Gözlerinizi açtığınızda yıkılmış bir evde uyanacaksınız. Tek çıkış yolunuz yerin altı olacak. Kendinizi bulduğunuz çıkış noktası her bir yanı kameralarla çevrili, her yeri izlenen bir plato. Tek amacınız ise alandaki ipuçlarını takip edip evinizi bulmak. Tüm yarışmacılar evlerini bulduğu an, kazanan belirlenmiş olacak...
Safir Mila Safkan, şu an olduğu yaşından çok daha ufakken, hayatının taşlarını yerinden oynatan bir olay yaşar ve kendini ansızın, yetimhanenin soğuk duvarları arasında kimsesiz bulur. Sahip olduğu şeyler, her ne yaşarsa yaşasın iyi kalan kalbi ve tutkuyla bağlı olduğu dansıdır. Kalbi yalnızca bir tek şey için, bale...
"Bırak artık beni, ne istiyorsun bilmiyorum ama yeter bu kadar tutsak ettiğin bırak gideyim." Tanımadığım bu adam tarafından aylardır tutsaktım. "İntikamımı almadan bırakmayacağım seni bunu o beynine sok anladın mı?" "Ne intikamı ne diyorsun sen, ben hiç kimseye hiçbir şey yap-ma-dım." "Sen yapmadın ama abin olacak o...
Bir kız. İntiharın eşiğinde dururken, bedenine bağladığı su altı kamerası ve onu dibe çökertecek demir ağırlıkla bir gece yarısı havuzun içine adım atıyor. Bunu canlı yayında izleyen binlerce insan. "Kız gerçekten atladı." "Hadi boğ kendini, sürtük." "Mayon yakışmış. Göğüslerin çok güzel." "Ölmek isteyecek kadar ne ya...
Bir metro istasyonu, 14 rehin. Sınırlı yemek, Sınırlı su. Tuzak ve ölümler. Hayatta kalmak için neler yapardınız? Peki onlar ne yaptı? Bu oyununun sadece bir kazananı olacak, Ve herkes bir bir ölecek. Benimle bu oyunu oynar mısınız?
Burası bir kar küresiydi, biz de içindeki figürler. Bizi tutup salladılar, ne olduğunu anlamadık, alt üst olduk...
Bizim hikâyemizde isimler yok; sadece o ve ben varız. O, dünyadaki bütün kitapları okumak istiyordu. Ben ise sadece onu istiyordum... (Obur Okumalar kategorisinde bir Watty ödülü: Kancalarını takıp çıkarmayan o hikayeleri biliyorsun değil mi? Cümlenin ortasında uykuya dalsan bile okumayı bırakamadığın o hikayeleri? Bu...
