hey ik ben Dominique en ik ben 14 jaar. de meeste mensen noemen me Do, nou ja 'de meeste mensen'.. er wordt niet echt tegen me gepraat, iedereen hier die ik ken haat me zo'n beetje, waarom? geen idee! ik doe me wel voor alsof ik gelukkig ben maar in feiten ben ik een meisje dat zich 24/7 klote voelt. dan vraag je je misschien af waarom ik leef en waarom ik er niet allang een einde aan heb gemaakt? ik ben fan van een boyband genaamd MainStreet, zij hebben m'n leven zo'n beetje gered en ze zijn nog het enige lichtpuntje in me hele leven. zelfs de fanbase heeft een hekel aan me, tenminste, zo interpreteer ik het..

Boom na boom raast voorbij. Het is stil. Het enige wat je hoort is het gebrom van de auto en het getik van de regen die tegen het autoraam valt en langzaam zijn uitweg schuin naar beneden vind. Ik zucht en stop mijn oordopjes in mijn oren. De lucht is donker.. Te donker. Ik sluit mijn ogen. Laat alles maar op me af komen...

Melissa gaat voetballen bij een jongensteam. Daar ontmoet ze Mason. Ze kennen elkaar nog maar net als blijkt dat hun ouders gaan samenwonen en trouwen wat inhoud dat ze broer en zus worden. Melissa vindt het allemaal wel best tot dat ze gevoelens voor Mason krijgt. Masons vader kan zijn handen niet thuis houden. Hoe gaat Melissa om met al deze problemen?