🥀 "Geçmiş, bazen mutlu bir anı bazen acı bir tebessüm. Bazı zamanlarda ise adı konulamayan duygunun adı..." Eflâl... Ölüme ve insanlara karşı gardını almış genç bir kadın... Korkuyla attığı her adımın, hayatından çaldığını fark edemeyecek kadar kimsesiz üstelik. Lâl... Ölesiye nefret ettiği insanlardan kaçıp sığındığı limanda, belki hayatının aşkını bulacak belki de en büyük hayal kırıklığını yaşayacak. Eflâl, onaylanmayan bir evliliğin meyvesidir ve henüz dünyaya gelmeden, hikâyesine ölümün gölgesi düşmüştür. İşi, dostları, abisi... Hepsi onu "öldürülmek" düşüncesinden bir nebze de olsa uzaklaştırmaktadır. Tabii, bir de Karan Akdoğan... Aslında kimsesiz olduğunu anlayan Eflâl'in, kimsesi olan genç adam... Aralarındaki bazen minnet, bazen şefkat, bazen ise karşı konulmaz bir sevgidir. Ancak Eflâl'in baş etmesi gereken ölüm gerçeği, onu Karan'ın yanında da rahat bırakmaz. Eflâl, gerçeklerle yüzleşmeye karar verir. Kime ve neye inanacağını bilmeden kendini hiç de tahmin edemeyeceği gerçeklerin içinde bulur. Artemis Milenyum aracılığı ile kitap oldu. Kitapçılardan alabilirsiniz.❤️ •Yeni bölüm gelmeye devam edecek ve final burada yayımlanacak.

Ellerini yavaş ve sakince belime yerleştirdi. Vücudumdaki hissettiğim titreme nasıl bir tehlikede olduğumun habercisiydi. Kulağıma eğildi nefesi ciğerlerimin en derinine kadar inerken. kalbim yerinden çıkacakmışcasına atıyordu. "Sen benimsin küçüğüm" dedi sakince kulağıma kullandığı cümle tüylerimi diken diken ederken üzerimdeki küçücük havluyu çekti ve yere bıraktı. dikkatlice beni incelerken refleks olarak ellerimle vücudumu kapatmaya çalıştım. ellerimi tuttu ve beni duvara yasladı. " Benim olanı benden gizleme küçüğüm"

Her şey ilgisini çekmek için attığım fotoğrafla başladı.

Sen bana olursun.

KİTABIMIZ RAFLARDA, TÜM KİTAPÇILARDAN ULAŞABİLİRSİNİZ. Babasından başka hiç kimsesi olmayan bir genç kız... 28 Yaşında hapishanede mahkûm bir adam... Ya bir gün olur da genç kızın babası da o cehenneme düşerse? Bir gün olur da bu yabancıya kızını emanet etmek zorunda kalırsa? *** "Sen kimsin ya? Adını bile bilmiyorum!" Dedi genç kız sinirle yanındaki adamı süzürken. Adam cevap vermemişti. Bu genç kızı daha çok sinirlendirmişti. "Hey, adını sordum?" Adam genç kızın yüzüne bile bakmadan arabayı sürmeye devam etti. "Kurt." Diye mırıldandı, sesi oldukça soğuktu. Genç kız ürktü, bu nasıl isimdi böyle? Tanımadığı bir yabancıyla nasıl yaşayacaktı? Üstelik bu adamın bir mahkûm olması genç kızın daha çok ürkmesini sağlıyordu. Yavaşça başını cama çevirdi, korkuyordu. Babası yanında yoktu ve çok korkuyordu. Ona ihtiyacı vardı, ondan başka hiç kimsesi yoktu... BİR KARADENİZ HİKÂYESİ... *** Karadeniz Serisi'nin ilk kitabıdır... © TÜM HAKLARI ŞAHSIMA AİTTİR. HERHÂNGİ BİR KOPYALANMA DURUMUNDA YASAL İŞLEM BAŞLATILACAKTIR.

-Yeter artık Deniz! Kendine gel! -Ben kendimdeyim, zaten. Elleri saçlarını karıştırdı. İlerideki cam şişeye bir tekme attı. - Gerçekten, ne yapıyorsun Deniz? - Oturuyorum? Beni oturduğum yerden kaldırdı ve kolumdan sıkıca tuttu. - Gözlerime bak. Sen böyle değildin. Sana ne oldu? -Ne bekliyordun Arslan? Koşup boynuna sarılmamı mı? Yoksa durmadan ismini sayıklayıp ağlamamı mı? - Seni tanıyamıyorum, artık. Gözlerimin içine bakıyordu. Sıkıca tuttuğu kolumu ondan kurtardım ve kahverengi gözlerine alayla baktım. - Her şey değişti,Arslan. Artık ağlamıyorum. Onu orada bırakarak arkama dahi bakmadan, uzaklaştım. Ve bu yaptığımdan bir an olsun pişmanlık duymadım. ☆Kapak Tasarım : Elçin Yolcu (@kolpaciyazar )

Kötürüm, genç bir adam ve onun külkedisinin hikayesi... Hayatın onu soyutlamasından bıkmış ve usanmış olan Zeynep artık kendi ailesini kurmak istiyordur. Onu çok seven ve şımartacak bir eş. Onun peşi sıra gelecek olan minik bebek hayalleri kuruyordur. Ama istedikleri ve hayatın ona yaşatacakları çok farklı şeylerdir. Teyzesi ile yaşamakta olan Zeynepin yaşlı teyzesi oldukça hastadır. Sıradan bir gün teyzesinin hizmetçi olarak çalıştığı eve, ona yardıma gider. Hergün teyzesinden dinlediği evin en büyük oğluyla -kötürüm oğluyla- karşılaşmamak için elinden gelen herşeyi yapar ama kader onları bir araya getirmek için işe koyulmuş ve bunu başarmıştır. Ve başardığı an uçarı kızın hayatı tamamen değişir. Bir anda adamı hayatının merkezi olarak bulur. Asıl herşey ondan sonra başlar..

Geçmişi güzel olmasada geleceğin ona neler getireceğini bilemeyiz... Lise hayatı kabus olsada desteği hiç eksik olmadı. Eskiden ailesini kaybetmeden önce köpek gibi didiştiği abisi sığınacağı tek liman oldu. Hiç tanımadığı insanlar onu saplantı haline getirirse? Taki abisi Rüzgarın arkadaşı Canla tanışana kadar... Aşkına hiç karşılık almamasına rağmen, şuanda karnında onun çocuğunu taşıyor... Mutlu evlilikleri sonsuzluk mu olacak? Cevabını beraber hikayeyi okuyarak öğrenelim mi? Mafyanın Çocuk Bakıcısının ikinci serisidir :) Rabia ile Canın hikâyesi....

İKİ MARDİNLİ AİLE SIRF BİR KİŞİNİN HATASI YÜZÜNDEN MASUM BİR KIZIN ZORLU HAYATI KARAKTER TANİTİMİ ZEYNEP YILMAZ:24 yaşında psikiyatris 4yıldir Amerikada yaşıyordur.Çok masum saf kimseye hayır diyemeyen ama hakkını yedirtmeyen cok alcakgonullu yardimsever birazda inatci bir kız. KEREM SAYER:27 Yaşında SAYER ÖZEL HASTANESİNİN TEK VARİSİ. Oldukça sert acımasız ve çapkın gibi görünsede icinde yumusaklik vardir. ceviz gibi adam kısacası onun icin kardeşi bora onun herseyidir BORA SAYER:25 yaşında abisinin herseyi cok sempatik tatli birisi CAN&YAĞMUR:İkiside sayer hastanesinde psikiyatris ve sevgililer DEMET&CİHAN:ZEYNEBİN AİLESİ MARDİNDE YASİYORLAR MELİS:KEREMİN UYUZ KUZENİ AYNİ EVDE YASİYORLAR SEVİM&AHMET:KEREMİN AİLESİ İSTANBULDA YAŞIYORLAR BORA VE ZEYNEP MARDİNDE TANISMİSLARDİ VE COK İYİ ANLAŞMIŞLARDI BORA ZEYNEBE ADETA AŞIK OLMUŞTU ZEYNEPTE ETKİLENMİŞTİ AMA ODA İLERDE BELKİ ONA AŞIK OLABİLİRDİ TAAKİ MARDİNDEKİ O DÜĞÜNDE ZEYNEBİN BELALISI BORAYI ÖLDÜRMESEYDİ

İşte oradaydı... Muhtaç olduğum kadın korkuyla bana bakıyordu. Ona biraz daha dokunmazsam sanki ölecektim. Bu hastalıklı duygular beni resmen ele geçirmişti. Yavaş yavaş yanına yaklaştım ve tam önünde durup ona baktım. O kadar güzeldi ki... Bir papatya gibi kırılgan ve narindi. Bu eski evde bile ışıl ışıl parlıyordu. Şaşkın bir şekilde bana bakıyordu. O dolgun dudakları loş ışıkta bile âdeta bir güneş gibi parlıyordu. Ona baktıkça bedenimdeki yangın beni iyice sardı ve içimden geçenleri yakarırcasına söyledim: "Yakıyorsun, Zeynep! Alev alev, cayır cayır yakıyorsun!" & Kokusunda can bulduğum, sen benim uçurumum olacaksın... Yayınlanma tarihi: 17 Aralık 2017