Düşünsenize okula gittiğiniz ilk gün sosyal medyadan biriyle tanışıyorsunuz, arkadaş oluyorsunuz. Peki tanıştığınız kişiyle aynı okuldaysanız ve o kişi abinizin tek düşmanı ise. Ne yapardınız? Bakalım Ay, bu durum karşısında ne yapmış...

{SARAÇOĞLU SERİSİ - 1.} • Saraçoğlu Holding Eşref Saraçoğlu tarafından çok büyük zorluklar içinde kurulmuş olan bir holdingtir. Bu holding kurulurken gerekli olan maddi ve manevi bütün masraflar 'SARAÇOĞLU' soyadında olan kişiler tarafından karşılanmıştır. Saraçoğlu soyadı dışındaki hiç kimseden maddi veya manevi hiçbir şey alınmamış ve alınmayacaktır. Aynı şekilde holdingi yönetecek kişiler de SARAÇOĞLU soyadının dışından olmamış ve olmayacaktır. Bunun tersi demek; Saraçoğlu ailesinden kimsenin kalmamış olması, yani Saraçoğlu soyadındaki herkesin yaşamlarını yitirmiş olmaları demektir. O zaman yapılacak bir şey yoktur. Ama eğer Saraçoğlu soyadında olup da, hayatını kaybetmemiş olan biri varsa ve holdingi başka birine devretmiş ya da başka birini ortak etmiş olursa; o kişi bu yazılanları çiğnemiş demektir. Yani o kişi Saraçoğlu soyadını asla haketmemiştir. Bir istisna şu ki; bayan bir Saraçoğlu evlenir ve soyadı değişirse bu yazılanlar onun için geçerli değildir. Ama eşi hiçbir şekilde bu holdinge gelemez! *** DİPNOT: Bu kitapta; bazı makalelerden, kitaplardan, internet sayfalarından, yazılardan, kompozisyonlardan beğendiğim paragraf/paragraflar alıntısı vardır. Sonra bir yerde gördüğünüzde, çalıntı yapılmış denmesin. Ben bir yerde gördüğümü söylüyorum, BILGINIZE.

81 milyon alem vardır. Biz sadece belli başlı olanları biliriz. Melekler, insanlar, hayvanlar, bitkiler, cinler ve şeytanlar. Peki ya bilmediklerimiz... Normal bir kız olduğunu düşünen Gece'nin macerasına kulak vermeye ne dersiniz? Kapak tasarımı: @CrystalSparkle09

"Yanlış anlamayın lütfen, bir anneye göre çok gençsiniz, bekar mısınız?" Kucağımda ki bebeğin bana ait olduğunu düşünmesine karşılık, utançla dudaklarımı birbirine bastırmıştım. "Aslında bakarsanız-" Yanlış anlaşılmayı açığa kavuşturacakken, belime sarılan kol bana mani olmuş ve aşinası olduğum o ses varlığını belli etmişti. Gözlerim, yanımda beliren Cihangir'e kaydığında o hiç bana bakmadan karşımızdaki adamın omzuna sert olabilecek şekilde iki kere vurmuş ve ölüm bahşeden tehditvari bir sesle konuşmuştu. "Yok koçum, bekar değil..." Lacivert gözleri bir savaş habercisi gibi bana döndüğünde, varlığımı ahraz kılmak için yemin etmişti. "Kendisi adını söylerken, yanına soyadımı eklemeyi unuttu." ~Tüm hakları gözü kara, kalbi yara olanlarda saklıdır.

"ÇIĞIR AÇANLAR Kategorisi - The Wattys 2016 Ödülü Sahibi" Mutluluk yoktu, sevinç yoktu, heyecan yoktu, korku yoktu, üzüntü yoktu, acı yoktu, hiçbir şey yoktu. Sadece saatin her geçen saniye vücuduma bıçak gibi saplanan akrep ve yelkovanı vardı. Bu saat sonsuzdu, sonsuzluktu. Ben sonsuzdum, sonsuzluktum. Eğer bu bir infazsa; zaman cellâttı, bense mahkum. Yayın tarihi: 20.12.2014 Bitiş tarihi: 17.09.2016 Tüm telif hakları saklıdır. Hiçbir şekilde kopyalanamaz ya da paylaşılamaz aksi takdirde gerekli yasal işlemler başlatılacaktır.

"Tüm gökyüzünü gözlerine taşımışsın. O maviliği bazen kara bulutlar örtmüş, bazen sağanak almış; hiç utanmadan akmış gözlerinden bir bir..." "Sana herkes kıymış ama sen kimseye kıyamamışsın. Nefret edenlere inat hep daha çok sevmişsin. Her yürümeye çalıştığında düşmüşsün. Sana çelme takanlar düştüğünde de, onlara el uzatan yine sen olmuşsun." "Sen, senden nefret eden bu koca gökyüzünü, hiç gocunmadan gözlerine sığdırmışsın. Yağmurun en ufak bir damlası bile kimseye değmesin diye hem de..." Gelecekten şimdiye uzanan ince bir ip... Bir gece, gördüğü bir grup adamın hayatını değiştireceğini bilemeyen bir kadın. Zamanın acı gerçeği karşısında imkansızı oldurmaya çalışan bir adam. Kapı aralandı, gelecek göründü... İki farklı zaman, iki farklı insan. Ve bundan doğan bir aşk. Zamana karşı verilen bir mücadelede kazanan kim olur? Zaman mı yoksa aşk mı? Burası, zamanın hiç görmediğiniz yüzü. Akrep ve yelkovanın, dakika ve saatin çok ötesinde... Burada, zaman hakkında bildiklerinizi unutun. Buradasınız. Zamanın durduğu o noktada.

Hayatın acımasızlığı karşısında elimden gelen birşey yoktu sanırım olamazdı da ben hiç sevilmemiş, başı okşanmamış, düştüğünde yaralandın mı diye telaş edilmemiş bir insanım. Yıllar sonra aşk ne demek onu öğrenecektim. Aşkın iyileştirici gücünün gerçekten var olduğunun kanıtı olacaktım. Ve bunu sadece çakılı yollardan yalın ayak geçerek öğrenecektim kimleri kaybedeceğimi, kimleri kazanacağımı böyle öğrenecektim.

*Asıl tecrübe buluttaydı ama herkes yağmura şiir yazdı * "Adım yağmur ama kimse bana şiir yazmadı."

"Açtım müziğimi, taktım kulaklıkğımı ,topaldım uzun saçlarımı ve çıktım evden dışarıya... Yağan yağmurun altında ruhumun bedenimden süzülen bir kuş gibi uçup gittiğine şahit oldum o gün. Ruhum geri dönecek miydi bana? Yoksa birdaha geri dönmemek için terk mi etmişti beni ? Yüzüme vuran yağmur adeta kendime gelmem için ,evrenin beni uyarmasını diliyordu sanki ... Ama nasıl kurtulacaktım bu suçluluk duygusundan . (Aslında bakarsak suçlu falan da değildim ,galiba vicdanımın bana oynadığı bir oyundu bu...)"&

Bir ölümün ayırdığı yollarını, bir başka ölümün birleştireceğini kim bilebilirdi?