W pewnym sierocińcu na obrzeżach Londynu rozniósł się płacz małego chłopca o zielonych jak promień avady oczach. Szloch obudził coś w środku, wydawałoby się, że zimnego jak kamień serca pewnego czarnoksiężnika. To była pierwsza przeszkoda dla jasnej strony... {Po renowacji zmieniona treść od VI rozdziału. Uznałam tamtą treść za nieodpowiednią i odrażającą, wiec postanowiłam usunąć stare rozdziały (VI-IX) i zastąpiłam je innymi o nieco innym charakterze.} ★ może zawierać wulgaryzmy ★ sceny +18 ★ raczej brak fluff scen ★ błędy ★ pisane w wolnej chwili

Toma Riddle'a, a raczej Lorda Voldemorta znali wszyscy. Nikt jednak nie znał go tak dobrze, jak pewna czarnowłosa kobieta, która już od czasów szkolnych dumnie stała u jego boku. ★★★ Całe uniwersum Harry'ego Pottera należy do J. K. Rowling

Voldemort nigdy nie stworzył horkruksów. Gdy w Halloween zabija Potterów, jego dusza rozpoznaje w duszy Harry'ego swoje odbicie i zmienia Voldemorta w roczne dziecko. Dumbledore wysyła Toma do sierocińca, a Harry'ego do Dursleyów przekonany, że tylko w ten sposób zachowa porządek wszechświata i umożliwi dopełnienie się przepowiedni. Dziesięć lat później Harry spotyka na King's Cross bladego chłopca o spojrzeniu pełnym nadziei i strachu, więc postanawia, że zostaną przyjaciółmi.