Mine internet üzerinden Yeşil Küpeli Kız takma ismiyle magazin haberleri yaparak milyonlarca takipçiye ulaşmıştır ve Mine'nin şimdiki haber hedefi genç kızların yeni sevgilisi Efe Duran'dır... Yepyeni bir yaz macerasına hazır mısınız? "Ben notalarını değil seni istiyorum Efe..."

"SAÇMALIK."diye bağırdı Akın. Söylememeliydim işte. Henüz tam iyileşmemişken ona bunu söylememeliydim. "Rüyanda gördüğün bir kıza aşık olmak mı ? Bu delilik Ozan farkında mısın?" Akın'ın odasından çıkıp hızla odama gittim. Resimi kaptığım gibi Akın'ın yanına geri döndüm. Ensemi kaşıyıp tereddütle resimi önüne koydum. Akın dikkatlice çizdiğim resimi inceledi. "Al işte. Bu kadar güzel bir kızı ancak rüyanda görebilirdin zaten." Gerçekten deliriyor muyum acaba ? Hiç olmayan birine aşık olduğum varsayılırsa bu muhtemel bir durum. Akın'ın aklımı kaçırdığımı düşünmesi çok normaldi. İlk günden beri hep yanımda olmuştu. Ama şu durumda ben bile kendimi anlayamıyorken onun anlamasını beklemiyordum zaten. Aptalım. Koca bir aptal. Nasıl böyle saçma hislere kapılabiliyordum anlamış değilim. Apartmanın az ilerisindeki parka doğru yürürken çalan telefonum dikkatimi dağıttı. Elim kolum dolu olmasına rağmen telefona ulaşmaya çalıştım. Birden bir çarpışma sonucu telefonum dahil elimdeki tüm eşyalar yere dağılmıştı. Yoksa yerde parçalar halinde olan telefon benim miydi? Evet kesinlikle benimdi. Sonunda olacağı buydu. Kafa karışıklığına eklenen sinir ile bana çarpan -belki ben de çarpmış olabilirim-kişiye doğru bir hışımla döndüm. Ve bedenim buz kesti. Ya ben şu an rüyadaydım, Ya da gerçekten haftalardır rüyamda gördüğüm kız karşımdaydı.

''Birlikte belanın içine batabileceğimiz kadar battık. Ve şimdi, seni bırakmayacağım... Benimle misin?'' --- Zeynep, kendini yeni okuluna başladığı ilk gün bir felaketin ortasında buldu. Okulu, salgın bir hastalık nedeniyle karantina altına alındı. Karantinanın akşamında ise kendini okulun karanlık koridorlarında bir kız öğrencinin cesedinin başında buldu. Üstelik yalnız değil, onlar da yanında... Mahşerin üç atlısı. Bu, sadece bedenleri değil ruhları da karantinaya alınan dört kişinin hikayesi. Bu onların özgürlüklerine ulaşmak için yaşadıkları esaretin hikayesi. Bu, birbirlerinin her şeyi haline gelen, birbirlerine gökyüzündeki son yıldız yanıp kül oluncaya kadar birlikte olacaklarına söz veren dört arkadaşın hikayesi. Bu mahşerin dört atlısının hikayesi. Şimdi, bizimle misiniz? "Bizim bedenlerimizi karantinaya almadılar. Ruhlarımızı karantinaya aldılar. Bizim ruhlarımız tanıştığımızdan beri karantina altında. Ne çıkabiliyoruz bu karantinadan, ne de birbirimizden ayrılabiliyoruz. Ruhlarımızı birlikte bir karantina altına aldılar, ve bizim bundan sonraki tek savaşımız bu karantinadan kurtulmak. Kurtulduğumuzda bile birlikte olacağız, ama özgür olacağız. Savaş bitti, ve biz sağ kaldık. Savaş bitti, ve biz hala ayaktayız."