Ayrı Yataklar

"Uzak dur!" incecik, biçimli kaşlarını çattı. "Yaklaşma! Yoksa kötü olur. Ne yapmaya çalışıyorsun yine ya! Ne istiyorsun?!" kollarını çaprazlayarak omuzlarını tuttu. Göğüslerini gizlemeye çalışıyordu, ama farkında değildi böyle daha çok göze çarpıyorlardı. "Uzak kalamıyorum." boğazımdan kopan hırıltılara engel olamıyo...

Baştan Çıkaran

-Yarın,dedi.Yarın sabah saat 10:00 da her zamanki yerde ! Bu söylediği mutluluktan havalara uçurmuştu beni,sonunda dedim sonunda benim olacaktı,tüm varlığıyla hissedecektim onu.Gülümsedim,tamam dercesine.Kapıyı açtı ve hayatımızın geri kalanını şekillendiren kişiyle burun buruna geldi..