"Böyle ıssız bir yerde başına bir şey gelebilirdi!" dedi dişlerinin arasından Eren. Sonra gözlerini bana dikerek başını iki yana salladı. "Bunu düşünmek bile öldürüyor beni." "Beni önemseme artık!"dedim tek düz çıkan sesimle. Asker adımlarıyla yanıma yaklaşıp elimi tuttu. Ben onu izlerken, o alnını alnıma yasladı. Bir eliyle de yüzüme düşen bir tutam saçımı okşamaya başlamıştı. "Sana bir şey olsaydı yakardım bu dünyayı!" Söyledikleri bir yandan susmama neden olurken, aklım sabah gördüklerime gitti.Bir anda ciddileşip sinirle konuştum. "Niye burada olduğumu biliyorsundur herhalde?" diye sordum kendimi ondan çekerek. Ne söyleyeceğini merakla beklerken elleriyle saçlarını karıştırdıktan sonra boğazını temizledi. "O gün seni o evden kurtarmam tesadüf değildi, o gün tesadüfen Korayın evine gitmemiştim.Ben zaten o gün o evin kapısında bekliyordum." Söyledikleriyle iyice kafam karışmıştı."Nasıl yani?" dedim kaşlarımı çatarak. "Attığın her adımda arkandaydım ben, Nehir.Ben senin gölgendim.Senin farkedemediğin gölgendim..." Kendi ışığını reddedenler daima karanlıkta kalacaktı...

Yeni bir apartmana taşınan Defne İrem komşularına ve mahallesine alışmak ister. Ve alışması kolay olur. Çünkü karşı apartmana eski okuldan en yakın arkadaşı Azra taşınır. İlk başta hiç anlaşamadığı ama sonradan ne olduklarını bile bilmeden birlerini kıskanan Toprak ve Defne ilerleyen zamanlarda neden kıskandıklarını anlarlar ve biraz geç de olsa birbirlerine açılırlar. Umarım beğenirsiniz:) Başlama tarihi: 05.04.2020 30.05.2020 Gençlik#1

Bir Umut düşünün, bir de Mutlu. İkisini birbirine harmanlamak istiyorum karışa karışa... Çikolatayla... "Pasta yesek beraber?" "Ne münasebet canım. Tanımıyorum bile seni. Git kendin ye." Tekrar tekrar önüme geçti. "Ya lütfen sadece şu pastane de seninle pasta yemek istiyorum." "Amaç?" "Yok." "Sebep?" "Yok." "Art niyet?" "Yok." "Sadece bir dilim pasta?" "Evet." "Çikolatalı?" "Her zaman." ~~~ O zaman anlamamıştım Çikolatalı derken aslında benden bahsettiğini... Kitap kapağı, @noksanayaz'a aittir. Canım Yaren'cim sağ olsun çok güzel oldu. Gözünüzü kırpmadan ona başvurabilirsiniz. Tüm hakları bu hırçın yazarın masum ruhunda saklıdır.♥

Hiçbir günah kefaretini unutmaz. Hiçbir kirli sır gecenin nezaretinde tutuklanamaz. Geleceği ellerinden tek gecede koparılan bir adam, öleceğini bilse dahi sessizliğin kanatlarına sığınmaz. İki karanlık gecenin iki büyük suça gebe kaldığı ve iki yabancı ruhun birbirine körkütük düğümlendiği acı bir hikâyenin içindeyim. O iki yabancı ruhtan biri benim. Ve ben bir zamanlar, yolunda giden bir hayata sahiptim. Bir gün o çıkageldi ve içinde sadece doğruların olduğu dünyamı yanlışlarıyla altüst etti. Gözlerime bir kez bakması bile beni düşürmeye, düştüğüm yerde darmadağın etmeye yetti. Beni tehditlerle örülü bir kafese hapsetti, o kafesin kilidini ve anahtarını elime verdi. Gitmek de, kalmak da senin seçimin dedi. Ama ne kalabildim ne gidebildim. Yalnızca bekledim. Benim de onu düşüreceğim bir gün elbet gelecekti ve ben intikam almayı severdim. O gün geldi. Bir leyl vaktinde, ay gecenin koynunda dalgalanırken, hakikati sırtından vurdu kirli parmakları. Artık bu saçma hikâyemizde bizden başkaları da vardı. Zaman aktı... Kendiliğinden kırıldı hapsolduğum kafesin kapakları. Dışarıya adım attığım an hislerim pervasızca tökezledi. Zira sevdayı puslu gecelerde yüreğime kazıyan adamın ruhu artık içime işlemişti. "Haklıymışsın," dedi beni öldürmek ister gibi. "Senin hikâyenin esas adamı ben değilmişim."

Hayatı sırandandı. Ta ki yan eve birileri taşınana kadar...

Her şey bir kurşunun değil de, bir çift kara gözün kurbanı olmakla başladı. Bedenimde ki değil, ruhumdaki ölü tohumların yeşermesiyle attı nabzım. Ve o günden sonra üzerimdeki çiğ toprağı atıp yaşamaya başladım. "Çünkü burası Veda Caddesi," dedi kara gözlerini, gözlerimin içine mıhlayarak. "Çünkü burada her veda bir merhabayla başlar."

Bu okulda kimseye güvenme!!!

Sır dolu bir aşkın içinde kaybolan genç bir kız,hayatı sırlarla dolu bir erkek. Sırrını öğrenmesin diye her ğeçen gün kalbini kıran bir erkek o. Ama kız kırılmasına rağmen acımasız hayatın ona verdiği derslerden umutlanarak kalbini kırdığı kişinin sırrını öğrenebilcek mi? Yoksa pes edip hayatın verdiği derslerin acısına mı katlancak?

Ece on yedi yaşında bir genç kız. Herkes gibi o da bir okulda okuyor ve o da okulunki yakışıklı bir çocuğa aşık olabiliyor. Ancak bir gün okulundaki büyük yangın ve babasının işi yüzünden yeni bir okula gitmesi gereklidir. Bu nedenle en yakin arkadaslarınin bazilarini ve sevdiği çocugu birakmasi gerekmektedir.

Bu yaz çok değişik olacak eğleneceğim hemde çılgınlar gibi ve en güzeli ise aşık olacağım