«Με ποιο δικαίωμα το έκανες αυτό, δεν σου είμαι τίποτα», φώναξα δυνατά για να μπει στον ανύπαρκτο εγκέφαλο του. «Κάνεις λάθος, είσαι δικιά μου. Μου ανήκεις, και ότι είναι δικό μου δεν το αγγίζει κανείς άλλος, πέρα από εμένα», είπε σαρκαστικά κάνοντας κάποια βήματα προς εμένα, μειώνοντας την απόσταση μας. «Είσαι τρελός...
"ΤΙ ΕΝΝΟΕΙΣ ΤΡΕΙΣ ΜΕΡΕΣ ΘΑ ΜΕΊΝΟΥΜΕ ΜΑΖΊ;!" Φωνάζω σοκαρισμένη. "Μην ανησυχείς κερασάκι. Θα περάσουμε ωραία μόνοι μας στο σπίτι μου για τρεις ολόκληρες μέρες" Είπε ο Λουκ με ένα πονηρό ύφος. ↓ Η Μελίνα είναι 17χρονών, μετακομίζει μετά από πολλά χρόνια πάλι στην Αθήνα. Καινούργιο Σχολείο, καινούργιο σπίτι. Με τις φίλες...
~~~~~~~~~~~~ "Μην το παίζεις δύσκολη. Το ξέρω ότι με θες" μου είπε και τότε δεν άντεξα άλλο. Έσκασα στα γέλια. Όλη η τάξη μας κοίταζε πλέον. "Two things. One: δεν το παίζω δύσκολη. Είμαι δύσκολη. Two: Αν σε ήθελα θα έπρεπε μάλλον να πάω κατευθείαν σε άσυλο ψυχασθενών" του είπα και ξανά κάθισα στην καρέκλα μου. ~~~~~~...
"Μη μου αντιστεκεσαι εξυπνακια καταβαθος ξερω πως καιγεσαι για να σε φιλησω"απανταει "Στα ονειρα σου αγορακι"απανταω "Δηλαδη δε θες να με φιλησεις? Η εστω να περασεις ενα βραδυ με καυτο σεξ μαζι μου?"μου λεει αισθησιακα Ξεροκαταπινω "Ο...οχι"απανταω με δυσκολια καθως προσπαθω να αποφυγω το βλεμμα του "Γιατι τραυλιζεις...
Δεν ήξερε τη ιστορία μου αλλά παρ' όλα αυτά με έκρινε. Δεν ήξερα την ιστορία του και ούτε ποτέ είχα ενδιαφερθεί να τη μάθω...μέχρι τώρα. Και καθώς προσπαθούσα να τον γνωρίσω, τον ερωτεύτηκα, έτσι όπως σε παίρνει ο ύπνος. Πρώτα αργά, ύστερα απότομα και ολοκληρωτικά #4 in εφηβική φαντασία 26/10/17 #3 in εφηβική φαντασία...
"Αφήστε τα! Καίγεται ο κωλος μας!" Είπε ο Μιχάλης. "Ώστε καίγεται ο κωλος μας;" Ρώτησε δραματικά ο Σταμάτης. "Ναι φίλε μου. Καίγεται ο κωλος μας" απάντησε το ίδιο δραματικά ο Μιχάλης. "Θέλετε να πείτε ότι καίγεται ο κωλος μας;" Ρώτησε το ίδιο δραματικά η Ιωάννα. "Ναι, θέλουμε να πούμε ότι καίγεται ο κωλος μας" απά...
"Ασε με να φυγω Αρη..." "Οχι Έμμα δεν θα φυγεις δεν πρόκειται να φυγεις αν δεν με ακούσεις" "Δεν θες να με νευριάσεις περισσοτερο σήκω φυγε γαμωτη σου δεν ξέρω τι ειμαι ικανή να σου κάνω" "Γιατί να σε φοβηθώ τι μπορεί να μου κάνει ένα κοριτσάκι σαν εσένα; " Έμμα +Άρης Άρης+Έμμα 2 άνθρωποι.... 1 απόφαση.... Έμμα: Έν...
[ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΈΝΗ] "Για που νομίζεις ότι το έβαλες;" Με ρώτησε, ενώ εγώ εστίασα το βλέμμα μου στα καταγάλανα μάτια του που ξεπρόβαλαν μέσα από την μαύρη μάσκα του. Μου κίνησε τόσο το ενδιαφέρον που επιθυμούσα να την τραβήξω και να αποκαλύψω το πρόσωπο του. "Δεν νομίζω να σου πέρασε από το μυαλό να σε αφήσω να φύγεις έτσι;...
[ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΈΝΗ] Τρία αδέρφια, πέντε fuckboys, δύο έρωτες που έγιναν ένας. Η Jen. Μια καλή και σεμνή μαθήτρια. Ο Liam, ένα από τα γνωστότερα fuckboys του σχολείου. Θα ξηθούν παλιές πληγές και θα δημιουργηθεί ένα τεράστιο μυστικό. Cover by me #1 in Fanfiction #1 in LiamPayne #1 in Fuckboys ©2018 Maria Tsiokani
Η ανάσα του καυτή και σταθερή άγγιζε τον λαιμό μου... Ενώ το όπλο του άγγιζε το γυμνο δέρμα στα πλάγια της κοιλιάς μου... Η ανάσα μου κόφτη και τα μάτια μου πεταγαν σπίθες καθώς η κρυα λεπιδα του μαχαιριού μου άγγιζε τον λαιμό του... -Δεν σου έχουν πει ότι αυτοί που πολεμουν την φωτιά με φωτιά στο τέλος καταλήγουν...
Her attitude was her best weapon... _______________________________________ "Άρη μην λες πως νοιάζεσαι γιατί δεν το εννοείς. Μια χαρά τριβόσουν με την άλλη όσο ήμουν στην σκηνή. Σας έβλεπα." "Νίνα,άσε με να σου εξηγή-" "ΌΧΙ ΆΡΗ ΔΕΝ ΘΈΛΩ ΝΑ ΑΚΟΎΣΩ ΤΊΠΟΤΑ. ΔΕΝ ΈΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΚΆΤΙ ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΛΟΓΗΘΕΊΣ!" "ΣΕ ΘΈΛΩ ΓΑΜΏΤΟ. ΟΡΊΣΤΕ...
<<Μη σπασεις>> <<Μη λυγισεις>> Ακουτε και εσεις αυτους του ψιθυρους;Αυτοι που τρυπωνουν στο μυαλο σου και βουιζουν.Σε κανουν να νιωθεις ακυβερνητο καραβι που εχει χασει το λιμανι του στην μακαβρια μαυρη θαλασσα. Με μια μαεστρια ξεχυνεσε σαν τραπουλα αναμεσα στον ασσο,στον ρηγα,τον βαλε και τον...
"Χάρη!" "Μωρό μου ηρέμησε" "Πώς με είπες?" Ο Χάρης και η Νικολέτα. Η Νικολέτα και ο Χάρης. #3 of high
Την ένιωσα να σφίγγεται και ένα κλαψουρισμα βγήκε από τα χείλη της τα οποία τόσο θέλω να φιλήσω αυτή την στιγμή αλλά προτρέχει η ιδέα μου Όσο κατέβαινα έφτασα στην περιοχή της την φιλούσα και την έγλιφα περιμένοντας να δω πότε θα ξυπνήσει Είδη άκουγα την ανάσα της να γίνεται βαριά " Έλα πριγκίπισσα μην το παίζεις δ...
«Πες το, πιο δυνατά» με απείλησε και ήρθε κοντά μου. Η γνωστή καυτή ανάσα του χτύπηαγε το πρόσωπο μου. Μου αρέσει αυτό. «Σε θέλω πίσω» είπα με αυτοπεποιθηση. «10 βήματα» πέταξε αυτός , γρήγορα και απομακρυνθηκέ από κοντά μου. «Τι 10 βήματα;» «10 βήματα για να με έχεις ξανά πίσω» μου έκλεισε το μάτι και έφυγε μακρυά. ...
"Δεν θυμάμαι να είμαστε μαζί για να σε νοιάζει τι κάνω." είπα τσαντισμένη και χτύπησα το πόδι μου στο πάτωμα. "Ούτε το όνομα σου θα θυμάσαι σε λίγο." απάντησε και πριν προλάβω να απαντήσω όρμησε άγρια στα χείλη μου. Η Έλλη είναι μια κοπέλα 17 χρονών και πηγαίνει δευτέρα λυκείου. Είναι πολύ αγενής, και η αυτοπεποίθηση...
Όλοι έχουμε γείτονες. Καλούς,κακούς,σπαστικούς,γελοίους , φιλόξενους. Όμως οι δικοί μου γείτονες άνηκαν σε μία κατηγορία που δεν μπορούσα να φανταστώ. -_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_- |Η Ντάρσυ Στέφανη Άντερσον είναι ένα συνηθισμένο δεκαεξάχρονο κορίτσι , που ζει την ήρεμη και κάπως βαρετή ζωή της στην πό...
"Και αν χάσεις..."πλησίασε και άλλο κοντά μου , μικραινοντας την απόσταση μεταξυ μας. "Τι θα γίνει τότε?"ρώτησα σηκώνοντας ειρωνικά το φρύδι μου , προς το μέρος του. "Δεν θες να μάθεις."ψιθύρισε αισθησιακα μηδενιζοντας το κενό που μας χώριζε. Cover : me All rights reserved.Please don't copy.
Αυτός:ψιλός κάστανα μαλλιά κάστανα όμορφα ματια,οταν τν έβλεπες δν μπορούσες εύκολα να πάρεις τα ματια σου απο πανω του.Γυμνασμενος φαρδιές πλάτες χέρια με αρκετά τατουάζ,αλλα αυτο που σε μαγνήτιζε ηταν τα ματια του.Κατι είχαν κάτι το μελαγχολικό που σε έκαναν να θέλεις να μάθεις γιατι ηταν ετσι..!! Αυτή:όμορφη κοπελα...