Uwaga! Ilość cringe'u w tym opowiadaniu jest przytłaczająca. Czytasz na własną odpowiedzialność! ✎ 𝑌𝑎𝑚𝑎𝑔𝑢𝑐ℎ𝑖 𝑜𝑑 𝑑ł𝑢𝑔𝑖𝑒𝑔𝑜 𝑐𝑧𝑎𝑠𝑢 𝑧̇𝑦𝑤𝑖 𝑢𝑐𝑧𝑢𝑐𝑖𝑎 𝑤𝑜𝑏𝑒𝑐 𝑇𝑠𝑢𝑘𝑖𝑠ℎ𝑖𝑚𝑦 𝑖 𝑤 𝑘𝑜𝑛́𝑐𝑢 𝑚𝑎 𝑜𝑘𝑎𝑧𝑗𝑒̨ 𝑗𝑒 𝑝𝑜𝑘𝑎𝑧𝑎𝑐́. Start : 03.02.20 Koniec : 02.10.20 # 507 - boyslove 29.02.2020 # 303 - boyslove 16.03.2020 # 2 - tsukiyama 26.03.2020 # 1 - Tsukiyama 02.10.2020

Kenma odkąd skończył osiem lat boi się otwierać usta. Kuro myśli o samobójstwie już czwarty rok. Czy Kenma zdoła pokonać swój lęk, by mu pomóc? Czy może to Kuro musi pomóc Kenmie?

Jedna wiadomość może zniszczyć życie. Jedno wydarzenie może je jeszcze bardziej skomplikować. A czy jedno zdanie może to naprawić? Okładka: @Psycho_Yumiko

Oneshot opowiada o tym, jak i z kim Oikawa spędził urodziny.

[WOLNO PISANE] Gdy Kageyama wyjeżdża na obóz kadetów by całkowicie oddać się swojej siatce, z pewnością nie spodziewa spotkać tam swojego dawnego wroga. Rozgrywający przekonana się jak cienka jest granica między nienawiścią, a czymś zupełnie innym, gdy uczucia drugiej osoby wchodzą w grę. "Zrób to, a obiecuję że więcej nie wstaniesz z łóżka - syknąłem Jeśli tak bardzo chcesz się na mnie położyć, wystarczy poprosić - uśmiechnął się wrednie, pokazując język" Czyli historia o wspólnym leżeniu, kolacjach, które na pewno nie były randkami, rzucaniem wszystkim co popadnie, noszeniu na plecach i o tym, jak mocno Oikawa zakochał się w Kageyamie. Taa, czyli luźne opowiadanie, pisane z nudów a także dla własnej zabawy.

Im bardziej będę się starać, tym bardziej będę cierpiał. Im więcej nadziei dostanę, tym mniej będę jej miał. A ja chce tylko kochać. I być kochanym. Bez poczucia, ze robię coś złego. W końcu mi się udało. Uczestnik konkursu "Skrzydlate słowa" Notowania: 25.03.17 #919 01.04.17 #706 (prima aprilis?) 08.04.17 #599 10.04.17 #518 21.05.17 #492 07.06.17 #476

«Leżałem na białym, szpitalnym łóżku. Dookoła mnie wisiały zasłony mające zapewne zapewnić „odrobinę prywatności". Na bank jestem w szpitalu. Spojrzałem po sobie. Jedna kroplówka z jakąś białawą cieczą i jedna z krwią. Ugh. Krew. Krew. Wszędzie krew! Dosyć mam tego! Chcę stąd wyjść! Chcę znaleźć... Szarpnięciem odsłoniłem jedną z zasłon. Moim oczom ukazał się widok przerażonej, rudej kulki włosów, która natychmiast się skuliła i pisnęła.» ________________________________________ Ja, Oliczek23, wprost uwielbiam pastwić się nad Hinatą. Niektórzy to pewnie już zauważyli. Tym razem postawiłam go w sytuacji gdzie jest uzależniony od *dźwięki tłuczących się talerzy połączone z kichaniem żółwia (tak, żółwie kichają)*. Umm... Dobra... To było dziwne... Jeszcze raz. Hianata jest uzależniony od *syreny alarmowe głoszące ryzyko zarażenia wirusem toxoplasma gondi*. No, ku-... ...uuhuhulu... Ostatni raz. Hinata uzależnił się od *wściekły wrzask orangutana*. Poddaję się. Jednak wam nie powiem. ''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' Zagłuszanie nazwy czynnika uzależniającego nie było celowe i wynikało tylko i wyłącznie z powodu kontaktu z dziką naturą/dżunglą miasta/środowiskiem domowym. Przepraszamy za nieudogodnienia. Najwyższe notowania: (7 grudnia 2019) #544 w Fanfiction (WOAH) #5 pod hasztagiem „karasuno" #17 pod hasztagiem „szpital" #1 pod hasztagiem „żyletki" #3 pod hasztagiem „uzależnienia" #2 pod hasztagiem „kagehina" #37 pod hasztagiem „cierpienie"