* Bir yeni mesajınız var * @x.sude_x : Antika gibi çocuksun maşallah @x.sude_x: Seni bıraktığımda sümüklü bir şeydin, amcalara pipini gösteriyordun. @x.sude_x : Hatta ona buna göstermeye nasıl alışmışsan bana da göstermeye çalışmıştın. Kasa sağlam değil demişlerdi de inanmamıştım :d @x.sude_ : Şerefsiz olmadığın nadir dakikalar var mı? @kaanemressin : Kimsin sen? Dalga geçecek başka birini bulamadın mı? @x.sude_x : Eski sevgilin. Şu son dakika aldatıp, arkana bakmadan kaçtıklarından. @x.sude_x : Gerçekten diğerleri gibi oturup arkandan ağladığımı sanıyorsan yanılıyorsun. @kaanemressin: Benim şimdi buna inanmam mı gerekiyor? @x.sude_x : İster inan ister inanma, Kaan Emre Esin. Bundan sonra daha çok karşılaşacağız. @kaanemressin : Bir an ayvayı yemiş gibi hissettim. @x.sude_x : Bir şeyler yiyeceksin ama ayva değil :)) . #texting 1. - 03.2020 #bilinmeyen 2. - 03.2020 #wattsy2020 1. - 04.2020 #instagram 1. - 04.2020

"Öldürün o zaman." Duyduğum sert ve soğuk sesle irkildim. Sanki normal bir şeymiş söylüyormuş gibi bir çırpıda söylemişti. Bunların bana yardım etmelerini beklerken daha tehlikeli çıkmışlardı. Ölüm emri verilen adama bakıp vicdanımın sesine engel olarak usulca geldiğim yoldan geri döndüm. Yanlarından birkaç metre uzaklaşmışken bir silah sesi duydum. Bağırmamak için kendimi tutarak korku dolu gözlerimi adamlara çevirdim. Az önce ölüm emri verilen adam başından akan kanla yerde cansız bir şekilde yatıyordu. Diğerleri de başında hâlâ bir şeyler konuşmaya devam ediyorlardı. Yerdeki ölü adama bakıp kaldım. Hiç acımadan, bir saniye bile düşünmeden öldürmüşlerdi adamı. "Sen de kimsin?" Birinin beni fark etmesiyle hepsi bir anda bana döndü ama ben sadece az önce ölüm emrini veren adamın soğuk gözlerine baktım. "Ben şey..." Sustum. Söyleyecek bir şey bulamadım. Karanlıktan dolayı yüzlerini net olarak göremedim. "Sen ne?" dedi, bana doğru bir adım attı. Eş zamanlı olarak geri gittim. Bir saniye olsun bakışlarını benden çekmezken yutkundum. "Ben hiçbir şey görmedim." Tek kaşı kalktı. "Bizi mi izliyordun?" Korkuyla birkaç adım daha geri gittim. "Öyle bir amacım yoktu." Yine bana doğru bir adım attı. Korkudan tüm bedenim titremeye başladı. "Ne amacın vardı?" Cevap vermek istedim ama söyleyecek bir şey bulamadım. Tek istediğim şey şu an buradan kaçıp gitmek. Gözlerim adamın elindeki silaha kaydı. Bu daha çok korkmama neden olurken daha fazla durmanın bana bir faydası olmayacağına kanaat getirdim ve koşarak yanlarından uzaklaştım. "Yakalayın şunu!" Arkamdan bağırdı. Bunu duymak daha hırslı bir şekilde koşmama neden oldu. Resmen başımdaki bela birken iki olmuştu. Koskoca ormanda bir mafyadan kaçarken bir başkasının kucağına düşmüştüm.

Korkmuyordum, ne karanlıktan, ne gürleyen gök gürültüsünden, ne de bana zarar verebilecek bir insandan. Çünkü ben karanlıktım, ben gürleyen göktüm, ben zarar görmezdim, ben zarar verirdim. Ben bir katildim. Bu bir sıfat değildi, bu benim mesleğimdi. 🔥 Yayınlanma Tarihi: 12.04.2020 Bu kurguda geçen kişi, kurum ve olaylar tamamen hayal ürünüdür. Uyarı: Eğer kurguyu spoi almadan okumak istiyorsanız, yorumları okumamanızı tavsiye ediyorum.