Ailesiyle yaşadıklarını kabullenip kendi hayatını kuran Süveyda Eflin, gerçek ailesinin başka insanlar olduğunu öğrenir. 17 yılı bir hiç uğruna geçip gitmiştir. İki yakın arkadaştan başka kimsesi olmayan Süveyda Eflin'e kalabalık ailesi nasıl gelecektir? Gerçek aile kurgusudur. 🍃

"Çocukluğumuz tohumumuzdur," diye fısıldadı Sırtlan'ın kül olan kalbi. "Tohumumuza kim su verdiyse o şekilde büyür ve yetişiriz." EMARE serisinin, birinci kitabı Sarmaşık, ikinci kitabı Pusula ve son kitabı Maske bu başlık altında toplanacaktır.

+18 VE ARGO KONUŞMALAR İÇERMEKTEDİR!! Her şey bir sözleşmeyle başladı... -

Ellerini yavaş ve sakince belime yerleştirdi. Vücudumdaki hissettiğim titreme nasıl bir tehlikede olduğumun habercisiydi. Kulağıma eğildi nefesi ciğerlerimin en derinine kadar inerken. kalbim yerinden çıkacakmışcasına atıyordu. "Sen benimsin küçüğüm" dedi sakince kulağıma kullandığı cümle tüylerimi diken diken ederken üzerimdeki küçücük havluyu çekti ve yere bıraktı. dikkatlice beni incelerken refleks olarak ellerimle vücudumu kapatmaya çalıştım. ellerimi tuttu ve beni duvara yasladı. " Benim olanı benden gizleme küçüğüm"

İşaret ve orta parmağımı birleştirmiş uzun yemek masasına sürterek usul usul gezdirirken keskin, rahat ve bir o kadar da tehditkâr bakışlarımı masada oturan adamın yüzünde gezdirdim. "Yani anlattıklarına göre Rasim çok büyük ve tehlikeli bir adammış değil mi?" "Aynen öyle." "Tüh, ne yazık ki kendisiyle tanışamadım. Ne zaman rahmetli olmuştu?" Adam şarap kadehini parmaklarının arasına alıp cevap verdi. "Oldu sekiz sene, zaten Savaş Keskin ile olan düşmanlığının zamanında elli küsür yaşındaydı." "Bir oğlu var diye duydum." Anında başını sallamıştı. "Evet, Rasim bey öldükten hemen sonra çetenin başına geçti." Şarabından bir yudum alıp yeniden konuşmuştu. "Hep benden ve çalıştığım yerden bahsettik. Madem çeteye dahil olacaksın o zaman sende kendinden bahset biraz." Kaşlarımı kaldırıp sinirden sıktığım dişlerimi gevşettim. Sonunda istediğim bölüme gelmiştim. Almak istediğim ve duyumlarımın gerçekliğini öğrenmiştim. Masadan doğrulup saçımı düzelterek sinirden dolan gözlerimle gülümseyerek cevap verdim. "Ben Arzu, Dilay ve Savaş Keskin'in öz ve öz kızı Arzu Keskin." Sözlerimin hemen ardından yerinden sıçrayarak ayağa kalkmıl ve elini beline atmıştı. Ondan önce davranarak elbisemin yırtmacını açarak bacağıma yerleştirdiğim silahımı çıkartarak ona doğrultmuş ve hiç düşünmeden iki kaşının arasına sıkmıştım. Kendimi o kadar fazla sıkmıştım ki öfkeden gözlerim dolmuştu. Silahlı elimle akmak üzere olan gözyaşlarımı silip yumruk yaptığım sol elimi usulca gevşetmiştim. Avcumun içerisindeki hilal şeklindeki tırnak izlerimden çıkam usul kanları umursamadan silahı yeniden kemerime yerleştirip yerde cansız yatan adamın üzerine tükürüp evin dış kapısına doğru ilerledim. "Soyunuzu kurutana kadar durmayacağım orospu çocukları..." TOXİC AŞK KİTABININ İKİNCİ SERİSİDİR.

velisi gelmediği için öğrencisini evine götürme kararı alan Ada Güneş eve gidince görmemesi gereken bir şey görür ve DEMİR TEKİN onun öldürülmeye karar verir. Bakalım ada kendisini nasıl kurtaracak. ...... Elindeki lifi vicudumun her yerinde dolaştırıyordu "hatırlıyor musun demir beni öldürme kararı vermiştin " dedim kıkırdayarak ,demir elindeki lifi suyun içeresine atıp elleri ile vicudumu keşfe devam etti "hatırlamaz olurmuyum güzelim o gün aklım nerdeydi acaba" derken eli rahat durmayıp sağ göğüsümü ovalamaya başladı. İnleyerek elimi elinin üzerine koyup birlikle ovalamaya başladık diğer elide rahat durmayıp kadınlığıma doğru yola çıkmıştı "nerdeydi acaba" dedim ama şimdi benim aklım benden gidiyordu eli kadınlığıma tüy gibi bir dokunuş yapıp bacaklarımı okşamaya başladı. Dudaklarımı ısırarak başımı onun omzuna doğru bıraktım "demir!"dedim onun adını inleyerek "efendim sevgilim" dedi sık nefesleri arasından bacağımda olan elini tutup kadınlığımın üzerine koydum gülerek kadınlığımı avuçladı omzunda olan başım sanki daha geriye gidebilecek gibi omzuna doğru baskı uyguladım. Gögösümdeki elini boynuma atıp dudaklarını dudaklarımla buluşturdu

Lavin başını iki yana salladı, bunu kabul etmedi. Gözyaşları beyaz yanaklarına damlalar halinde süzülmüştü. Hıçkırıklarını tutamadı: "Babalık böyle bir şey değil baba, babalık ben küçükken düştüğümde, elimden tutup yardım edendi. Ama şimdi, sen beni bir çukura sürüklüyorsun; ıssız, tanımadığım, beli silahlı olan adamların yanına itiyorsun ve bu kaçınılmaz sonumdan beni kurtarmıyorsun... Bana sorsaydın; sefil ama gururlu hayat mı, yoksa zengin ama kahbe hayat mı? diye, cevabım senin tercihin gibi olmazdı, sefil ama gururlu olurdu baba... Senin şu an yaptığın ne biliyor musun, baba? Bir okyanusun içinde çırpındığımı görüyorsun, dört yanım köpekbalıkları ile kaplı; ama gözlerini kapatıyorsun, ve bana sırtını çeviriyorsun. Hissettiğim acıyı, anlayabildin mi?" Acar Bey kızının ardı arkası kesilmeyen sorularına cevap veremeden, öylece susarak duruyordu. Bu suskunluk Lavin'in canını acıtıyordu; bir an babasının Acar Bey olduğundan şüphe etmişti. Evin sessizliğini sadece Lavin'in hıçkırıkları bozarken, bir de evin zili bozmuştu. Lavin babasının gözlerine baktığında, yine yıkıldı, bu zilin hayrı alâmet olmadığını, anlamıştı. ☞Tüm Hakları Saklıdır.

"Perişan..." Kulağıma fısıltısı ulaşırken kulak mememi dişlerinin arasına aldı ve kışkırtıcı bir şekilde emdi. Ellerimi saçlarına çıkarıp avuçlarken kendime doğru çektim. "Sen perişan olacak en son insansın İlteriş Kara!" Fısıltılı ve hırlamaya benzer sesim kulağına ulaşırken sırılsıklam olan iç çamaşırımın içerisine elini kaydırdı ve parmaklarını kadınlığımla buluşturdu. Bu buluşmaya başım geriye düşerken büyük bir inleme bahşettim ona. "Beni sen perişan ettin Deniz Alasayvan, hırçın dalgaların ve şafak vaktinle sen perişan ettin!" #yılan |1. sıra| 08.02.2021 #şahmeran |1.sıra| 11.02.2021 #dildar |1.sıra| 14.02.2021