LEYLA Sevgisizliğin birine verilebilecek en büyük ceza olduğunu inanlardandı.Kalbi her ne kadar sayısızca hayal kırıklıkları ile dolmuş olsa da göz kenarındaki her an akmaya hazır göz yaşıyla umut etmekten vazgeçmezdi.İnat etmişti bir kere,bir gün onunda yüreği herkes gibi sevgiyle ısınacaktı.Bu yüzden de hiç hayal kurmadı,bir gün uğruna her şeyden geçecek kadar çok seveceği adam karşısına çıkarsa şayet işte o zaman en güzel hayallerini kurmak istiyordu.Çünkü gerçek bir sevgide hayal kırıklığı yaşamayacağını inanıyordu... BAHOZ Çocukluğu ölü bir adamdı.Geçmişinde hayatına dokunan eller bugününe ve yarınlarına çoktan kara çalmışlardı.Hayatını görev ve kurallar üzerine kuran Bahozun yüreğinde sevgiye,şefkate asla yer yoktu.. Esaret ;aşkı uğruna kanatlarından vazgeçen leyla ile karanlığının içinden gelen bir adamın tutkulu hikayesi.. Not 1:Bu hikaye sevgisizliğe inatla direnen bir kadınla,tek bir aydınlığı dahi olmayan adamın hikayesidir. Not 2: kurgunun sahnesine göre içerikte her şey olabilir olabilir.Hikayede yazdığım her şey karakterlerin düşüncesi üzerine kuruludur!!Gerçek ile hiç bir bağlantısı yoktur.

Sırf insanlar merak etsin ve okusun diye açıklama kısmına 18+ birşey yazmayacağım, Ve hikayemde 18+ çok azdır bunu dikkate alarak okuyun. *** "Gömleğinizi çıkarın lütfen" "Neden?" Genç kadının aralanan dudakları kocasının baskın sesi yüzünden geri kapandı. "Zarar gören yeri kaburgalarıysa, gömleğini kaldırır" diyerek ani çıkışını açıklayan Karatlı ifadesizce karısına bakıyordu. Doktor irice açtığı gözlerini Tamere çevirip ciddi bir ifadeye büründü. "Aslı Hanımın göğüs kısmında da bazı morluklar var...muane etmem gerek" Aslı'nın gözleri iki adam arasında mekik okurken kocasının lacivertlerinin anbean koyulaştığını farketti. Karatlı sinirle soluk verip koltuğa yerleştiğinde bu Aslı için bir nevi izindi. Gömleğin düğmelerini açıp üzerinden sıyırdı. Aynı gömleği reng sütyeni ile karşısında kaldığında Karatlı bu duruma daha fazla seyirci kalmayarak yerinden kalktı. "Giy üzerini!" Emrivaki sesi ve sert duruşuyla oldukca sinirli duran adama karşı gelmeyerek gömleği geri üzerine geçirdi. "Kremi ben sürerim Doktor. Sen kaburgalarına bak."

**Tamamlandı** Saçlarımın üstüne bastırdığı dudaklarının kuvveti arttı, "Küskün kız çocuğum." Tüm anlattıklarıma ağlamamıştım da tek cümle yarmıştı göğüs kafesimi. "Göğün bütün yağmurlarını taşıyan gözlerini severim." *** Bu hikaye olumsuz örnek oluşturabilecek davranışlar içermektedir! Tüm hakları saklıdır.

Tenimi okşayan soğuk rüzgar saçlarımın arasından girip soğuk bir ürperti yaratıyordu. Karanlık denizin sığ sularına bakmaktan kendimi alıkoyamıyordum. Gecenin ayazı çıplak tenimde hâkimiyet kurmuştu. Üşüme hissiyatını iliklerime kadar hissediyordum ancak geri dönmek istemiyordum. Bana söz vermiş olması zerre kadar rahatlatmaya yetmiyordu içimi. İnsanlar ona inanacaktı bana değil. Onun tek bir kelimesi benim cümlelerime denkti insanların gözünde. Aniden omuzlarımı kaplayan sıcaklık ile irkilerek arkama döndüm. O gelmişti. Koskocaman bu yerde nasıl bulmuştu beni?Omuzlarıma yerleştirdiği ceketini çekip alacak iken durdurdu beni. "Beni nasıl buldun?" Dudaklarının arasına koyduğu sigara ile benden birkaç adım uzaklaştı. Gözlerini yüzümde gezdirerek gözlerime tutsak etti. "Beni seni hiç kaybetmedim ki Adal." ... Tüm hakları saklıdır izinsiz olarak kullanılamaz. Kapak tasarımı için @dreamerofuranus'a çokça sevgiler ve teşekkürler.🤍

Soğuk fayansa yığılmış bedenim üşüyordu. Cehennem çukurunda olmama rağmen titriyordum. Başaramama korkusu ölüm korkusunun yakında hiç idi. Beyaz fayans da yayılan kan beni korkutuyordu. Ölmek çok zordu. Acı içinde kıvranıyordum. Kapı açıldığında gözlerimi sıkıca kapattım. Ölmeyi bile beceremedim. Ölüm bile beni bu adamdan ayırmıyordu. .... Tüm hakları saklıdır izinsiz olarak kullanılamaz.

Karanlıksan aydınlığa ulaşamazsın, Deliysen akıllıya. Siyahsan beyaza aşık olamazsın, Denizsen gökyüzüne. Ve aysan, güneşe dokunamazsın; Yanarsın. Savaştı. Savaşmak hayata tutunmanın, küf kokan duvarlar arasında nefes almanın tek yoluydu. Kanla sulanmış bedeniyle mutluluk için savaştı ve yolunu yağmurlu bir günde, darmadağın düşlerinin peşinden giderken kaybetti. Yılmadan, usanmadan yağmurun izlerini takip ederek o çamurla harmanlanmış tıkalı yolu buldu ve sır perdeleri tek tek aralanmaya başladı. Aniden... O yağmurlu günde başladı herşey. Hayatı o yağmurlu günde rayından çıktı ve ezberlediği yola geri dönmemeye tüm benliğiyle yemin etti. Belki de o yağmur ona Tanrı'nın bahşettiği tek çıkış yolu, acı kokan ilk ve son lütfuydu. "O karanlık bir melekti, bense karanlığın ta kendisiydim."

İki kalp vardı birbiri için atan. Ayrı yerlerde birbirlerini arayan iki insan. Defne ve Kuzey birbirlerini bulunca ne oldu peki? Neden her zaman mutlu son verir hikayeler, filmler? Aşık gençler evlenir ve mutlu son? Peki ya sonra ne olur? Bu çiftler hiç mi kavga etmezler? Kız hiç mi babasının evine gitmez mesela? Ya da erkek hiç mi kapıyı çarpıp çıkmaz? Neden evlilik hayatına dahil edilmiyoruz hiç bir çiftin? Bir yerden sonra monoton olacağı için mi? Okuyucu sıkılıp hikayeyi terk edeceği için mi? Hadi bu sefer bir değişklik yapalım. Çayınızı, kahvenizi alın. Çikolataları stoklayın. Okuma gözlükleri de gözlere takılsın ve Defne-Kuzey aşkına tanıklık edelim. Aşklarına, evlilik aşamalarına ve evlilik hayatlarına dahil olmaya... Bizimle misiniz?

"Beni seviyormusun?" Öfkeden koyulaşmış, gözlerine baktığımda korkudan, titriyordum karşısında. Cevap verecek kadar cesaretli olamadım, çenemde hiss ettiyim dokunuşla, gözlerim harelerinde kayb oldu. Benden bir cevap bekliyordu, doğruyu söylersem gecenin sonunda, canı yanan ben olacağım için yine onun, duymak istediyi şeyi yaptım. Başımı usulca sallayıp "Evet" dedim kısık sesimle. Kendi sesimi kendim bile duyamamıştım. Yüzünde memnun olmuş gibi bir ifade vardı. Yüzümü elleri arasına alıp alnıma dudaklarını bastırıp sahiplendirici bir öpücük kondurdu. sağ yanağımdan akan yaşa mane olamadım. Kulağıma eyilip "Seni seviyorum" dedi fısıldar gibi. Boynumda hiss ettiyim öpücükle kendimi çekmeye çalışsamda, belimi tutan elleri buna engel oldu. Eski adı Aşk'a TUTSAK *************** # 1. Tutsak #6 . Acı #28. İntikam #3. Ölüm ****** Ateş & efnan'ın hikayesi biri aşıkdı diğeri aşıkların katili. Tarih: 07 02 2022

28.06.2023 TARİHİNDE KALDIRILACAKTIR! Burnunun ucunu boynuma yaslayarak çenemden yanaklarıma doğru çıktı. "Bu kadar güzel olmamalıydın. Her yeri emip, dişlemek istiyorum." Boğuk, git gide kalınlaşan ve kabaran arzusu ile gözlerine bakmaya korktum. Yanaklarımda duran dudakları ile içine derin bir nefes çekti. "İki gün. Tam iki gün beni bu kokudan mahrum ettiğin için sana öyle öfkeliyim ki!" diye soludu. Burnunu tenime yaslayıp kokumu derin derin çekti içine. Bana bu kadar yakın olduğundan faydalanarak bende onun kokusunu çektim içime. "Hak ettin." Tutku ile aklımda dönüp duran çok şey vardı. "Sevgilim yok. Söylediğin sözleri hangi boktan kim uydurdu bilmiyorum ama," Kirpiklerimi aralayıp ona baktığımda gözlerini kapatmış olduğunu gördüm. Yalandı. O sürtük bana yalan söylemişti. "Yandığım biri var." "Hı?" dedim alık alık. Korhan'ın dudaklarını kıpırdattığını fark ettim ama ne dediğini duyamadım. Böyle işlevimi kaybetmişken kendimi oldukça boş hissediyordum. Korhan dudaklarını dudaklarımın üzerine getirerek gözlerimin içine baktı. "Sana bildiğim tek doğruyu söylerim üvercinka. Yandığım biri var. O da sensin." & Argo kelimeler ve yetişkin içeriklidir. 18 yaşından küçüklerin ve rahatsız olacakların okumaması tavsiye edilir. Tüm hakları saklıdır!