ona hayran olduğum zaman sadece 9 yaşındaydım, onu unutmaya çalıştığımda ise 17 yaşında. kalbimi göğüs kafesimden koparırcasına çıkardığında ise yaşım yoktu. yaşım sıfırdı. yaşı sıfırdı. - yaş farkı içerir.

<Güzel sevmek üzerine bir hikâye... > - Yaş farkı vardır- Mahalledeki gençler olarak uzak tavırları, suskunluğu, sert mizacı sebebiyle aramızda onun adı "Yaban"dı. Beş yıl sonra mahalleye geri döndüğünde hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktı. Özellikle benim için. * (Nisan 2021)

Sayıner Ailesi #3# Bu hikâyede bir kadının kendiyle çatışmasını, reddedilemeyecek sonunu ve yürek yakacak bir aşkı okuyacaksınız. Ve şunu anlayacaksınız, bir insan temas olmadan, başka bir insanı bakışıyla, sözleriyle, hayatıyla kendine bağlayabilir. Ve o insanı yok edebilir. -2016- ©Tüm Hakları Saklıdır.

Wattpatta Hewidar adındaki ilk ve tek kurgudur. Hewi: Kürtçede umut anlamına gelmektedir. HEWİDAR ise umutlu demek.🌸 LÜTFEN YORUMLARDA KİTAP REKLAMI YAPMAYIN!! 🌸🌸🌸 İmge önden elinde kahve tepsisi ile girince bende arkasından su tepsisi ile girdim içeri, girince herkes sohbeti kesip bize döndü. İmge kahveleri yaşlı kadına doğru gidip kahvesini bırakacakken yaşlı kadın saşkınlıkla İmgeye baktı sanki olanlara anlam veremiyormuş gibi. Ve sonra sesi bir ateş gibi salonun ortasına düştü. "Dilşa kızım niye kahveleri dağıtmaz." Diyen sesi ile herkes ona döndü. Ardından amcamın "Dilşa ne diye dağıtsın" diyen sesi ise salona düşen ateşi alevlendirdi. Amcamın yanında oturan adamın "Biz Dilşa kızınızı istemeye geldik" diyen sesi ile donakaldım. İmgenin elindeki kahve tepsisi yere düştü o esnada. "Ne!" Diyen şaşkın sesi odada yankılandı adeta. Ben ise anlam veremeyen şaşkın gözler ile onlara bakıyordum. Ben ne alaka be ve ayrıca NOLUYORDU BU EVDE! 🌸🌸🌸 Kitabın tüm hakları bana aittir her hangi bir (ç)alma durumunda gerekli işlemler yapılacaktır. Kitabı ilerleyen zamanlarda düzenlemeye alacağım bu yüzden yazım yanlışlar vs. olabilir:) İyi okumalarr♡ YAYINLAMA TARİHI: 20.04.24 #1- gençkızedebiyatı / 07.04.24 #1-umut / 13.04.24 #2- zorakievlilik / 15.04.24 #2- aile / 17.04.24 #4- berdel/ 18.04.24 #6- genelkurgu/ 18.04.24 #5- gençkurgu /20.04.24 #1- acı / 24.04.24 #3- berdel/ 26.04.24 #4- genelkurgu/ 27.04.24 #2- kurgu / 02.05.24 #3-Töre/ 31.01.25

"Çaresizliğimi görmüyor musun? Neden bırakmıyorsun beni?" Diye sordu genç kız kısık bir sesle, bedeninde kalan son gücünü bu soruyu sormak için fütursuzca harcayarak. Sessizlik öylesine derindi ki,kulaklarının sağır olduğuna inanacaktı neredeyse... Sessizdi. Karanlıktı. Korkutucuydu. Karşısındaki adamın koca bir buz kütlesini kıskandıracak kadar soğuk bakışları onu her saniye üşütürken sessizlik gitgide sinsice odaya yayılıyor, karanlıkla birlik olup genç kızın bulanık zihnine tuzak kuruyordu. Saniyeler hatta belki dakikalar geçmişti ve cevap bulamayacağını kabullenen kızın omuzları çoktan çökmüştü. O omuzların üzerinde gezinen keskin bakışları umursayamayacak kadar bitkindi artık. Pencereye dönen bakışları yeniden karpkara gökyüzünü incelemeye başlamış beynini yiyip bitiren soruların hedefine sadece kendisini koymuştu fakat adamın biraz sonra verdiği cevap birden tüm odanın ölüm gibi donmasına sebep olmuştu. "Çünkü senin çaresizliğin, benim tek çarem." Dedi ifadesiz ve tok ses tonuyla. Uzaktan bile aşikardı kararlılığı, başka hiçbir duygu barındırmıyordu. Ve birisine çare olacağını duymak hiç bu kadar çaresiz hissettirmemişti genç kızı. O artık tam anlamıyla bir tutsaktı. Adamın cehennemindeki kor ateş olacak fakat ilk önce kendisi yanacaktı...

"Alacalı Ala küçücük canın var onu da bu aç aslanın önüne bırakıyorsun." Medar uğursuz bir şehirdi, Ala Safir Rima ise bu şehirde yaşıyordu. Ve bu şehirde yaşamanın bir bedeli vardı. Ala Safir, yalnız kaldığı şehirde geçmişiyle yaşamak zorundaydı. Ta ki bir gece hayatını kurtardığı adama kadar. Lider Ulu Vasil. Soğuk, sert ve mesafeliydi. Tanrı'nın yarattığı en güzel ve en çirkindi. Gri gözleri, sözlerinden daha şiddetli bir şekilde kalbimi parçalayacaktı. Ve ben ona çocukluğumdan beri aşıktım. Hayatını kurtardığımda, bana bir anlaşma için geleceğini bilmiyordum. Anlaşmanın bana geçmişin sırlarını ve yeni bir hayatı vereceğini. Aile sırları, geçmiş ve o... Kalbimi parçaladığı her an ona daha çok aşık oluyordum. Ve onsuz geçireceğimi düşünmediğim bir gün olmadığını biliyordum.

İntikamın kıyafetini hiç merak ettiniz mi? Peki ya bedenini? İntikam,nefretle kararmış lacivert gözlerdi. İntikam,bir kafesin ardına gizlenmiş saldırmayı bekleyen bir bedendi. İntikam, ruhunu kasıp kavuran ateşten, uçsuz bucaksız bir buz kütlesiydi. İntikam, karanlığa ait dünyada Siraç Vuslat demekti. Yer altı dünyasının Azrail'i olarak adlandırılmış bir genç adam . Bir kulübe,bir masumun intikamı. Bir kurul, suçsuz insanların günahkar kuklacıları. Ve karanlığın intikamına boyanmış kör kuyularına düşen, küçük narin bir ışık; Elif! O bir anahtar. Kalbine hiç nefret uğramamış bir umut. İntikamın ilk aydınlığı; Günışığı! Onun bir görevi var. Seveceği adamın tek hedefi olan intikam onu yok etmeden, kalbini açtığı bu adamın cehennemden uzaklaşmasını sağlamak. Cehennem, bir ışık için kör karanlığı affedecek miydi? Yoksa bir türlü Azrail'i azad etmeyen intikam, onu anahtarsız kapılar ardında saklamaya devam mı edecekti? Oysa Allah'ın ol demesiyle bütün kapılar açılırdı! İntikamın ölümü, Günışığının baharını getirecekti...

Yaşıyorduk, işkence çekiyorduk, idam ediliyorduk, köle gibi çalıştırılıyorduk, susuyorduk, çığlık atıyorduk ama hepsinin sonunda sesli ya da sessiz bir savaş veriyorduk çünkü seviyorduk. Şaşırtıcıydı, sevgi bazen bir savaş meydanının ortasında size uğruyordu. O an iki yolum vardı. Ya sevecektim, ya ölecektim. Sevmeyi seçtim. Onu sevmek de ölümü daima nefes gibi ensende hissetmekti. "En büyük savaşların ortasında kurak topraklardan bile bazen çiçek açar, bombalar etki etmez, kökleri sımsıkı tutunur. Bir bakarsın renkler canlanır, güzel kokar her yer. Sen bu çiçeksin diyemem, biz bu çiçeği temsil ediyoruz diyebilirim. Özgürlüğümüze." Bu kitapta geçen kişiler ve kurumlar tamamen hayal ürünü olup her ayrıntısıyla kurgudan ibarettir.

"Masalda da gerçekte de kalbi olmayan bütün kızların adı Gökçen'dir..." . . . Kapak: @birkadehsevgi- 🦋🖤

Belki de en zor olan şey işlediğim cinayeti annemin üzerine atmaktı benim için. O istemişti suçu ona atmamı ancak bu günahımın bedelini çekecek olan kişi olmasını değiştirmiyordu. Cinayeti işlerken duygusuzdum, tıpkı annem yaptı derken ki gibi.. Hesapta olmayan bir şey vardı. Hem annemin, hem benim atladığımız bir detay. Kartal Gediz Zarat! Öldürdüğüm adamın oğlu.. Suçu annem üstlenmişti ancak kaçmıştı da. Ben ise orada, öylece savaştım o adamla. Tek başıma ve dimdik. Yalanlar üzerime yük gibi binerken gittikçe güçlendim sanki. Belki de söylediğim yalana kendimi de inandırdım. Bilmiyorum.. Bildiğim tek şey sadece kim olduğum. Kader Övünç! Onun bana seslendiği isimle SÜVEYDA...