabıdır.

Fantastik #6 Yeşil Prenses serisinin 2. kitabıdır. 1. kitabı Yükseliş'tir. İçimizdeki karanlığı bir mum ışığıyla yok edemeyiz. ♕ Kim bilirdi ki bir kölenin bu kadar yükseleceğini? Bir kralın tutkusuna, arzusuna esir kalacağını... Ama kendisinin de nefret ettiği bir şey vardı; kralının hırsına, arzusuna esir kalmayı o da seviyordu. Darya yıllar boyu gizlenen sırları öğrenirken daha fazla mücadele etmeye şehvet duyuyordu. Sakin bir hayat ona göre değildi. O da tıpkı ağabeyi gibiydi; gerçi onun gibi olduğunu yavaş yavaş öğreniyordu. Bunun farkında olmasa bile birbirlerine benziyorlardı. Ama asıl o konu o veya şeytan kardeşi değildi. Kral da değildi. Asıl konu, ülkelerinde neler olduğuydu ve daha neler olacağıydı. Asıl konu, bu hikâyedeki herkesin kemiklerinde yanan savaş isteğiydi. Asıl konu, dünyanın adaletsizliğinin onları günaha davet etmesiydi. Dünya, gizlenen yalanlarla doluydu ve bazı kişilerin bu yalanları ortaya çıkarmaya hiç niyeti yoktu. Yeşil Prenses serisinin 2. ve son kitabıdır. 1. kitabı Yükseliş'tir.

Parmağını şıklattığı anda istediği her şeye sahip olabilicek bir kız liseye gitmeye karar verirse ne olur. Alışkın olduğumuz teen wolf seneryosuna aykırı şeylerin olduğu, yeni kişilerin ve yaratıkların eklediği bir hikaye. Kurtadamlar, Vampirler, Cadılar veya bunların hepsinin bir kişide toplanmış hali...

"Koparılması mümkün olmayan tek bağ, anne ile evlat arasındaki bağdır." Kabuslarla dolu dünyasında tek umudu küçük kızının battaniyesine sinmiş kokusuydu. Yıllardır bıkmadan, usanmadan Dicle nehrine gidip kocasının yasını tutuyor, küçük kızının yollarını gözlüyordu. Her ne kadar köylü, kızının öldüğünü söylese de, hiç birine kulak asmadan kendi bildiği yolda devam ediyordu. "Umut etmek" Zelal'in ekmeği olmuştu...