''İntikam ve ihtiras ile harmanlanmış bir aşk hikayesi'' Bu göz kamaştıran bir hayatın kanla kirlenmiş hali! Bu paha biçilmez bir hayatın hazin öyküsü! Bu en acımasızların en masumlardan doğduğunun kanıtı! Bu acımasız kaderin Anastasia'ya çektirdikleri değil, Anastasia'nın Kösem olup kaderi değiştirdiği hikaye! Kendi kaderini yazdığı hikaye! Kaçırdılar onu, kopardılar vatanından. Getirip oturtturdular kurtlar sofrasına. Bu sofranın tek bir kuralı vardı: ya güçlü olup yiyecektin; veyahut zayıf olup yenilecektin. Yaptı Anastasia seçimini; güçlü olmayı ve dahi güçlülerin güçlüsü, acımasızların acımasızı Kösem olmayı seçti. Kösem geçte olsa anladı, bu sarayın köklerindeki zehirli sırlar vardı. Bundan sonra tek bir hedefi vardı; onun canını yakanı pişman edecek, onu kıranı parçalayacaktı. Bir bir buldu kadim sırları, saçtı ortaya. Ezdi düşmanlarının başlarını bir bir, bertaraf etti karşısına duranları. Hiç kimse dayanamadı Kösem'in karşısında. Bir gün geldi Kösem arkasına dönüp baktı, gördüğü şey düşmanlarının kanından, onların aciz bedenlerinden başka bir şey değildi. Lâkin unuttuğu bir şey vardı, kan eteklerine bulaşmış, attığı her adımı kirletmişti. *Kapağın, multimedyaların ve olay örgüsünün hakları tarafımca saklıdır.

On bir yaşında ailesinden koparılmasıyla hayatın acımasız olduğunu öğrendi Nasya. On beşindeyken Padişah'a çocuk verdi, oysa kendi çocuktu daha. Lâkin artık padişahın sevdalısı, Al-i Osman'ın Mahpeyker Kösem'i olmuştu o. Kösem olmak kolay değildi. Ve nihayet dönüp arkasına baktığında gördüğü tek şey, oluk oluk kandı! Ama başarmıştı. Âdeta bir kadın padişah olmuştu. Lâkin sonunda kıyamet onun için koptu. Yıllardır elinde tuttuğu ipler bir gece onun boynuna dolandı ve Topkapı Sarayı korkunç bir cinayete şahit oldu. Oysa hizmetçi Nasya'dan, İmparatoriçe Kösem olacağını kim bilebilirdi?

Ben anastasia.. Yasemin kokularının ,zeytin ağaçlarının gölgesinde büyüyen adasının bu tanecik güzeller güzeli kızı.. Hayatım böyle başladı Kefalonya adası da ailemle büyük bir sevgi ve huzur ile... Tek kelime ile cennette yaşıyordum Dikkat edin son söylediğime "yaşıyordum" Artık yaşamıyorum Osmanlı sarayında tam bur cehennemdeyim yanıyor... Acı çekiyor... Ve yeni doğup aynı şeyleri tekrar ediyordum Ta ki bir güne dek.. O gün benim hayatımın dönüm noktası oldmuştu bu el beni tutup cehennemden çekmiş cennetin kapılarını tekrardan aralamıştı Sultan Ahmed... Bu sarayda gördüğüm ve dahi görebileceğim en iyi adamdı Benim hayatımın AŞKIydı Böyle başladı tüm macera haremden kurtulmuş hatta Sultan bile olmuştum ama bunu kimse cekemedi Handan valide sultan safiye sultan ve baş haseki Mahfiruz bas belalarimdi ama Ahmed'e söylemiyor kendim halletmeye çalışıyordum böylece karanlık oyunlara dahil olmuş iktidar ve güç için can almaya başlamıştım Sonra bir gün her şey değişti ahmed beni bırakıp gitmişti bu dünyadan ama ben yenilmeyecek evlatlarım için dik duracaktım öylede yaptım yapmalıydım Önce... Mustafa hanı ve Osman hanı gördum şimdiye dek 3 padişah görmüştüm ve her birinde savaşmak zorunda kalmıstım Şimdi ise tahtta oglum canımın parcası Murad ım oturuyor ve ben gereken yerde valide sultan makamındayım her çıkanın indiği yerde emeğimle gelistim buraya ve küçük bi hata bn ile gidiyordum hatam Turhan'ı hafife almaktı gelinimin adamları tarafından öldürülüyordum ilk katledilen valide sultan olmuştum... kazanmak,koca bir emek ister kaybetmek içinse anlık bir gaflet yeter.. Aslitulay'ın kaleminden Kiataptada ki tüm capsler İnstagram Myykosemcaps e aittir

"Bir padişahın kızı iken,osmanlı imparatorluğunun en kudretli valide sultanı olacağımı nerden bilebilirdim ki?" 🔥😏☝🏻