herkesinde bildiği gibi insan ne kadar gülsede ve ne kadar bazı şeykerden kaçsada herzaman içinde tuttuğu veya gülmeye çalışıp hayata tutunmaya çalıştığı yerler vardır işte bizde kendimizi bazen bubyerlerde buluyoruz ne kadar zor demi çift taraflı olmak gülmemiz gereken yerde ağlamak ağlamak gereken yerde ise gülmek bana göre insan oğlu çok garip içinde bende dahilinde olmak üzere hayatta hep sevdiğimiz birileri vardır ama bazen onun iyiliği işin o sevdiğin kişiden uzak durmak zorunda kalırsın hep yakınındadır ama seni hiç bir zaman görmez sen hep burdayım dersin ama ı hiç o tarafa bile bakmaz işte tam ozaman senşn yıkıldığın zamandır bendr annemle öyleyim işte üvey babam vatken düşman gibiyiz ama o gittikten sonra annem bana nekadar sevgisini göstermeye çalışıyor qma nafike birkere içindeki anne sevgisi öldükten sonra bir daha geri gelmiyor ben üvey babam yüzünden kaybettim doğrusu öldümü onu bile bilmiyorum neyse sevgili günlük sonra tekrardan görüşmek üzere ;)