''Bön bön çocuğu izleyeceğine yemeğini ye.'' ''Seni mi izlememi tercih ederdin?'' iğnelemem ona koymamış olacak ki, çapkınca sırıttı. ''Kusura bakma, çilli. Tipim değilsin.'' ''Bana diyene bak! Seni gidi aptal çam yarması!'' Sandalyesinden kalkmadan önce son kez bana bakıp göz kırptı. ''Dikkat et de, çam yarması seni ezmesin, çilli.'' Devam kitabı Bir İçim Su'dur.

Quarsilta takvimlerime göre bundan yaklaşık beş milyon asır önceydi.Henüz bir sürü ruh ,beden ve irade sahibi olmak için sırada bekliyordu. 18.000 alemden sadece birinde yaşayabilecekti ruh sahipleri .Tek hakları vardı ve başka alemlerin varlığından haberleri olmayacaktı. Ruhlar aleminden çıkmadan hafızaları silinecekti .Tabi bir istisna vardı: Quarsiltalıların alemi bütün kuralları yıkabilirdi çünkü bütün bu alemi korumak onların göreviydi ,onlar hiçbir şeyi unutmayacaklardı. Ben de oradaydım sıranın sonunda bekliyordum. Sıra bana geldiğinde kulağımı bir şeyler fısıldadılar: -Artık sen bir Quarsiltalısın. 18.000'ci alem olma onurunu tatmıştım.Ve bir yemin ettirilmiştim , bu alemde yaşayan liderler olarak geride kimseyi bırakmayacaktık...

Hiç Maria gezegenini duydunuz mu? Ya da oraya gittiniz mi? Ben orada yaşıyorum. Ve inanın bana oradaki hayat dünyadakinden tamamen farklı. Sanırım bir dünyalı olmayı tercih ederdim. Benim de gezegenime göre sıradan bir hayatım vardı. Bazı sorunlarım oluyordu ama idare ediyordum işte. Sonra elementimizi öğreneceğimiz gün geldi. Heyecan, korku, merak.... Ama en sonunda en nadir elemente sahip olduğumu öğrendim. İşte o zaman hayatım tamamen değişti. Dertlerim eskisine göre daha büyük oldu. Ve aşk denen şeyin ne olduğunu anladım. Bana bu zorlu yolculuğumda eşlik etmek isteyenleri kitaba bekliyorum. Not: Kapak için uzaylikiz12345 e teşekkürler.❤

Her şey sıradan, hatta normalin normalindeyken biranda ailem ardından okulum ve bütün hayatım değişiyor hepsi büyük babamdan kalan miras yüzünden... Değişen hayatım yüzünden devlet okulundan ayrılıp bir koleje gitmeye zorlandım. Eski okulumdan çok farklı bir yerdi. Oraya gittiğime en basta pişmanken, birini tanıdıktan sonra çok memnun oldum. Oda benim gibi basketbolu çok seviyordu, ama asıl mesele o değil ben renkliyken o tam bir siyahtı. Herşey onda gizliydi, kalbi buz gibi, acımasız, korkusuz du. Bir yanı böyle olsa da öteki yanı çocuktu, eminim...

Hayatım kolay olmadı hiçbir zaman. En başlarda beraber yetiştiğim kardeş dediğim insanlar vardı yanımda. Bir zaman sonra koptum çoğundan. Ama sonrasında ise hayatımın devamıyla tanıştım. Bir sürü şey atlattım, atlattık. Bela eksik olmadı başımızdan ama işte, buradayız şimdi. Bir sürü üzüntünün, kaybedişin ardından biz kazanmıştık artık. Peki, istediğime yaklaşırken ne olacak? Sonunda ona ulaşabilecek miyim? Yoksa, yolun yarısında, her şeyin ortasında pes mi edeceğim? 'TÜM HAKLARI SAKLIDIR' Arkadaşlık 1 ~2019 Haziran Eğlence 5 ~ 2019 Temmuz

Olaya hiç bu açıdan bakmadım ben. Hayatım boyunca o kadar çok şey kaçırdım ki... Hayaller, dostlar, mutluluklar, güven, aşk, eğlence... Ama bu adam! Kaçırdığım en iyi şeydi.

3 yıldır birinden hoşlanan Nisan, bir gün ona açılmaya karar verir. Ona, hislerini açıkladığı kısa bir not yazar, dolabına atar. Ama bir sorun vardır, çünkü artık o dolabın sahibi hoşlandığı çocuk değildir. Ve bir sorun daha vardır ki... Onun hayatını değiştirecek cinstendir. Başlanma tarihi: 15.08.2018 Bu isimle yazılan ilk hikayedir. Çalınması halinde hukuki işlem başlatılacaktır.

Mine internet üzerinden Yeşil Küpeli Kız takma ismiyle magazin haberleri yaparak milyonlarca takipçiye ulaşmıştır ve Mine'nin şimdiki haber hedefi genç kızların yeni sevgilisi Efe Duran'dır... Yepyeni bir yaz macerasına hazır mısınız? "Ben notalarını değil seni istiyorum Efe..."

© Tüm hakları saklıdır Her şey seninle güzel...

"Kurallar mı??" Yere bakarken pis pis sırıtıyordum. Kızlara hareket etmeleri için başımla işaret ettim. Giriş kapısına yaklaştığımız sırada çocuğun sesini tekrar duymamla durakladım. "Bu okulun kuralları var ve kim olursanız olun, bu beni ilgilendirmez. Herkes bu kurallara uymak zorunda." Benim duraklamamla kızlar da duraklamıştı. Geri döndüm ve çocuğun yanına yavaş adımlarla ilerledim. Kızlarda beni takip ediyordu. Çocuğa iyice yaklaşmıştım. Çocuğa doğru döndüm ve konuşmaya başladım. "Biz, bizden başkasının kurallarına uymayız. Eğer ki bizi kurallarınıza uymaya zorlarsanız işte o zaman kendi kurallarımıza göre oynarız ve bu sizin için hiç iyi olmaz." Tekrar hareketleneceğimiz sırada bir başkası konuşmaya dahil oldu. " Neymiş sizin şu kurallarınız??" "Birinci kural: Bu çeteye asla bulaşma..(!)" --- Ada, Pamira, Yankı ve Gece dört en yakın arkadaş Hepsi birbirinden farklı ama onlar daima birbirlerine bağlılar Peki bilinmeyen gerçekler ve büyük sırlar bu güzel arkadaşlığı bozabilir mi?