━━ 𝗔 𝗛𝗔𝗥𝗥𝗬 𝗦𝗧𝗬𝗟𝗘𝗦 𝗙𝗔𝗡𝗙𝗜𝗖𝗧𝗜𝗢𝗡 New student Bree Hanson needs to break out of her shy exterior and her guidance counselor has the answer: tutoring. And Bree is too new to know she shouldn't want to tutor Harry Styles. Not my story! ©ItzMegz73 faceclaim; cindy kimberly

Latem osiemdziesiątego czwartego roku, na obrzeżach małego hiszpańskiego miasteczka, młody aspirujący pisarz wprowadza się na dwa miesiące do domku gościnnego rodziny Maroto.

Typowy romans, w którym główną rolę gra pasja, a każde uniesienie jest perfekcyjnie wymierzone przez metronom uczuć. Gdzie Harry jest zadufanym w sobie dupkiem z ogromnym talentem, a Wendy jego nieznośną i niedojrzałą uczennicą. ©fakelilou okładka: wspaniała @neverwinternight

Liceum, piekło pełne mydlanych baniek. Do jednej z nich trafiłam ja, wraz z moim ówczesnym chłopakiem, Dylanem. Było cudownie, każdy żył w swojej bańce mydlanej, póki pewna suka nie przebiła mojego obcasem. W tamtym momencie zostałam ochlapana wodą, tęcza została perfidnie spalona wraz z kwiatkami, wróżki zostały porwane, a jednorożce wraz z moim, już byłym, chłopakiem spierdoliły. Zostałam ja, zmoczona wodą i zupełnie opuszczona Mala, rzucona na pastwę losu pod szpony wytapirowanych cheeladarek oraz napakowanych samców alfa. Ale... Przyszedł diabeł, któremu udostępniłam swoją duszę. Harry Styles, król szkoły, męska dziwka i mój jedyny chyba nemezis. "Zawrzyjmy układ. Spodoba ci się?" Ja chcę tylko moje wróżki z powrotem. Najwyższa nota: #8 miejsce w kategorii "Fanfiction" #7 miejsce w kategorii "Fanfiction" #5 miejsce w kategorii "Fanfiction" #4 miejsce w kategorii "Fanfiction" #3 miejsce w kategorii "Fanfiction" #2 miejsce w kategorii "Fanfiction" #1 miejsce w kategorii "Fanfiction"

Część druga opowiadania; „ZŁAMALIŚMY ZASADY". Nie miałam pojęcia czy sobie bez Ciebie poradzę. Nie miałam pojęcia czy nie umrę z tęsknoty po Twoim odejściu. Nie miałam pojęcia gdzie jesteś i co robisz. Nie miałam pojęcia czy jesteś szczęśliwy. Nie miałam pojęcia czy jeszcze o mnie pamiętasz. Nie miałam pojęcia czy jeszcze mnie kochasz i czy w ogóle żyjesz. Nie byłam pewna prawie niczego. Ale wiedziałam jedno: kochałam Cię na tyle mocno, że pozwoliłam Ci odejść. [Fikcja literacka: placówki, miejsca oraz ich położenia geograficzne nie pokrywające się z informacjami rzeczywistymi]

"Czułam, że coś jest na rzeczy. Isaac miał jakąś tajemnicę, był taki... niezrozumiały, a ja miałam wrażenie, że coś przede mną ukrywają. - On po prostu jest... trudno mi to wytłumaczyć Nao, po prostu znam go. Chociaż raz posłuchaj mnie i proszę cię nie zbliżaj się do niego. Najlepiej... unikaj i uważaj. On jest jednym z tych chłopaków, przed którymi próbuję cię obronić... " !Opowiadanie (aktualnie rozdziały 30-40) jest w trakcie korekty pod względem ortograficznym oraz interpunkcyjnym. Fabuła nie ulega zmianie!

Od kiedy chłopak Perrie Flower- Shawn Mendes i jej najlepszy przyjaciel- Noah Greenson wyjechali na roczne warsztaty koszykarskie, życie dziewczyny zamknęło się na powrót w książkach. Wakacje minęły tak szybko jak się zaczęły i znowu szkoła, obowiązki i zadania wróciły do porządku dziennego dziewczyny, ale wszystko to nie było tak okropne do zniesienia, ponieważ cały rok nauki umilały jej wiadomości od Anonimowego Przyjaciela, które zostawiał w szafce szkolnej Perrie. Rok zleciał szybciej niż mogłoby się wydawać, a wraz z rozpoczęciem trzeciego i ostatniego już roku liceum, do szkoły wraca drużyna koszykarska. Czy Noah i Shawn to ci sami nastolatkowie, którzy opuścili Perrie rok temu? A może to właśnie zabawna i sarkastyczna Perrie Flower zmieniła podejście do życia? I co jeśli dziewczyna zapragnie w końcu za wszelką cenę dowiedzieć się kto jest jej Anonimowym Przyjacielem? >kontynuacja losów bohaterów homewrok<

- To nie ma sensu. Jestem do niczego- westchnęłam, siadając na panelach, przy wielkim lustrze. - Wcale nie- chłopak posłał mi swój piękny uśmiech- Jesteś jak motyl. Kiedy już rozwiniesz skrzydła, będziesz niesamowita.

Sue i Harry kiedyś się spotykali. Sue i Harry się rozstali. Sue i Harry znowu będą się spotykać. Na niby. || 05.12.2015 - 16.02.2016

- Dlaczego chcieliście bić się kijem bejsbolowym? - Bo to suka. - Bo to dupek.