(TAMAMLANDI.) Zeynep: Merhaba, kolay gelsin. Dün görüşmüştük fakat numaranızı kaybettiğim için dün yazamadım. Zeynep: Dilara Özseymen'in kına organizasyonu için görüşmüştük... Zeynep: Dün de konuştuğumuz gibi masalara beyaz şebboylar ekleyeceğiz. Zeynep: İçecek olarak limonata verilecek. Zeynep: Misafirlere ikram edilecek yemeklerin de listesini alabilirsem çok mutlu olurum. Sunshine Organizasyon: Anlamadım? 🎀 Cihan Bey (12): Şaka yapmamıştım :( Siz: Hayır, şakaydı Cihan Bey (12): Gerçekten ciddiydim Siz: Hayır değildin sus Siz: Sus yoksa Siz: Engelleyeceğim seni Cihan Bey (12): Şaka yapmadığımı anlamıyorsun ki Cihan Bey (12) adlı kişiyi engellediniz. Engeli kaldırmak için dokunun.

"Bu kadar hak, hukuk zırvalığı yaptıktan sonra bu son yaptığınız ile çelişmedi mi sizce de Savcı Hanım? " " Siz kim oluyorsunuz da, benim savcılığı mı eleştiriyorsunuz? " Genç komutan alaycı bir şekilde gülümser. Nedenini bilmediği bir şekilde bu kadını, ilk gördüğünden beri içinde anlamlarıramadığı kıpırtılar oluyordu ve bu hislerin karmaşıklığı geç adamı öfkelendiriyordu. "Hakkınızda konuşulanların doğru olduğunu açıkçası kanıtlıyorsunuz? Söyler misiniz? Sırf arkanız sağlam olsun diye babanız yaşındaki adamın metresi olmak nasıl bir duygu..." Genç savcının elini kaldırması ve karşısındaki hadsiz adamın yanağı ile buluşturması saniyelerini almışdı. Bu mesleğe başladığından beri buna benzer yakıştırmalar değişik medyalarda okumuştu. Bu olay ise çok farklıydı. ilk defa genç kızın konumundan korkmadan düşüncelerini dile getiren bir şahsiyet olmuştu. Genç savcı işaret parmağını karşısındaki adama doğru uzatıp, göğsüne üst üste vurup son sözlerini söyleyerek bulunduğu yerden uzaklaştı. "Siz bayım, gerçekten tanımadığınız hiç kimseye böyle ithamlarda bulunmamalısınız. Sonrasında aşılmaz bir vicdan azabı ile size geri döner ... "

Adliyenin bahçesinde Yalın'la birbirimize sudan çıkmış balık misali baktık. Bitmişti. Resmen boşanmıştık. "Bitti." Yalın gerçeği benden önce dile getirirken kafamı onaylarcasına salladım. Hâlâ gerçekmiş gibi gelmiyordu. "Evet. Garip hissediyorum." diye itiraf ettiğimde Yalın'ın yüzünü rahatlamış bir ifade kapladı. "Bir an sadece ben öyle hissediyorum sanmıştım. Yalnız olmadığıma sevindim." Yüzümü buruk bir gülümseme kapladı. "Kendine iyi bak." Elimi uzattığımda Yalın bir ona uzattığım elime bir de şaşkınlıkla yüzüme baktı. "Vedalaşmak için sence de biraz erken değil mi Asya? Ateş'i almak için bize gelmeyecek misin?" Doğru ya Ateş'i Yalın'ın ailesine bırakıp gelmiştik Adliyeye. Nasıl unutmuştum? Elimi alnıma vurup "Doğru, tamamen aklımdan çıkmış." dedim. Yalın "Fark ettim." deyip arabaya yöneldi. "Hadi gidelim." Yalın'ın arkasından kararsızca baktım. Biz daha yeni boşanmıştık. Adliyeye birlikte gelmiştik. Şimdi Adliyeden çıkıp Yalın'ın ailesinin evine gidecektik. Hem de birlikte! Bizim boşanmamız normal boşanmalardan birazcık farklıydı. Severek boşananlar da sevdaya dahil miydi? NOT:WATTPAD'DE BU İSİMDEKİ TEK VE İLK KURGU(15.06.2023) #komedi içinde 1 🎉 (30.10.2023)

Aşkın barut kokan hâli... UYARI! → İncelemekte olduğunuz kitap 16 yaş ve üzeri için uygundur. Olumsuz örnek oluşturabilecek unsurlar içermektedir. → Kitaptaki olaylar, mekanlar ve kişiler tamamen hayal ürünüdür. → (Ç)alıntı durumunda yasal işlem başlatılacaktır. → Kapak tasarımı şahsıma aittir. Şimdiden teşekkürler, iyi okumalar ᥫ᭡ #1 hayat (23/07/25) #1 saygı (12/07/25) #1 bayrak (03/02/25) #1 gerilim (28/12/24) #1 düşman (10/10/24) #1 öfke (12/09/24) #1 ayrılık (08/06/24) #1 wattpad (17/05/24) #1 görev (09/04/24) #1 heyecan (01/11/22) #1 sevgi (29/10/22) #1 intikam (03/09/22) #1 hırs (24/07/22)

Annesinin telefonunda dolanırken gördüğü bir fotoğrafla, annesinin gün arkadaşının torununu beğenip ona mesaj atan Defne, beklenmedik birisiyle karşılaşır. Argo içerir.

Unutulmuş bir kadın, Yüzbaşı Hazal Unutulmuş. No.1 & Melek Mosso - Yarım Kalan Sigara [Kurgudaki kişi ve olaylar tamamen hayal ürünü olup hiçbir kurum ve kuruluşlarla alakası yoktur]

Yıllarca öyle anıldı. 'Katilin kızı' Adı yok , sanı yok. Herkese katilin kızıydı. ------------ "İsmin ne? "dedi gözlerimin içine bakarak... aylardır tanıyordu beni ismimi bilmiyordu. "Sedef"dedim dik bakışlarımı çekmeden. Derin bir nefes aldı. Aynı odanın içindeydik. Ne zaman bu konuma düşmüştük belli değildi. "Adın ne?"dedi nefesini hissettim. "Katilin kızı"dedim. Bana öyle hitap etmişti hep. Öyle kalsındı....

"Hayat herkese eşit midir?" ya da "Kader nedir?" bunun gibi sorular insanların hayatında en az bir kez sorduğu sorulardır çünkü hayat kimseye eşit davranmaz ve kader önceden değişmeyecek bir biçimde belirlenmiş olay akışı anlamına gelse bile kimileri için değişir. Bazen beş yaşındaki bir çocukta, annesi tarafından istenmeyen kadında, kendi ayakları üzerinde durmak zorunda kalan bir kızda ve gerçek benliğini açıklamaktan korkan bir gençte değişir kader. Hatta hayatınızın mükemmel olduğunu düşünürken aşık olduğunuz adamın hayatı, babanızın sırları değiştirir kaderinizi. Değişimler ise çoğu zaman iyi olsa da bilinmeyen azınlıkta cehennemden farksız olabilir. Hayat size eşit davranmayıp kaderinizi değiştirirse eksileri artılara çevirip kendinizi iyileştirmeniz gerekir. Bu arkanızda cesetler, yeni konumlar, yeni alışkanlıklar ve yeni bir siz bırakacaksa bile..

"Bitti." dediğiniz an her şeyin başlangıcı olabilir mi? Olabilir, mucizelere inanın ^^ Gözlerimi açtığımda karanlık bir gökyüzü ve ağaçlar ilk görüş alanıma giren şeylerdi, birde bir kafa. -"Uyandın mı?" Dedi tanıdık bir ses. -"Ben ölmedim mi?" Diye sordum. Kabul ediyorum çok aptalca bir soruydu fakat çok küçük bir ihtimal de olsa bilmek istedim. -"Yani şuan benimle konuşabildiğine göre?" Dedi sağımda oturur pozisyonda beni izleyen çocuk. Bu trendeki çocuktu. Siyah saçlı, kaslı maslı bir şey. -"Belki sende ölmüşsündür?" Dedim, ölmüş olmakta ısrarcıydım. Kısık bi kahhaha attı "Ya saçmalama, kalk hadi." -"Ha ölmedik yani?" -"Öldük tabi ölmez olur muyuz hatta ölmeden birkaç dakika önce locadan 2 kişilik yer ayırttım. Çok kalabalıktı ama bir görsen millet akın akın cehennem bileti alıyordu-" ... •Yeniden Doğuş• 25.12.22 #1 - başlangıç 29.01.23 #1 - tren

"Ben evimi çoktan buldum, Leyla." dediğinde midemde kanat çırpmak için hazırda bekleyen onlarca kelebek bir anda canlandı. Boynuna doladığım ellerim ensesindeki kısa saçlarını bulup okşamaya başladığında Asaf'ın da bir eli belime yönelmiş, giyindiğim tişörtün altından tenime ulaşmıştı. Parmaklarının usulca hareket ettiği yerler tenimin karıncalanmasına neden olurken birleşen gözlerimizin arasında kutsal bir bağ vardı sanki. "Seni seviyorum Beyoğlu," diye fısıldadım. "Seni çok ama çok seviyorum." Gülümsedi ve uzanarak dudaklarını dudaklarıma değdirdi. "Seni seviyorum Kalbimin evi," dedi benim gibi fısıldayarak. "Seni çok ama çok seviyorum." Sıcak nefesi aralık duran dudaklarımın arasından sızıp nefesime karıştığında daha fazla dayanamadım. Boynuna doladığım kollarımı sıkıp başını hafifçe kendime çekerek o kısacak mesafeyi kapattım. Büyük bir özlem çekiyormuş gibi birleşen dudaklarımızın hareketleri birbirine uyumlu, kalplerimiz bu birleşim nedeniyle delicesine atıyordu. İçimde kocaman bir tufan yaratan heyecan dalgası bedenimi titretirken şimdi ki halimizle o heyecan koca bir tutkuya dönüşmüştü. Nefes almak için geri çekildiğimizde alnını alnıma dayayıp bir süre gözlerimiz kapalı biçimde olduğumuz yerde durduk. Bir elimi tam göğsünün üzerine koyduğumda kalbinin ritmik hareketlerini avuç içlerimde hissettim. "Yakıyorsun beni," dedi kısık bir sesle. "Ama bu yangın o kadar güzel ki, kül olmaktan korkmuyorum." "Seninle birlikte yanmaktan korkmuyorum, sevgilim."