ʀᴏᴍᴀɴᴄë/ᴅʀᴀᴍë Cilado hije që mbulonte dashurinë e tyre, ata e ndriçonin atë me dritën e tyre. ꜰɪʟʟᴜᴀʀ ᴍë: 17 ᴋᴏʀʀɪᴋ 2023 ᴍʙᴀʀᴜᴀʀ ᴍë: 10 ꜱʜᴋᴜʀᴛ 2024 ❗️Ndalohet kopjimi, publikimi i kësaj historie pa lejen time❗️

"A MUND TI MARR PER PAK BUZET E TUA ? KJO ESHTE PYETJA QE DUA TE BEJ SA HERE QE TE SHOH POR STEPEM NGA REAGIMIYT. A MUND TI MARR KUR E HUTUAR ME HEDH NJE VESHTRIM PYETES ? A MUND TI MARR KUR ACAROHESH ? KUR BASHKON VETULLAT NDERSA NOFULLA E POSHTME TE FORCOHET ? A MUND TI MARR KUR NERVOZOHESH, KAFSHON BUZEN E POSHTME DHE FILLON TE LUASH ME FLOKET E GJATA ? A MUND TI MARR BUZET E TUA KUR E GJITHA SKUQESH NE TURP DHE BEHESH SI NJE TRENDAFIL I KUQ I SAPO CELUR? ESHTE PIKERISHT ATEHERE KUR BUZET E TUA BEHEN KREJTESISHT TE NGRENSHME. A MUND TI MARR BUZETE TUA PER PAK QE TE ZGJASE PERGJITHMONE ? | | | | | | P.S. "Ky libër nuk më përket mua. Të gjitha të drejtat i përkasin autores. Unë po e postoj thjesht per nostalgji dhe per ata qe iu mungojne historite e shkruara vite me pare. Thjesht per te mos u lene ne arkivin e harreses e per t'iu dhuruar libra te bukur."

#1Mafia #1dashuri #1Albanian «E përfunduar » © Filluar: 3 , mars, 2019 🔚31, maj, 2019 Ndoshta dhe djalli ka qenë engjëll dikur. Të ndryshosh djallin. Është e mundur, të kesh në duar djallin dhe ta kthesh në engjëll. Dashuria, komedia, drama të ndërthurura në një liber. Pas reve ka gjithmon një diell dhe pas djallit ka gjithmon një engjëll..... NDALOHET RREPTËSISHT , KOPJIMI, SHPËRNDARJA NE RREJTE TE TJERA SOCIALE! APO DHE TJETËRSIMI I LIBRIT! E DREJTA E AUTORIT! PER CFAR DO LLOJ PYETJE MUND TE SHKRUANI NE INBOX! Mature content! ⚠

Amelia eshte nje vajze e embel,e sjellshme,e dashur, kokëfortë,e zgjuar dhe nje nxenese shembullore. Por e kunderta e saj eshte Leon Ai eshte nje djal simpatik,capken, gjaknxehte, i nxituar dhe shume problematik. High rankings: 1#dshuri 1#shqip {Libri ka pak pjesë +18} (Na falni për gabimet drejtshkrimore)

Lena dhe Tanka ishin vajza shume te bukura,nuk enderronin ta beheshin modele,fotomodele apo spikere televizjoni. Ato enderronin te beheshim mesuese te nderuara por te varfera,sepse rroga e tyre ishte e ulet.Shume moshatare te tyre benin jete luksoze edhe pse s'kishun mbaruar ndonje shkolle. Papritmas nena e Lenkes semuret nga kanceri i stomakut. Semundja rëndohet shpejt dhe nëna bërtet ditë e nate.Lena nuk ka para per ta kuruar nenen.Madje nuk siguron dot sigurin dot as morfine. Nena bertet nga dhimbjet, Lena i qan tek koka. Ne nje moment darmatik vajza detyrohet te prostituoje. Fiton shume para dhe nenen nuk e shpeton dot. Pasi varros nenen Lena nuk shkon me tek nxenesit. Tashme ajo nuk eshte nje mesuese por nje punonjese seksi. Nderkohe i bashkohet dhe Tanka e cila nuk kenaqet duke qene mesuese e ndershme por e varfer. Me pas te dyja perfundijne ne kthetrat e mafjes.

Shkoi pranë tij me hapa të ngadaltë e i qëndroi disa hapa larg, aq sa atij t'i mjaftonte t'i hidhte një shikim trupit të saj nga koka te këmbët e të kënaqej me pamjen që i servirej para. I bëri me shenjë t'i ulej në prehër. Ajo hodhi njëherë sytë përreth si për të kërkuar ndihmë e kur pa se askush nuk e kishte mendjen te ajo, u afrua te mashkulli përballë saj me trupin që i dridhej e me zemrën që i buçiste si e çmendur prej frikës. Uli kokën duke parë orën e saj të dorës e duke numëruar sekondat që kalonin, me shpresën se ato dy orët e fundit ndoshta do të kalonin më shpejt se zakonisht: gjë që doli një zhgënjim total. Ndjeu një dorë që iu vendos paturpësisht në të pasme e menjëherë ktheu kokën drejt tij duke e parë plotësisht e terrorizuar nga veprimi i tij i papritur. Ai, i kënaqur nga reagimi i saj, filloi të lëvizte dorën përgjatë pjesëve të saj femërore e herë pas herë i linte puthje në qafë. Ajo vendosi duart në kraharorin e tij të mirëformuar e filloi të bënte përpjekje për t'u larguar, ndonëse e dinte edhe vetë se nga aty nuk kishte kurrsesi shpëtim. Ndaloi kur duart e tij shtrënguan fort ato të sajat për të mos u larguar. E shikoi në fytyrë e vuri re se ai ishte duke nënqeshur. Afroi kokën pranë veshit të saj e filloi t'i pëshpëriste me një theks francez: -Shhhhh... Është vetëm fillimi...S'ke përjetuar asgjë ma cherie... Filluar më 18 shkurt 2018 Përfunduar më 5 maj 2018

-Sh-shef, ke-kerkoj ndjese. Nu-nuk do t-te ndodhe perseri, - tha nje punonjese me ze te dridhur e me lotet qe i rridhnin ne faqe. -Sigurisht qe nuk do te ndodhe perseri. JE E PUSHUAR! - tha Marko duke bertitur aq shume, saqe te gjithe ndaluan se beri punet e tyre. Por nuk ishte e thene qe ai ta linte me aq. -Merri sendet e tua dhe largohu menjehere nga ky vend! Mos te te shoh me asnjehere qe te çekësh qofte edhe pragun e deres! - bertiti perseri me te njejtin ton zeri e goditi tavolinen fort me grusht. Mund ta shikoja fytyren e tij te inatosur. Nje damar i dallohej qarte te pjesa e ballit nga gjithe ai inat. Shperndau fletet e hodhi te gjitha dosjet qe ndodheshin ne ate tavoline pune, duke bere keshtu qe nje pjese e dhomes te dukej katastrofe. Dhomen e pushtoi nje heshtje e cuditshme dhe e rende. Pervec frymemarrjeve te renda te punonjesve e ngasherimave te vajzes, nuk degjohej asgje tjeter. Ai u largua furishem nga ai vend e u drejtua te zyra e tij. Kaloi fare prane meje, duke bere keshtu qe aroma e kolonjes se tij te perhapej me nje shpejtesi marramendese... Filluar më 31 tetor 2017 Perfunduar më 20 janar 2018

Teksa linte pas pemen ne fund te rruges, xhamin gjysem te hapur te dritares se katit te dyte, shpinen kishte kthyer. Nuk do te kthente kurrsesi koken per te pare mungesen e nje shikimi qe nga pas nuk po e ndiqte ne kete nate te erret. Le te ishte nje arrogant ne ikje. Me shpinen e kthyer do e braktiste gjithcka. Le te konsiderohej nje fatlum mosmirenjohes qe nuk denjoi te hidhte syte e te pershendetej per te fundit here me gjithcka kishte nderkohe qe ne realitet ai thjesht ishte nje fatkeq qe e kishte te pamundur ti thoshte 'lamtumire' asaj gjithckaje nese do te kthente koken edhe njehere. Teksa braktiste naten, pemen, rrugen e mbase gjithcka tjeter qe njihte, nuk mundej te mos mendonte se nderkohe qe njerezit luteshin per nje fund te bukur, ai kishte dashur fare pak. Ah, sikur Argenti te kishte patur fatin te kishte vec nje fillim.

- Pra, beson ne fund te lumtur? -Jo.-nuk ndaloi te mendonte qofte edhe nje sekonde. -Jo?!-nuk u mundua aspak te fshihte zhgenjimin qe mori nga pergjigja e tij. -Nuk mund te jete edhe fund, edhe i lumtur. A nuk vdesim te gjithe ne fund?-mblodhi supet e vajza vec tundi koken.-Besoj ne mes te lumtur.-shtoi me tej duke mbire keshtu nje buzeqeshje te madhe ne fytyren e saj me menyren sesi ai i shikonte gjerat.

Xhoni Gega kishte ndjere gjithcka ishte per tu ndjere. Ishte i bindur qe pasketej , asgje te re nuk do te ndiente. Vec versione me te pakta te ndjesive qe tashme kishte perjetuar. Perdite e me pak, derisa te mirepriste fundin. Po ta pyesnin a mund te ishte nje femer fundi i tij, ai nuk do te hezitonte aspak qe te pergjigjej 'kurre'. Po ta pyesnin a ishte aq i bindur per kete sa te vendoste doren ne zjarr, do ti pergjigjej 'jo'. Jo vec doren. Do ishte hedhur i teri ne zjarr. Do kishte hedhur shpirtin ne zjarr i bindur qe nje femer nuk do te mjaftonte kurre per te qene nje ndryshim per te, lere pastaj te ishte nje fund. Mirepo, teksa priste me entuziasem nje fund per episodet e ndjesive te njejta, nuk e kishte idene se ndryshimin do e gjente pikerisht tek fundi. Oh, fundi do ti dhimbte ndryshe. E ajo do ti dhimbte si nje fund.