Siedemnastoletni Wiktor Kossowski umiera w dniu ukończenia pierwszej klasy liceum. Jednak to, co miało być końcem, okazuje się początkiem zupełnie nowego „życia"... Jako uwięziony na ziemi duch, Wiktor obserwuje, jak rodzina radzi sobie z jego śmiercią oraz stara się przyzwyczaić do zasad panujących w zupełnie nowym dla niego świecie. Jego przewodnikiem staje się dziewiętnastowieczny lekarz, Mikołaj. Na drodze chłopaka pojawia się również tajemnicza Basia, która od ponad dwudziestu lat stara się rozwikłać zagadkę własnej śmierci. Wiktor postanawia jej pomóc, jednak w pobliżu jest ktoś, kto zrobi wszystko, by pewne tajemnice nigdy nie wyszły na jaw... ROK PRODUKCJI: 2010-2011 Okładka stworzona przez @WNTGOfficial/@Mariseida Praca bierze zajęła pierwsze miejsce w konkursie "Rozgrywki Poetów" organizowanym przez @Stowarzyszenie_UP Praca bierze zajęła pierwsze miejsce w Konkursie Literackim "Papierowe Róże" organizowanym przez @OgrodRozany.

Harvey, pisarz-porażka, przedstawia konserwatywnym rodzicom swojego męża. Aha - i kot próbuje mu odgryźć głowę.

gdy każdy się czegoś boi, a geniusz ma całą masę fobii - fanfiction by @wiks; 2017-2019 -

❝Gdzie jesteś, Alice?❞ Alice miała kota Archimedesa, obsesję na punkcie żelków oraz brzydki sekret. Logan natomiast nie miał nic prócz Alice. Okładka autorstwa @oneyellowbee i serdecznie za nią dziękuję!

Wszystkie reklamy, które pojawiają się w telewizji, są prawdziwe. Pokazują realnych ludzi, realne rodziny i ich jak najbardziej rzeczywiste codzienne sytuacje - tworzą prawdziwy świat, gdzie trawa zawsze jest zielona, za płotem mieszka pomocny sąsiad, a o kobiecych sprawach intymnych śpiewa się piosenki. W takim świecie żyje Jake. Ma kochaną Mamę, rozsądnego Tatę i słodką Siostrę, a w życiu najbardziej ceni sobie Tęczowe Płatki Kukurydziane Stapplersa. Nie mogłoby być bardziej doskonale. Problem pojawia się dopiero w momencie, gdy to właśnie Jake odkrywa, że jednak można żyć inaczej.

Po raz pierwszy, spotkałyśmy się w teatrze. [Dodatek|prequel do Pan oszalał, panie Surre. Można czytać bez znajomości oryginalnego opowiadania]

❝Sprawiłeś, że kwiaty wyrosły w moich płucach I chociaż są piękne Nie mogę oddychać ❞ A jego kochać się nie dało, kiedy na ironię losu, sam zakochiwał się łatwo. ℹ️#3 miejsce w zimowej edycji konkursu Splątane Nici, w kategorii romans.

Poznałem Aleksandrę na zajęciach teatralnych, co klasyfikowało naszą znajomość jako „niezwykłą", bowiem według ludzi, którzy mnie otaczali, sztuka nie była niczym interesującym. Jeśli o mnie chodzi, chciałem spełnić swoje marzenie i pokazać dziadkowi, wyjadaczowi z teatralnych desek, że też potrafię grać. Natomiast nie mogłem zrozumieć, co robi tam Aleksandra. Zawsze cicha, wydawać by się mogło, że zupełnie niezainteresowana ludźmi, a przecież to oni tworzą przedstawienie. Najbardziej jednak zdziwiłem się, kiedy otrzymała główną rolę męską. I chociaż moja duma nie potrafiła się z tym pogodzić, naprawdę dobrze grała. Jakiś czas później udało mi się odkryć jej sekret. Wcale nie grała. Po prostu była sobą - już nie Aleksandrą, a Florianem. Okładka: -felixo

❝Wieczorami chłopcy wychodzą na ulicę❞ Obaj malowaliśmy chodnik kradzioną kredą przy dźwiękach rocka, łamanych nadziei (kreda też się czasami łamała) i łez świata, które na koniec wszystko zmywały. Byliśmy cool, bo siedzieliśmy na krawężniku. ••• okładka autorstwa cudownej @_Neoli_ ¬ praca zajęła pierwsze miejsce w kategorii Opowiadanie w konkursie literackim "Rozgrywki Poetów 2020" organizowanym przez @Stowarzyszenie_UP |_koklusz; lipiec 2020|

вyłaś мoją мodlιтwą, ĸтórej вóg wyѕłυcнał Faustyna Świt kocha zapisywać cytaty na drzwiach swojej szafy i nie znosi żółtych spódnic. Józek Irysowski uwielbia długie wędrówki z farbami w kieszeniach i wierzy w ludzi bardziej niż w Boga. Lekka opowieść o mieście zachodu, gdzie wschody słońca są najpiękniejsze, wędrówkach na skraje łąk i kapliczkach, pod którymi skradziono pocałunki. Bo przecież Bóg nie musi być nudziarzem, a katolickie liceum to nie tylko złożone do modlitwy ręce. Piękną okładkę wykonała @helpfulkatherine, która uwielbiam i polecam każdemu! ♡ historia dedykowana ś.p. Tomaszowi Kowalczykowi, dyrektorowi PLO Archutowski