Kader öyle bir oyundur ki Acılardan imkansıza simsiyah bir Aşk döşer yollarınıza ..... Yetişkin içerik .... Tüm hakları saklıdır ...

Geleceğinde kendisini bekleyen karanlığı, mutsuzluğu kabullenmiş ancak belki de hayatında bir kez olsun yaşadığını hissedebilmek, nefes alabilmek için yolculuğa çıkmış yirmi dört yaşında bir genç kızdı Nazlı. Bu yolun sonunda büyümek zorunda kalacağını biliyordu aslında fakat kalbine olacaklardan ve edineceği yol arkadaşından habersizdi. Ela gözlerinde sevdiğinde insanın içini ısıtan ama kızdığı zaman ateşinde küle çevirmeyi de bilen bir adamdı Fatih. Konuşması yasaktı bu yüzden susuyordu. Nazlı'nın ona, sevilmeye ne kadar ihtiyacı olduğunu bilmeden, bir planla Nazlı'nın yoluna çıkacaktı. Peki, Fatih kendi kurduğu tuzağa, oyununa düşerse ne olacaktı? Onca yalanın ortasında filizlenen bir aşka tutunup insan kaybolmadan yolun sonunu bulabilir miydi?

Demek babasının evleneceği kadın, oydu! İnce uzun boyu, kızıl dalgalı saçları ve yeşil gözleriyle tam bir âfet! Üstelik kesinlikle yaşça kendisinden küçük bir âfet! Leylâ, geldiği gibi çıktı, Engin'in farkına varmamıştı bile. Necmi Bey, kızın arkasından baktı bir süre sevecen ve mütebessim, ne düşündüyse oğluna döndü sonra: "Hadi gel yemeğe gidelim, konuşmaya orada devam ederiz," dedi. İlginçtir ki, vadettiği halde ikisini tanıştırmamıştı. Necmi Bey masada sürekli konuştu. Engin pek dinlemedi onu, aklı hâlâ kızıl saçlı güzelde, endamında, duruşunda ve gülüşünde, o tarifsiz çekimindeydi. Bu son yemeğe dair aklında kalacak tek şey babasındaki katıksız mutluluk olacaktı. Aynı günün gece yarısını geçe, boğaz yolunda kaza yaptılar. Babası sürüş halindeyken kalp krizi geçirmiş, direksiyon hakimiyetini kaybederek, karşıdan gelen bir ciple kafa kafaya girmişti. Çarpışma anında alkollü olduğu ve aşırı hız yaptığı tespit edilmişti. Cip sürücüsü ve Leylâ ağır yaralanmış, yaşlı adamsa oracıkta ölmüştü. Türkiye'nin en büyük finans kuruluşlarından birinin büyük ortağının, o güne kadar hiç bilinmeyen kızı yaşındaki sevgilisiyle geçirdiği kazada can vermesi büyük skandal koparmıştı. Gazetelerde, televizyonlarda, internet sitelerinde günlerce bu olay en üst sıralarda yer almış, çeşit çeşit habere, sohbete konu, hatta içki sofralarına meze edilmişti. Engin'i kaybından daha fazla sarsansa babasının soyadını vermeye hazırlandığı kadının tutumu olmuştu. Leylâ Sezin, Necmi Atadan'la ilişkisini de, evlenmek üzere olduklarını da kabul etmemiş, her şeyi şiddetle reddetmişti. İşte bu inkâr, genç adamın yüreğini dağlamış, acısını katlamış, geçen süre zarfında tekrar karşılaşmadığı ancak servet avcısı olduğuna kesin kanaat getirdiği kadına karşı öfke ve nefretini harlamı

Kimsin? AŞK... Ne istiyorsun? AŞK... Ne için geldin? AŞK'a geldim. ***** Hayal edilemez senden sonra bir hayat, temennim beni sadece aşkla sen anlat... Yanımda Kal Yanında Kalayım. (12.07.2015 tarihinde yazılmaya başlanmıştır.) © Tüm hakları şahsıma aittir. İznim olmadan alıntı yapılamaz...

''Barlas Poyrazoğlu '' Siyahın nasıl daha siyah ve nasıl daha çekici olabileceğini varlığıyla kanıtlayan, güçlü, asi ve sert bir adam. ''Beyza Güçlü'' Soyadının aksine o kadar da güçlü olamayan, giydiği forma gibi bembeyaz saf ve masum olan, buna rağmen siyahın içindeki yalnızlık ve karanlıkta kaybolan, gittikçede siyaha bulanan bir kız. Peki onları bir araya getirecek olan şey bir tesadüf müydü, yoksa kaderin büyük bir cilvesi mi? Kimse bunu bilmiyordu. Ta ki zamanla ortaya çıkana kadar...

"Bakmayın siz benim kuru bir yaprak gibi sallandığıma.. Köküm sağlamdır sarsılsam da kopmam dalımdan.. Öyle kolay değil rüzgarın önüne kapılıp gitmem.. Son ana kadar 'vazgeçmem' yaşamaktan.. Ne fırtınalar koptu benim hayat dallarımda.. Hiç birinde vazgeçmedim umutlarımdan içimde kıyametler kopsa da.. Ben baharıyım yarınlarımın,çiçek açarım her kışın ardından" (Nazım Hikmet) Her okuduğumda kendimi buluyordum bu mısralarda.Ne kadar kırılsamda, kuru bir yaprak gibi rüzgarın oyuncağı olup bilinmez sonlara doğru savrulsamda şairin dediği gibi hiçbir zaman vazgeçmemiştim yaşamaktan.. İçimdeki virane olmuş harabelerime kimseyi misafir etmemiştim yıllardır ne kadar çok yıkıldığımı kimseler görmesin,kimseler acımasın diye.Çünkü bu hayatta beni ben yapan şey kazandığım savaşlar değil kaybettiğim,acımasızca kaybetmeye zorlandığım savaşlardı. Ben Cansu.. Sevdiği adam tarafından nedensiz bir şekilde terkedilen ve hiç bir şey olmamış gibi hayatına devam eden kadın.Ta ki bedenen kusurlu,ruhen kusursuz biriyle tanışıncaya kadar..

2015 Genel Kurgu #9 İki kayıp ruh. İki yaralı yürek. Hızla, akıp giden zamana karşı yüreklere nakış nakış işlenen duygular. Birbirine kaçamak değen gözler. Cehennem gibi yakan bir sevda... Kader ağlarını örerken, her bir çelmede tökezleyen iki beden. Her düştüğünde hayata inat, ayağa kalkabilen iki kalp, sıra kendilerine geldiğinde ayrılığın acı ve keskin tadını dibine kadar hissedeceklerdi. Aşktan kaçmak mı? Aşta yanmak mı? Hayatın acımasızlıklarıyla yüzleşmiş iki yaralı kaçak, kaderin cilvesi mi yoksa tesadüfi mi bilinmez. Karşı karşıya geldiklerinde aralarına giren acı geçmişlerine mi sarılacaklardı? Yada; Aşk'ı vücutlarının her zerresinde hissettiklerinde, bu yabancısı oldukları duyguya karşı mı koyacaklardı? ~♥~ ***** Tüm Telif Hakları Saklıdır ***** Kurgulanma ve yazılma tarihi 2013 Kasım BU İLK HİKAYEM UMARIM SİZLERDE BEĞENİR DESTEKLERİNİZİ ESİRGEMZSİNİZ.

Kod Adı Aşk'tı. O Vural Karalı idi. Oyunlar adının bir parçası olmuştu. Bu sefer Cüneyt karakteriyle, genç bir kızın kalbini çalacaktı. Sahtekarlıkla, kandıracağı kurbanı Derin Erbay saf güzelliğiyle onu cezbecek ve yasakların son raddesine getirecekti. Vurak Karalı herşeye inat bir yasağı çiğneme kararındaydı. Ya onunla sevişecekti ya sevişecekti! Yalnız o yasağı çiğnediği an, belki ikisi de ölecekti. Bu oyunda tutkuyu yok edecekti, etmeliydi. Aksi taktirde Derin Erbay mezara bir çiçek misali gömülecekti.

"Kolay mı sanıyorsun? Denedim hem de defalarca ama daha fazla yara aldım. Bunun adı zaten artık aşk değil!" "Ne o zaman? Madem aşk değil ne?" Gürlüyordu sanki derin bir nefes alıp, sorusunu yanıtladım. "Bunun adı aşka esaret..." Yıllar önce hızla çarpmaya başlayan kalp hep bir umutla uçmuş, hayallerle dolmuş... Yayınlanma Tarihi: 28.06.2015 Bitiş Tarihi: 10.06.2016