"Ben Lord-u Dejavu'yum. Ben, saf kötülükten çok daha fazlasıyım. Ben, kabuk bağlamamış bir yarayım. Ve sen beni tanımıyorsun, Liz. Oysa benim kelimelerim var, sen ise bomboş bir kağıtsın, Liz."

"Satranç Jokerleri Serisi" üçüncü kitap. Bu; Siyah ile Beyaz'ın soluksuzca yaptıkları savaşın öyküsü. Bu; İskambil ile Satranç'ın bir paralelde kesişmelerinin öyküsü. Bu; Lorennah ile Elance'ın öyküsü. ~Çünkü Ankah birgün Dejavu Lord'u bulacak. *Bu mükemmel kapak için, Karga ' m @Plumbiali 'ye teşekkürler ^^ ❤

"Satranç Jokerleri Serisi" ikinci kitap. Zincirlerle bile zaptedilemeyen bir özgürlük arzusuyla yanan gencecik bir kızın bedeni, kaç acıya direnebilirdi? Gözleri daha kaç ölümü izlemeye tahammül edecekti? "Ne olursa olsun" diyordu, "Kuzgunlar ve Jokerler zafere ulaşacak. Ah, Sinek Kart... Adın hep kalacak." Bu; acının ve ölümün çığlıkları arasında yeşeren yüce bir sevginin, demirden zırhlarla giydirilmiş inancın ve özgürlük için verilen mücadelenin öyküsü. Bu; güçlü Soykanların, ihanet içindeki kralların, dehşet saçan insanların öyküsü. Bu; bir kadın vücudunda ruh bulan devrimin öyküsü. Bu; Beyaz surlardan Auron'a uzanan yolculuğun öyküsü. Bu; Aeran, Ketsihya ve Derin'in öyküsü. Bu; AnnaPentran'ın öyküsü.

"Satranç Jokerleri Serisi" birinci kitap. Hiç bilmediğiniz bir dünyada açtığınızda gözlerinizi kim dost, kim doğrudur? Tutunacak bir dalın olmadığı bu dünyada güven duyulacak ne vardı ki? Hiçkimse yoktu. Doğrunun bir anda sarsılıp yerini fantastik düşlere bıraktığı bu diyarda güvenilebilecek, sevilebilecek hiçbir şey yoktu. Ama tutunmak gerekliydi. Bu; gökyüzünün siyah meleklerinin öyküsü. Çünkü onlar her şeyi gördüler. Ah, Kargalar ve küçük kraliçeleri... -İyi okumalar!

• Dünya, daha önce hiç görmediği ya da öyle sanılan yeni bir zeki yaşam formu ile tanışıyor. Devasa uzay gemisi fark edileli tam 50 yıl geçti. Bu uzun yolculuğun sonundaysa dünya tarihinde görülmemiş, vicdanların, umutların ve ırkların çarpıştığı sıra dışı bir savaş yaşanacaktı. Hayatlarını ülkelerine, savaşlara ve silahlara adamış ve bu uğurda her şeylerini kaybeden 5 mükemmel asker bu görev için seçildiler. Arayıcılar! Kaybedecek hiçbir şeyleri yoktu, birbirlerini tanıyana kadar... Sadakat, Vicdan, Sevgi, Aşk... İnsanlığa dair tüm duygular sınanacak, tüm dünya vazgeçtiğinde umut bir kez daha fısıldayacaktı. •

TAMAMLANDI "İnsanlık kendi yarattığı ama vazgeçemediği canavarların eline düşmüştü." Bir Dünya hayal edin. Savaş yok, para derdi yok, suç yok... Teknolojiyle uyuşturulmuş bir insan ordusunun çürümüş topraklarına davetlisiniz. Kanallar artık yeni hükümetler, teknoloji yeni para, şov ise tek eğlence. 2062 yılının en çok tutan yarışma programına "Merhaba" deyin. Kule. Kanal X-2, 21. Yüzyılın en psikopat yarışması Kule'nin arkasındaki dahiyane isim. Kule devasa genişlikte ve tam 2062 kattan oluşuyor. İçiyse bin bir tehlikeyle dolu. Bu bir yarışma, peki yarışanlar kim? Ölüm cezasına çarptırılmış mahkumlar, çocukluğundan beri bunun için eğitilmiş gençler ve tabiki 'Av' adı verilen masum insanlar. Yarışma şöyle; Yarışmacılar kulenin en üst katında serbest bırakılıyor. Yarışmacıların üç gün avansı var. Üçüncü günün sonunda onları avlamak için gönderilen Avcılar bırakılıyor. Ya aşağı inerler ya da ölürler. Aşağı inebilmek için kulenin içinde gizli delikleri bulmak zorundalar. Kule bir yarışma ama her şeyden önce bir şov. Ve ne derler bilirsiniz; -Show Must Go On- Kule de bitmeyen bir şov. Ağları içine çekildikten sonra sizi asla bırakmayacak bir kapan. Bir Şov Kapanı. Son olarak; Tanrılar ve Canavarların dünyasına, Şov Kapanına, Kule'ye hoş geldiniz. Copyright © 2014 - Tüm hakları saklıdır - KAN VE ŞİDDET İÇERİR - Bilim Kurgu 2# Kapak: Auralorina

Kitabın başlangıç tarihi 12/09/2015. #1 Bilim kurgu **Dikkat! Parola Yayınevi ile yapılan anlaşma ile Unutulmuş: Türkiye iki ayrı kitap şeklinde basılacaktır. İlk on bölüm tanıtım amaçlı bırakılmıştır, kalan bölümler kaldırılmıştır** 21 Aralık 2012. Maya takviminin son günü. Çoğu kişinin bir şey olacağına inanmadığı, ufak bir kesimin ise dünyanın sonunun geleceğine inandığı o 'büyük gün'. Ben de çoğu kişi gibi o gün bir şey olacağına inanmıyordum. Daha fazla yanılamazdım... 21 Aralık gününün ilk saatlerinde Dünya'nın bir ülkesi hariç bütün ülkelerinde aynı virüs yayılmaya başladı. 21 Aralık günü ailemle birlikte sabah kahvaltısı yaparken, korku dolu spikerin söyledikleri bugün bile kulağımda. Spiker, gece saat 12'yi geçtikten sonra Dünya'nın bütün ülkelerinde aynı virüsün görüldüğünü söylemişti. Virüsün kim tarafından oluşturulduğu ya da tedavisinin olup olmadığı şimdilik bilinmiyordu. Bilinen tek şey virüsün, insanları birer zombiye dönüştürdüğüydü. Spiker o kelimeyi söylediğinde kendime hakim olamamış ve gülmüştüm. Keşke gülmeseydim... Haberler bittikten sonra ailemle şaşkın bir biçimde birbirimize baktığımızı hatırlıyorum. Haberlerde söylenilenler gerçek miydi? Yoksa bizim o harika medyamız oyuna mı gelmişti? Her şeyden önemlisi şimdi ne yapacaktık? Benim okula gitme saatim gelmişti. Anne ve babamınsa işe gitmeleri gerekiyordu. Bakanlıklar herhangi bir açıklama yapmadığına göre durum o kadar ciddi olamazdı. Sonunda hepimiz hazırlanarak evden çıktık. Keşke hiç çıkmasaydık...