"Son dileğin nedir?" Yaşlı gözleriyle etrafına bakarak hıçkırdı ve başını eğdi. Sustu. Suskunluğu asıl ölüm nedeniydi. Tekrar sordum "Son dileğin nedir insan?" "Ben" dedi fısıltıyla "Bir daha yaşamak istemiyorum" ◇ Her hikâye başka olduğu gibi içindeki hüzünler, kederler, pişmanlıklar veya mutluluklar da başkadır. Her insanın kendine ait duyduğu acıların özünde hiç ulaşamadıkları ve ulaşsa bile hayal kırıklığına uğradıkları yatmaktadır. Hayatta sadece iki kulvar bilirim; iyiler ve kötüler. Ying-yang dengesini sağlayacak olan ruhların içindekiler. Ve bırakın adaleti sağlayan o kişi sizin en derin korkularınıza inerek canlarınızı özgürlüğe ulaştırsın. Ve bırakın iki eliyle teraziyi tutan o varlık bedeninizden 'asıl sizi' sıyırırken ıstırabınıza son versin. Çünkü, bu kitabın bir ana karakteri yok. Onlar. Sizlersiniz... 14.07.2020

"Bitti." Dedim karşımda ilk defa bana bu kadar yabancı bakan yeşil gözlü adama. Elimizdeki her şeyi öyle tüketmiştik ki, birbirine kavuştuğunda alevli parıltılar çıkaran bakışlarımız şimdi birbirlerine denk gelmeyi bile dilemiyorlardı. "İyi." Duruşunu dikleştirdi ve gözlerini bana dikti. Bir uçurumun kenarında durduğumuzu hissediyordum, gözleriyle yarattığı boşluk sonsuzdu. Sonsuz ömrünün karanlık ve böyle yıpratıcı olduğuna ilk kez tanıklık ediyordum. "Öyleyse artık düşmanın say beni." ~ Avuçlarımdan aşağı doğru akan her bir kan damlası, ayaklarımın altındaki bembeyaz kar tanelerini hemen tepemdeki gökyüzü gibi koyu bir kırmızıya çeviriyordu. O anda gökyüzünün maviliğini unuttuğumu, koyu kırmızıya nasıl da alıştığımı fark ettim. Ayaklarımın altındaki toprak nasıl da çabuk yer değiştirebilmişti. Bildiğim her şey gibi. Sahip olduklarımla beraber sevdiğim herkesi, gökyüzünün maviliğini ve güneşin huzur veren sıcaklığını kaybederek girdiğim bu yolu kayıplarımın sonu sanmıştım. Sonun başlangıcı olduğunu bilmiyordum. Ufacık bir şehrin en parlak yıldızıyken şimdi görebileceğim tek bir yıldız bile kalmamıştı. Belirsizliklerle dolu bir kuyudaydım şimdi. Ve yörüngemi tamamen kaybetmiştim. ~ Kocaman bir merhaba! Buralarda çok yeniyim fakat kendimi bildim bileli kelimelerin arasında bir yolculuktayım. En kısa zamanda hikayemin devamıyla da burada olacağım. Bu yolculukta hep beraber olmayı çok istiyorum, yorumlarınızı sabırsızlıkla bekliyorum. Sevgilerle, -tatlibirpatates

Onunla aynı yaranın kanamasıydık. Geçmiş bizim kalpteki yaramızdı, ve ben onunla aynı yaranın en orta yerinden kanıyordum. En acısı da, onu seviyordum. * Başlangıç: 19 Temmuz 2020.

❗ °Öncelikle Destek Olduğunuz İçin Teşekkürler° Sıradan hayatına devam eden Ebru o anın geleceğinden habersizdi. Bir süre sonra aşka hiç inanmadı, ta ki onunla karşılaşana kadar. Hayatı bi anda değişti ve herşey tersine döndü. Ama bu terslikteki en güzel şey AŞK'tı... -EBRU SAK -POLAT SEVER

Acımasız bir dizi cinayet... Akla gelen tek bir soru ; Katil kim? Peki ya, katil kendisini ifşa etse, yine de onu yakalayabilir misiniz? Gizemli maskeler... Meraklı bir gazeteci... Cesur bir rehine... Ve tüm bunların arasında kalmış hayata küsmüş bir polis.... Katilin istediği tek bir şey var. O ana dek durmayacak. Ve kimse güvende değil Çünkü bu oyunun tek hakimi O...