Park Jimin'in boğazına bir bıçak gibi saplanmıştı, Jeon Jeongguk'un ölümü. Saat gecenin dördü. @Aurellora ithafen yazılmıştır.

Seni değil, yalnızca seninleyken bulduğum o şeyi istiyorum. Hiçbir aynadaki, hiçbir sudaki yansımamı sevemiyorum senin irislerinde kendimi gördüğüm gibi. Hiçbir gözün içine bakıp da beğenemiyorum kendimi. Bana bakan gözler hissettirmiyor senin gibi. Yemin ederim alıp da gözlerini, oturtamıyorum bir başkasının yüzüne. Diğer insanlarda seni aramak, hayır, senin gözlerini aramak ne kadar acı biliyor musun hiç? Bilme. Zerre âhım yoktur sana, sen bu derdi sakın bilme.

Sen kadar güzel kokan tüm çiçekleri mezarıma istiyorum.

[Tamamlandı] Zihninin ve kalbinin oynadığı oyunlar mıydı kendine sorduğu soruların cevabı? Yoksa kilitli kapıların arkasına gizlenmiş gerçekler mi vardı?

"Alma mazlumun ah'ını çıkar-" "Üstümü mü?" "Aheste aheste." Aheste aheste: yavaş yavaş