[TAMAMLANDI] Ne yaparsa yapsın ölmeyi başaramayan bir avcı, ayaklarına kadar gelen ölüm perisinin ondan istediği vampir gözyaşını tek bir şey karşılığında kabul etmişti. Ölüm.

"Göğün altındaki her şey benimdir," dedi Ejderha. "Gök kimseye ait değildir," dedi Kurt. Bir yanda; Çin topraklarını demir ve kanla birleştiren, ölümsüzlüğü arayan genç İmparator Qin Shi Huang. Zarafeti bir ipek kadar yumuşak, öfkesi bir fırtına kadar yıkıcı. Diğer yanda; Bozkırın özgür rüzgarıyla nefes alan, halkı için yaşayan Gökbörü Boyu'nun lideri Alp Kutluğ. Kopuzuyla ruhları çağıran, atıyla rüzgarı geçen bir savaşçı. Kader onları, yasak bir vadide, dört gün dört gece sürecek ölümcül bir dansta karşı karşıya getirdi. Kılıçlar çekildi, büyüler çarpıştı, notalar savaştı. Ancak kazananın olmadığı bu savaş, yerin altındaki kadim bir kötülüğü, **"Kızıl Sis"**i uyandırdı. Şimdi, birbirini öldürmek isteyen bu iki zıt ruh; hem halklarını hem de aşkı öğrenmek için sırt sırta vermek zorunda. Altın kafes, özgür rüzgarı hapsedebilir mi? Yoksa rüzgar, o kafesi yıkıp geçecek mi?

"Yukarıda, bulutların üzerindeki o steril fanusta yaşayanlar için hayat bir oyundu. Aşağıda, çamurun ve pasın içindeki bizler içinse sadece nefes alma savaşı." Adım Yenal. Ama bu lanet şehrin arka sokaklarında, neon ışıklarının altında bedenimi ve yumruklarımı satarken herkes bana Nox der. Kurallarım basitti: Asla güvenme, asla yalvarma ve tek varlığım olan kardeşini hayatta tut. Ta ki o geceye kadar. Pars... Şehri yöneten Konsorsiyumun tek varisi. Damarlarında kan yerine sıvı altın akan, insanlara baktığında sadece fiyat etiketleri gören o kibirli prens. Beni o kulüpte, ayaklarının dibine atılan paraları toplarken izledi. İğrendi. Aşağıladı. Ve sonra, hayatımın iplerini eline aldı. Kardeşimi yaşatmak için, nefret ettiğim o adamın dünyasına girmek zorundayım. O, beni satın aldığını, bana sahip olduğunu ve irademi kırabileceğini sanıyor. Beni evcilleştirebileceğini sanıyor. Ama unuttuğu bir şey var: Sokaklar, saraylara benzemez. Ve biz sokak köpekleri, tasmamız ne kadar sıkı olursa olsun, ısırmaktan vazgeçmeyiz. Biri kromdan bir tanrı, diğeri etten ve kemikten bir isyancı. Biri yok etmeye, diğeri hayatta kalmaya yeminli. Mülkiyet yasaları, kalbin ritmini durdurabilir mi?

KARAYILANLAR serisi 3. kitap Karayılan ailesinde bu artık bir gelenek, vazgeçilmez ve hastalıklı bir huydu; Asla âşık olmaman gereken kişiye olmak. O bir İngiltere Prensi'ydi, bir veliaht. Bense onu tehdit ve zorlama ile eşim yapmış bir mafyaydım. Benim güçlenmek için ona ihtiyacım vardı, onun ise gülümsemek için bana.

TAMAMLANDI KARAYILANLAR serisi 1. kitap Kumar sever miydim? Hayır, bilakis nefret ederim. Oyunların adını bile bilmezdim. Fakat şu an oynadığım bir kumardı, evet. Öleceğim ya da öldüreceğim bir kumar. Canımın kumarı. "Seç, Sarı'm; Dikiş mi yoksa yara mı?"

Erkin hırslı bir avukattı fakat kendisine bir türlü rahat vermeyen 'saygıdeğer iş adamı' imajından epey uzak mafyatik Çağlar'la başı fena halde dertteydi.

"Şiddetle başlayan hazlar, şiddetle son bulurlar. Ölümleri olur zaferleri, Öpüşürken yok olan ateşle barut gibi." diyen Shakespeare belki haklıydı bu sonesinde. Ancak istisnalar her zaman vardı ve var olacaktı. Bazı aşklar vardı ki; şiddetle başlasa da, düğümler dizse de aşığın boğazına ve bazen kırsa da onulmaz yerlerden, yine de başarırdı aşığın yüreğinde öldürmeden var olmayı. Sadece birazcık ölümün buruk kokusu kalırdı aşığın genzinde. Ara sıra o koku, ciğerine dolup telaşa düşürürdü aşığı. Ölüm korkusu yapışırdı yakasına. Sonra sevgilinin bir gülüşüyle içindeki cesetlerin üzerinde kan kırmızısı karanfiller açardı. Ciğerine dolan ölüm kokusu hala oradaydı ama artık karanfiller de bakiydi. Zaten aşk; risk almak, ya olursaları kuşanmak değil miydi?. Bazısının payına boyundan büyüğü düşüyordu sadece. Ve alınan her risk, aşığın kendisinden feda ettiği her parça, ölüme yazılan davetiyeye bir harf daha karalıyordu. Aşk; ince bir sıratın üstünde yürümekti. Ne kadar ağırsa sevdan, o kadar içli dışlı oluyordun ölümle. Nefeslerini ensesinde hissediyordun. Aşk; bile bile ateşe yürümekle, vazgeçmek arasında kalmaktı. Yürürsen yanacaksın, gidersen yarım kalacaksın. O yüzden küçüğüyle büyüğüyle her aşk biraz ölüm kokuyordu.

Yaralı bir Türk, Norslar'a esir düşer. İyi bir savaşçı ve zeki olduğundan onu kendi lehlerine kullanmak isterler. Bu hikaye Conall ve Karahan'ın hikayesidir. Valhalla'nın Işığı'nın hikayesi... ⋆⋆⋆ Kurgudur, gerçeğe uygun olmayabilir. ↬30.04.2020

☆ TAMAMLANDI ☆ ______+18______ Doğduğunda bırakıldığı yetiştirme yurdundan kaçırılıp, hayatı boyunca kiralık katil olarak eğitilen ve duygusuz yetiştirilen AYKIN KAPGAN... Birden bire ortaya çıkan, duygularını uç noktalarda yaşayan, hayatının büyük bir bölümünü Fransa'da geçiren AYDA AYMAN... iki ayrı uç, iki ayrı karakter bir araya gelirse ne olur...? GxG hikâyesidir. Homofobikler açmasın bile.