Türkü dediğimiz şey dört, beş mısradan oluşsa bile, dünyasına girince bir romanı, hikayeyi anlatır aslında.

Kitabın telif hakları bendedir. Herhangi bir durum karşısında gerekli işlemler yapılacaktır. Anarşinin Çocukları Serisi 1. Kitap. Agleace Abel Bishop. Yetenekli bir ressam ve fotoğrafçı. Annesi tarafından terk edildiğinde, dünyaya gözlerini henüz açmıştı. Adam öldürmekten yargılanan babasını ise hiç görmedi. Büyükannesi tarafından büyütüldüğü kasabada zorlu bir hayat yaşadı. Üniversitede için kasabadan ayrıldığında ise bir daha geri dönmemek üzere yemin etti. Ancak yıllar sonra birden ortaya çıkan ve kucağındaki bebekle kapılarına dayanan annesi nedeniyle kasabaya geri dönmek zorundaydı. Kendisi gibi terk edilen kardeşine ve yaşlı büyükannesine bakmak ile hayallerini kurduğu sanat okulunda okumak arasında bir seçim yapmak zorundaydı. Aggy ise her ikisini de seçti. Dünyayı yerinden sallayan rock grubu Sons of Anarchy. Kariyerlerinde zirvede olan grup aslında dışarıdan görüldüğü gibi değildi. Sahneye her zaman yüzlerindeki siyah maske ile çıkan dört yakın arkadaşın büyük bir sırrı vardı. Dawson, Joel, Aiden ve Walter. Gerçekte kimse onların isimlerini bilmiyordu. Sahne isimleriyle tanınan dört adam hakkındaki her şey sisler ardında gizleniyordu. Kim oldukları, nereden geldikleri ve maskenin altındaki yüzleri hiç kimse tarafından bilinmiyordu. Sırrın ve gizemin nedeni olan adam, grubun muhteşem sesli vokali Dawson. O gecenin ardından bir daha eskisi gibi olamadı. Tüm gizliliğin ve maskenin tek sebebi O'ydu. Yaşanan kabus gece onu içten içte yok ediyorken, onun için şöhret ve ünü ellerinin tersiyle iten, maskelerin ardına saklanan dostları için vicdan azabı çekiyor, kendini karanlıkta yaşamaya mahkum ediyordu. Kader Aggy ve Dawson'ın yollarını birbirine bağlarken, onlara yepyeni bir hayatın kapılarını aralıyordu. Bu yolda büyük bir aşka yelken mi açacaklardı yoksa birbirlerini karanlığın içine çekerek felake

Türk ırkı hakkında herşey.

"Koparılması mümkün olmayan tek bağ, anne ile evlat arasındaki bağdır." Kabuslarla dolu dünyasında tek umudu küçük kızının battaniyesine sinmiş kokusuydu. Yıllardır bıkmadan, usanmadan Dicle nehrine gidip kocasının yasını tutuyor, küçük kızının yollarını gözlüyordu. Her ne kadar köylü, kızının öldüğünü söylese de, hiç birine kulak asmadan kendi bildiği yolda devam ediyordu. "Umut etmek" Zelal'in ekmeği olmuştu...

Bir kitabı alırken, yada hikayeye başlarken, ne kadar yapılmaması gereksede birçok kişi kapağına göre değerlendiriyor. Bir kapak hem dikkat çekmeli hemde kitabı yansıtmalı. Sizin için en güzel kitap kapaklarını yapmaya çalışacağım. Bu Kitabımın kapağına bakmayın terzi kendi söküğünü dikemezmiş kitabıma girin yaptığım kapaklara bakın. Hala kapak yapıyorum bırakırsam buraya yazarım ve yazıyorum kitabı BIRAKTIM.

Evet belki sıkıldınız bu tarz kitaplardan ama bir yerden başlamak lazım değil mi? Sadece kendi okuyup beğendiğim kitapları yazacağım benim gibi biraz deliyseniz ve klasik wattpad kitaplarından sıkılıdıysanız içeri buyurun....