Ben ona tutsaktım o bana sağırdı. Ben onun için sadece bir hayrandım, o ise bir İDOL'dü. Ben onunla olmanın hayalini kurarken bile o çok imkânsızdı. Aramızda kilometrelerce uzaklık vardı bunu aşarak ona yakın olduğumu zannettim, ama o Namjoon olarak kalbimden uzaktı. -"Biz imkânsızız Hye Sun. Ama bir o kadar da hayal edilesi..." Yüzümü yanımda gözünü bir an bile hiç kırpmayan arkadaşıma dönerek burukça gülümseyerek baktım. O ise hissetmiş gibi, derince bir nefesi korenin o meşhur tozlu havasına zaten alışık bir şekilde gökyüzüne doğru bırakarak sessizliğini bozdu. -"Mira," diye ismimi r ve l harfleri birbirine benzediğinden tuhaf bir şekilde söylerken gülümsedim ama bu kısa sürmüştü. Çünkü anında gözlerim dolmaya başladı. Bunu engellemek adına başımı gökyüzüne kaldırdığımda sol yanımda baskı hissetmemle hızla başımı indirdim. Bu Hye Sun'un soğuk narin eliydi. Konuşmaya devam ettiğinde gözlerine çekindiğim için bakmamaya çalışıyor, bakışlarımı küçük bahçemizde yer alan yeşil kısa çimenlerde gezdiriyordum. -"Elini kalbine koy ve hayalinin ne olduğunu sor, gerçekten neydi Mira?" Kurduğu cümle üzerine kalbim hızlı bir şekilde elinin altında göğüs kafesime vurmaya başlarken yine onu düşünürken buldum kendimi. 🌕❄🌑 Gitmeme rağmen, terk edemiyorum bir kez olsun Ölmek istediğini söylüyorsun, ama aynı tutkuyla yaşamaya devam ediyorsun Bırakmak istediğini söylerken, bir başka yük alıyorsun "Bir şey düşünmemeliyim" düşüncesi bile bir düşünce, biliyorsun Aslında kaderimiz böyle, biliyorsun Sonsuz acının içinde gülümsediğimizi, biliyorsun "Özgürlük" dediğin an 'özgürlük' diye bir şeyin olmadığını biliyorsun Biliyor musun? 🌕❄🌑 -"Biz birbirimizin gece manzarasıyız, birbirimizin Ay'ı." Ağlama Ay'ın Çocuğu (MOONCHİLD)

O gece...benliğimin yok edildiği, ruhumun sökülüp alındığı en acı günümdü. Nereden bilebilirdim ki bir an da hayatımın yerle yeksan olacağını. Ben onların günahlarının bedelini ruhumdaki sızıyla öderken, onlar da hayatına devam ediyordu. Herkes için büyük kayıplar acıyla sonuçlanacaktı ve o gün yakındı. 🌕❄🌑 Yanan bedenler değildi, ruhların kalpte tutuşturduğu kor alevdi. Onlar bir bütün olmak isterken suyun değdiği her yer kül oluyordu. Birbirlerinin olmak isterken bile ruhları can çekişiyordu. Onlar su ve ateş değildi. Onlar Yanan Ruhlar'dı... Bir aşk serüveni değildi onların hikâyesi; belki bir başlangıç ya da hazin son. Ama onlar tam tersiydi sonu olan bir başlangıç. 🌕❄🌑