\\+18 Lütfen hikayeyi uyarıyı dikkate alarak okuyun// Tanıtım: Kaybolmak istedim, yok olmak. O adamın tenime elleri her dokunduğunda hissettiğim şey tam da buydu. Bedenimden iğreniyordum. Kendimden ve bu karnımda her geçen gün büyümeye başlayan şeyden nefret ediyordum. Ağlamak bir çözüm değildi; artık kaybetmiştim bu savaşı, tek sağ kalan ailem ve teselliğim olan o adam tarafından ihanete uğradığım zaman. Müebbet mahkûmları gibi ölümümü bekliyordum: yavaş yavaş; acı çeke çeke... İnfaz reddedilmişti. O kadar kolay paçayı yırtmamı istemiyordu, ne tanrı ne de beni sevenler. Gökyüzünü özlemiştim. Yağmuru tenimde hissetmeyi, toprağın kokusunu, kalabalık insan guruplarının kaldırımlarda bir nehir gibi akmasını; gecenin rengini, yıldızların parlaklığını ve benim hayatıma hiç doğmayacak olan güneşi... Kısacası özgürlüğün ruhuma yarattığı afrodizyak etkisine hasrettim. Her şeyi geriye bırakınca tek bir sonuç çıkıyordu ortaya öyle ya da böyle ben asla serbest bırakılmayacak bir TUTSAK'tım

********** "O kim?Neden herkes ondan korkuyor?" Benim bu sözlerim üzerine herkes bana bakmaya başladı.Sanırım yine ve yine sesimin tonunu en olmadık zamanda yükselttim.Yeni tanıştığım arkadaşım bana üzüntü,korku ve endişe ile bakarken ben 'O' na bakıyordum. Üstündeki yiyiştiği kızı kenara itip bana doğru gelmeye başladı. O her bir adım attığında insanlar da benden bir adım uzaklaşıyordu.Sonunda karşımda durduğunda beim hikayemi başlatan sözleri söyledi. "Benim kim olduğumu mu merak ediyorsun?Merak etme küçük cadı,sana bunu uygulayarak göstereceğim." Bunları söyledikten sonra bana bir adım yaklaşıp sadece ikimizin duyabileceği sözleri söylemeyi de unutmadı. "Ve bunu istesen de istemesen de kabul edeceksin." Yada benim hikayemi bitiren sözleri söyledi.

Güclü , hırçın , asi Selin...Tek istedigi kendi dünyasinda ferah ve lüks icinde özgürce yasamak..Onu korumak,değiştirmek isteyen ve bu uğurda bir oyun oynayan büyükbaba...Oyun ise yakisikli korumamiz.. Ozgur kizimiz korumaya alisabilecek mi? Yoksa aşik mi olacak? Yoksa nefret mi edecek? Her ikisi de olmasin :)...

"Onu ilk gördüğüm anı hatırlıyorum da, ne kadar şapşaldı.Bir sonraki karşılaşmamızda da çirkefti.Bir diğerinde masama oturan küçük bir yalancıydı.Şimdi ise sadece benim."

Köylü kızı Isabella'nın Kraliçenin kızı olabileceği aklına gelmemişti. Pazarda çarpıştığı Lorda tutulacağı da. Tahtın gerçek varisi hayattayken tahtın başka bir varisi vardı. Winona. Peki taht kimin olacaktı? Isabella kraliçe olup annesinin ölümüne sebep olan kötü büyücü Rosemary'yi ve diğer düşmanlarını yenebilecek mi? Lorduna kavuşabilecek mi?

"Bırak beni!!" Kolumu birkez daha çekip gecenin karanlığında hızlı hızlı ilerlemeye başladım. Boş sokakta yankılanan topuklularımın sesi hiç olmadığı kadar sinir bozucu geliyordu. "Beni dinliyceksin!" Kolumu tekrar kurtarmaya çalıştım ama benden kat kat daha güçlü olduğunu hesaba katmamıştım. Beni kendine çevirdi. "Seni dinlemek istemiyorum aptal!!" "Dinlemek zorundasın sarışın!" Kurtaramayacağımı bile bile kolumu çekiştirmeye başladım. "Yüzkez söyledim bırak artık. Seni istemiyorum!" dedim hissettiklerimin tam aksine. Gözlerine bakmadığım için yalan söylediğimi anlayamazdı ama giderek güçsüzleşen sesim anlaması için başka bir açıklık veriyordu. "Bırak.." Benim aksime güçlü çıkan sesiyle "Bırakabiliceğimi mi sanıyorsun? Benim elimde mi bu?" diye bağırdı. "Seni bırakmayı denedim Mira. Seni üzdüğüm her an. Değiştiğimi farkettiğim her an. Ama başaramadım çünkü.." diyip elimden tuttu ve başına getirdi. "Ben buramla düşündüm." dedi sinirle. Gözlerimin tam içine bakıyordu. Avucunun içindeki elimi kalbine götürdü. "Ama sen buradasın." Göz yaşlarımı saklama savaşlarımda yenilirken hıçkırıklarım duyuluyordu. "Seni bırakmıycağım baş belası." Onu onaylamazcasına başımı salladım. Titrek çıkan sesimle "Senden nefret ediyorum!" dedim. Ama hiç bir şey kalbimin onunla attığı gerçeğini değiştirmiyordu. Yanaklarımdaki yaşları eliyle silerken gözlerimin tam içine baktı o denizi aratmayan mavi gözleriyle. "Bende senden nefret ediyorum." Öpüşünü dudağımda hissettiğim an karşılık vermeye başladım. Elimi yumuşaklığını ezberlediğim saçlarına daldırdım. Kolları güven verircesine belimi sardı. Öpüşü ise zaten, renkli dünyanın ta kendisiydi.