Lisedeki ilk yılımdan sonra her zamanki Bodrum tatilinin düşüncesi, benim için fazlasıyla sıradandı. Ama sıradan olmayan bir şey vardı ki o da yan evdeki çocuktu. (Tüm hakları yastığımın altında saklıdır)

"Aşk yıldızlara benzer, yıldızlar da sana. Umudunu sevdim ben senin, umutsuzluğunu sevdim. Hiç göremesem bile orada olma ihtimalini sevdim." İstiyordu erkek. Aşkı tüm hücrelerinde hissetmek istiyordu. Korkmadan yürüyordu ölüme. Seviyordu ve bundan asla vazgeçmeyecekti. Biliyordu çünkü, Aşk yoksa hayat yoktu onun için. Korkuyordu kız. Aşık olmaktan korkuyordu. Canı yanmıştı bir kez. Hayatı pahasına bir hata yapmıştı. Fakat Aşk zaman tanımıyordu. Bu kez elinde parlak yıldızlara çalmıştı kapısını. İkisi de birer yıldızdı gökyüzünde. Her zaman görünmeseler de, oradalardı. Olması gerektiği kadar gerçek bir aşk hikayesi. © Tüm Hakları Saklıdır. | 13. 06. 2013 | Kapak Tasarım - Damla Üzüm. WATR Watty '13 En İyi Romance Hikayesi

Görev; Bir kızı her gün biraz daha, yavaş yavaş öldürmek. Ona işkenceler yapmak ve ölmeyi istemesini sağlamak. Acımasız ama yaralı bir adam. Umutlu ama kırılmış bir kız. Bu görevde ne olacak? Görev onlara ne getirecek? Kız görevin sonunda ölecek mi? Yoksa görevin amacı mı değişecek? Bilmiyoruz. Göreceğiz. *Hikaye gerçek kişilerle alakasızdır. -Tüm hakları saklıdır. Sadece Wattpad'te yayınlanmaktadır. Burada yazılanlar başka bir isimle başka bir yerden paylaşılamaz, çoğaltılamaz. İznim gereklidir. Hikayeyi veya bir benzerini başka sitede görenlerin bildirmesini istiyorum. Kapak Tasarımı @MissBollywood

"O sesi sen de duydun mu?" Karanlık koridorda yönümü bulmak için duvarlardan yardım alırken korkuyla sormuştum bu soruyu. "Burası otel" demekle yetindi ,benim aksime fazla rahat davranıyordu "burada sesler olması fazlasıyla normal." Cevabı üzerine durdum "Bu otelin tek ziyaretçileri biziz Deamon, hatırlasana!?" Karanlık koridorda durmamla birlikte tüm ses kesilmişti. Bana sonsuz gibi gelen birkaç saniyeden sonra Deamon rahatsız edici bir gülümsemeyle cevap verdi "Görmüyor musun?" etrafı gösterdiği eli hiç durmadan titriyordu "herkes burada" gülmeye devam ediyordu "hepsi bizim için burada" gelip suratımı tuttu ve kafamı etrafa bakmam için yukarı kaldırdı, sonra büyük gülüşü aniden soldu "sadece biz yokuz." Usulca suratımı bıraktı ve koridorda uzaklaşırken defalarca kez tekrarladı "Sadece biz yokuz."