Κάθε μέρα την έβλεπε να κάθεται μοναχή της στο ίδιο παγκάκι.Αυτός και οι φίλοι του της έκαναν τη ζωή κόλαση με την πρώτη ευκαιρία... Και γιατί;Επειδή απλά μπορούσαν.. Την θεωρούσε ξενέρωτη και βαρετή μόνο και μόνο επειδή ήταν διαφορετική.Η τουλάχιστον έτσι νόμιζε στην αρχή. Γιατί εντελώς ξαφνικά αρχίζει και την βλέπ...
*Sequel to 'The Bitch And The Player'* "Αχιλλέα μου... Ξύπνα σε παρακαλώ..." έπιασα το χέρι του και το κράτησα σφιχτά. Ξαφνικά τον ένιωσα να κουνιέται ελαφρά και τινάχτηκα. "Αχιλλέα? Ξύπνησες επιτέλους!" μερικά δάκρυα χαράς στόλισαν το πρόσωπο μου και του χαμογέλασα γλυκά. "Ποια είσαι εσύ? Που είμαι?" ορίστε? Τι λέε...
"Δεν θυμάμαι να είμαστε μαζί για να σε νοιάζει τι κάνω." είπα τσαντισμένη και χτύπησα το πόδι μου στο πάτωμα. "Ούτε το όνομα σου θα θυμάσαι σε λίγο." απάντησε και πριν προλάβω να απαντήσω όρμησε άγρια στα χείλη μου. Η Έλλη είναι μια κοπέλα 17 χρονών και πηγαίνει δευτέρα λυκείου. Είναι πολύ αγενής, και η αυτοπεποίθηση...