Ada ölmek için yazdığı adama aşık olduktan sonra hayatı tamamen değişir. Peki adam Adayı ölmekten vazgeçirebilecek midir?

Bir varmış, bir yokmuş; oldukça bilinen rengi bembeyaz, meyveleri kocaman olan bir dut ağacının altında iki aşık otururlarmış. ... Bir varmış, bir yokmuş; dut ağacının o yoğun kıpkırmızı taneleri bir zamanlar kar kadar beyazmış. Rengi ise tuhaf ve oldukça üzücü bir şekilde değişmiş. Buna neden olan şey, iki gencecik aşığın ölümüymüş. 03.03.21 #robin 1. 21.04.21/ 05.09.22 #karadut 1.

(+18) Mafya patronu olan Hera Ateş bütün şehri avucunun içinde tutuğunu düşünüyordu ama bir gün şehre yeni gelen bir adamla bütün hükmü son bulmak üzereydi. Tırnaklarıyla kazarak çıktığı koltuğundan indirilmek üzereyken ona neden efendi denildiği öğrenilecekti. Peki ya şehre gelen bu gizemli adam kimdi? Silahlar kuşanılmış, efendi kırmızı rujunu sürmüştü. Bir savaş başlıyordu. Peki kazanan kim olacaktı?

"Sana hiç söylemedim ama sana aşıktım. Bunu yüzüne karşı söyleyememek de benim ayıbım olsun." 070822 ☁️

En kötü anında ona birkaç kelime ile destek olan o peri dedesinin gittiği yerden son hediyesi olmalıydı. Burnuna bir kere daha götürdüğü mendilin kokusunu ciğerlerine çekerken üzerinde ki minik peri kanadı işlemesi dikkatini çekti. O kız gerçekten bir peri olmalıydı ve bu da o perinin simgesi olmalıydı. Yekta o peri kızını bir daha göremeyeceğini düşündü. Fakat bunu kalpten dile getiremedi. Çok kırgın olan kalbi o an da; "Keşke hayatımı, hayatına katsan peri kızı." Dedi. Fakat bilmiyordu ki, kalpten edilen dualar kabul olurdu. Bilmediği bu gerçek ile kader çarkları kırıldı ve rota yeniden oluşturuldu. Artık kaderin tek bir hedefi vardı. Yekta'nın kalbini ısıtan o peri kızını, yine kusursuz bir zamanda Yekta'nın buzlarını çözmesi için hayatını, hayatına katmaktı. Ne kadar başarılı olacağı bilinmez fakat bilinen bir şey var o da; kaderin oyunları çok sevdiği ve galibiyeti yakalamadan oyunun peşini bırakmadığıydı. Yekta ve Peri kızının oyununun senaryosu da o gün, o sahilde, o mendil ve çiçek kokusu eşliğinde yazıldı. Artık geriye tek bir şey kaldı o da; oyunun sahnelenmesi! Onun da zamanı uzak değildi, en azından çok çok uzak değildi...

"Kimsiniz?" Sanki ben ona hiçbir şey sormamışım gibi mimiksiz ve tepkisiz kalan adam gözlerime, onları delercesine bakarken üşüdüğümü hissetmiştim. Korku yavaş yavaş bedenimi sararken bir adım geri gidip kapıya yaslandım. "Size bir soru sordum." dedim en soğuk olduğunu umduğum sesimle. Dudağının kenarında gördüğüm belli belirsiz hareketlilik beni kendisinden beklenmeyecek kadar heyecanlandırmıştı. Bu varla yok arasındaki dudak kıpırtısı nasıl kalbimi tekletmeyi başardı diye düşünürken dudaklarımı ıslattım. Bir anlığına gözleri dudaklarımı bulduktan sonra bakışları tekrar kahvelerime sabitlendi. Hiçliğin ortasında kaldığımı hissettiğim birkaç saniyenin ardından sesini tekrar duydum, "Şimdi sana, ikincisini kesinlikle seçmek istemeyeceğin iki yolu olan bir anlaşma sunacağım." Anında çatılan kaşlarıma kırpıştırdığım kirpiklerim eşlik etti. Bu adam ne diyordu? Ona doğru iki küçük adım atarak konuşmaya yeltendim, "Beyefendi kimsiniz ve ne diyorsunuz ben hiç-" Söylediklerimin onun umrunda olmadığını belli edercesine sözümü kesti, "Birincisi, senden bir bebek istiyorum. Bana bir bebek vermen gerekiyor. İkincisi ise, bunu farklı yollardan yapacağım diğer alternatif." Her iki yolla da benden istediği bir bebekti. Bir dakika. Bebek mi? ○ Zamanın en kısa parçasına denir lahze, bölünemeyecek kadar küçük olana. Bir lahzede, yaşanabilecek en mükemmel sihir gerçekleşmiş, donuk gözler sıcak dudaklara takılmıştı. Onların hikayesi işte böyle bir sihirle başladı. "Lahzen" isimli bir sihirle. Yalnızlığın keskin kokusuyla sarmalanmış Esila ve ondan bir bebek isteyen Savaş'ın verdiği mücadelenin gölgesi, bir Çınarlı hikayesi. Başlangıç 05.05.2020

" Dokun bana, " dedi Sumru bunu yapmamak için kendini zor tuttuğunda. " Sumru.." " Sen sus, elin konuşsun Kutay. Dudakların, ellerin...sadece onları istiyorum. " Kutay bu emri bekliyormuş gibi ellerini kızın beline koyarak onu kendine çekti. Artık istese de duramazdı, bunun farkındaydı. Yetişkin içerik içerir, rahatsız olacaklar okumasın.

Korkmuyordum, ne karanlıktan, ne gürleyen gök gürültüsünden, ne de bana zarar verebilecek bir insandan. Çünkü ben karanlıktım, ben gürleyen göktüm, ben zarar görmezdim, ben zarar verirdim. Ben bir katildim. Bu bir sıfat değildi, bu benim mesleğimdi. 🔥 Yayınlanma Tarihi: 12.04.2020 Bu kurguda geçen kişi, kurum ve olaylar tamamen hayal ürünüdür. Uyarı: Eğer kurguyu spoi almadan okumak istiyorsanız, yorumları okumamanızı tavsiye ediyorum.

''Ahu Dila Tanin.'' Sesi şehrime düşen yıldırım gibiydi, sesi şehrime düşmekle kalmayıp evimi viran ederdi. Dehşetle kapattığım gözlerim, adım yabancı sesin dudaklarından döküldüğünde aynı dehşeti yaşarcasına tekrar açıldı. ''Lezâ Çukuru... Cehennemin yedinci kapısının önüne gelmekle kalmayıp, alevli ateşe dokunan ellerinle kapıyı açtın ve o çukura düştün.'' Birkaç adım attı, sıcak nefesi soğuktan çatlamış olan dudaklarıma değdi. ''Cehenneme hoş geldin diyemeyeceğim, sen zaten çok uzun zamandır burada yaşıyorsun.'' 🕸🕷