Yeni kız

Köyden özel yetenekle bir kolejde burs kazanan kız, okulun playboyu aşka inanmayan serseri züppe bir adamı nasıl değiştirebilir? - kesit- "güneş doğduğunda hayatından tamamen çıkacağım kurtuluyorsun benden" diyip sahtedende olsa bir gülümseme yolladım karşımdaki serseriye, sonunda beni başından def ediyordu dönüyordum işte geldiğim yere. Ulaş yüzündeki donuk ifadeyle öylece bana baktığında anlaşılmış olacakki bana bir görüşürüz demeye bile niyeti yoktu, oturduğum taşın üstünden üstümü silkeleyerek kalkaken son bir defa yüzüne bakıp yavaşça ona arkamı döndüğümde benden destek alarak kalkmasıyla irkildim. Bir elimi tuttuğu yetmiyor gibi diğerine de uzanırken sıkıca tuttuğu ellerime sonrada samimi bir şekilde bakan yüzüne çevirdim bakışlarımı, uzun zaman sonra ilk defa karşımda ciddi dururken"gitme" dedi kısık sesle....keşke bunu daha erken söyleseydin be Sıkıca tuttuğu elinden yavaşça kurutulduğumda güneşe karşı kıstığım gözlerimle "geç kaldın" diyerek kaldığım yola devam ettim. NOT: diğer serseri (barca) kitabından kurgu ve karakterler olarak tamamen farklıdır Kapak tasarımı :@rosefna

Zaman bir döngüdür. Bazen bir dairenin etrafında dönen iki çubukta , bazen geçmişin ve geleceğin aynı eksende döndüğü iki çarkta. Yelkovanı yaralayan akrep , geçmişe vurduğunda gelecek kanlar içinde kalmıştı. Babasını hapse tıkmak isteyen bir savcı vardı ve ben ölüsünden bile tatmin olmayan o savcının kızıydım. Şimdi o kan usulca geleceği çizdiğinde , akrep 19'u yelkovan 04'ü gösterdiğinde bizim bağlarımız dolanmıştı. Kim inanırdı ki babasını hapse tıkmak isteyen o savcıyı , babamı , malum mafyanın oğlundan onu hapisten çıkarması için yardım isteyeceğime? Ben inanmazdım. Kader inandırmıştı. BAŞLANGIÇ TARİHİ : 17.03.2020 BİTİŞ TARİHİ : ... 🏅🏅🏅 #1 Ateşböceği : 29.09.22 #1 Beren : 25.11.22 #1 Sokak Lambası : 15.02.23

''Birlikte belanın içine batabileceğimiz kadar battık. Ve şimdi, seni bırakmayacağım... Benimle misin?'' --- Zeynep, kendini yeni okuluna başladığı ilk gün bir felaketin ortasında buldu. Okulu, salgın bir hastalık nedeniyle karantina altına alındı. Karantinanın akşamında ise kendini okulun karanlık koridorlarında bir kız öğrencinin cesedinin başında buldu. Üstelik yalnız değil, onlar da yanında... Mahşerin üç atlısı. Bu, sadece bedenleri değil ruhları da karantinaya alınan dört kişinin hikayesi. Bu onların özgürlüklerine ulaşmak için yaşadıkları esaretin hikayesi. Bu, birbirlerinin her şeyi haline gelen, birbirlerine gökyüzündeki son yıldız yanıp kül oluncaya kadar birlikte olacaklarına söz veren dört arkadaşın hikayesi. Bu mahşerin dört atlısının hikayesi. Şimdi, bizimle misiniz? "Bizim bedenlerimizi karantinaya almadılar. Ruhlarımızı karantinaya aldılar. Bizim ruhlarımız tanıştığımızdan beri karantina altında. Ne çıkabiliyoruz bu karantinadan, ne de birbirimizden ayrılabiliyoruz. Ruhlarımızı birlikte bir karantina altına aldılar, ve bizim bundan sonraki tek savaşımız bu karantinadan kurtulmak. Kurtulduğumuzda bile birlikte olacağız, ama özgür olacağız. Savaş bitti, ve biz sağ kaldık. Savaş bitti, ve biz hala ayaktayız."

"Biz.. İkimiz imkansızız." "Neden?" "Çünkü ben siyahım, sen ise beyaz." "Doğru. Ama bir yerde hatan var. Sen siyahsın ve ben de siyaha tutkun..." ~ Düzenleniyor. ~ Kapak: wizardestina

Toprağın kokusunu ciğerlerime çektim. Ait olduğum yerden çok uzaktaydım, bu ev bana ait değildi. Yerine oturmayan bazı şeyler vardı. Ben Suçlu değilim, onlar Suçlu. Bu hayatı yaşamam benim Suçum değil. Bu hayata katlanmamda benim Suçum değil. Suç, Suçlu olan kişinindir. "Sen gelmesen de ben beklerim. Ne olacak sanki cebimden mi gidiyor, canımdan gidiyor." Böyle olmamalıydı. Biz, böyle bitmemeliydik.

Ateşsiz Barut olur mu? Barutsuz Ateş olur mu? olmazdı.Ne ateş Barutsuz,ne barut ateşsiz... Hayat onu neden onu bu kadar yakmıştı? Ateş olduğu için mi bu kadar acıyı çekiyor? Hayat onun için acımasızdı, hep adının onu lanetlediğini düşünüyor. Ateşin yaşadıkları onu yakmaya yetmişti. Gideceği yerde canı daha çok mu acıyacak? Ateş annesinin yaşam kaynağıydı. Ateş annesinin nefesiydi,onun kalbiydi. Atesin tek noktası annesiydi ,onu canından çok seviyordu. Annesi Ateşe hamileyken babası onu terk etmişti. Annesi ve Ateş bir birlerinin ısıtıcılarıydı. Annesinin işi sebebiyle şehir değiştirmiştiler. Ve bu durumdan oldukça rahatsız olan Ateşti. Annesi onun geleceği için İstanbul'a taşınmıştı. Ateşi hep özel okullarda okutmak istemişti ve bu hayalini gerçekleştirmek istiyordu. Ateş annesi gibi kırılmaktan korkuyordu. Annesi gibi sevmekten korkuyordu. annesi gibi bırakılmaktan korkuyordu.Korkuyordu herşeyden,herkesten korkuyordu. Barut, kızlar tarafından sevilip,ailesi tarafından sevilmezdi. Sevmek kelimesi onun için değildi. Okulda herkesin korktuğu tiplerden olmuştu,o ve arkadaşları, durumları ne kadar iyi olsada o böyle istemiyordu. KİM BU HIRSIZ ATEŞ VE BARUT YAN YANA GELMELİ Mİ? KEMERLERİNİZİ TAKMAYI UNUTMAYIN. BAŞLIYORUZ...

herşey okulun tadilatı yüzünden başlamıştı, kim bilebilirdiki aşka inanmayan tek aşk Beşiktaş birde onun kumasi çikolatalı süt diyen tam bir ergenin büyük bir aşka yeleken açıp oradan oraya savrulacağını... -KESİT- "hey!.yeni....Şu kararmış kalbim bir sigaraya birde sana ait anla artık" diye okulun koridorunda kollarını açmış bir şekilde bütün okul pür dikkat bizi seyrederken bağırınca bağdaş yaptığım ellerimi çözerek gözlerim kısık bir halde onla aynı hizzaya geldim. bana merakla bakan gözlerine karşılık ben sırıtırken onu işaret parmağımla kalbinden iterek " bana bir daha kalbimdesin deme!.bilirsin kalabalık ortamları sevmem " diyip yanından uzaklaşırken son duyduğum " en çokta senin bu hallerine hastayım....Artık sütsuz kahve, bredpitsiz jenifer, balsız arı olur ama sensiz aras eksik kalır be yeni "

Bambaşka bir şehirde hiç beklemediği bir hayat Alevi bekliyordu. Annesi ve babasının boşanması ile Bursa'ya taşındılar. Şan şöhret hayatlarını İstanbul da bırakmışlardı. Artık farklı bir hayatları vardı. Taşındığı semtte hiç beklemedik olaylar gelişmeye başladı. Kendini karanlıkta sanıyordu ama tanıştığı kişi ondan daha karanlık ve soğuktu. Sanki ruhunu karanlığa vermiş gibi... Bal rengi gözlerinin içinde hiç görmediği karanlık fırtınaları görmüştü. Karanlığı hiç bu kadar yakın hissetmemiştim. Ben Alev Gürsoy şimdi benimle karanlık yolda, tehlikelerle yanımda olacak mısınız?