Her zamanki gibi güneş yine en tepesindeydi Mardin'in. Işık saçıyordu her bir evin tepesine içindeki karanlık hayatları bilmeden. Şilan'da açmıstı gökyüzü gibi gözlerini o sabaha karanlık günlerin yaklaştığını bilmeden.

*Abimin arkadaşı konulu mahalle kitabı "Ah be küçük kız. Beni peşinden koşturmayı çok seviyorsun," dediğinde soluklanmak için durduğu kısa saniyede kaslı göğsü sertçe yükseldi. "Koşma o zaman!" Aramızdaki mesafeyi tek adımıyla kapattığında belimin arkasına avcunu yaslayıp esir aldı ve bedenimi kendine sertçe çekti. Göğsüm göğsüne çarptığında soluğum kesilerek başımı kaldırdım ve gözlerinin içine baktım. Bakışları alev almışçasına yanıyordu. "Dikkatimi hiç çekmemeliydin," diyerek sırtımı arkamdaki duvara yaslayarak gözlerimin önünü düşen saçımı çekerek kulağımın arkasına sokup yaklaştı. Dudaklarımızın arasında tek nefeslik yer vardı. "Bensiz bir hayatı unut. Seni almasına asla izin vermem!" AŞK ONLARI ÇOK HABERSİZ VURACAK

Tek davası okumak olan Avin Mirşad. Bin derdin dermanı olan Maran Mirşad. "Mardin şahidim Maran yüreğimin güneşisin. Dışımı aydınlatırken yüreğimi yakansın." Hayatın acımasız döngüsü içerisinde birbirlerine denk gelen iki insan. "Mezopotamya şahidim Avin. Hem gecem hem gündüzümsün. Sen benim gökyüzümsün." Herkesin bir yarası var. Güneş kadar yakıcı, gece kadar karanlık.

Bir adam var; nefret dolu, hırs dolu, geçmişinin mahkumu yaşayan. Bir kadın var; hayat dolu, huzur dolu, sabır dolu geleceğine tutunarak yaşayan. Hayalleri ölmüş biri, hayalleri olan birine aşık olursa ne olurdu ki? ''Kapak tasarım busra_ari <3''

"Bu topraklar seni bana beni de sana düşman bellemiş!" Dedi Ceylan mavi gözlerini karşısındaki adama dikerek. Seyit Ceylan'ın üzerine doğru bir adım daha atarken Ceylan olduğu yere mıhlanmış gibi kıpırdamadı. Seyit işaret parmağını karşısındaki kadına doğrultarak konuştu. "Bu gökyüzünün altında da bu toprakların üstünde de sen bana ben sana yasağız!" Ela gözleri yeşile dönük bir renge bürünmüş karşısındaki kadının mavi gözlerine sabitlenmişti. İkisi de bu kadar derin bakarken bu düşmanlık nereye kadar gidecekti?

Ertesi gün gireceği üniversite sınavının heyecanıyla yatağa giren Hera'yı, annesinin başlayan doğumu uyandırır. Apar topar hastaneye gittiklerinde Hera, hastanenin koridorlarında biriyle, Uraz ile tanışır. Uraz ona tanıdık gelir ama bir o kadar da yabancıdır. Bu tanıdık-yabancı Hera'nın hayatına hastane koridorunda dahil olmakla kalmaz en kötü anlarında da Hera'nın yanında olur ve ona bir şeyler anlatmaya çalışır. Çünkü geçmişlerindeki bir bağ Hera ve Uraz'ı birbirine bağlamıştır. Geçmişin zihin oyunlarına maruz kalan, hatırlayamadığı çocukluğunun ve şimdiki zamanın arasına sıkışıp kalan, geçmişin tozlu raflarında kendini bulmaya çalışan bir kızın hikâyesi... Kardeşi ile beraber kendi ayakları üzerinde durmaya çalışan Hera, öğreneceği bazı gerçeklerden sonra aynı şekilde yaşamaya devam edebilecek midir? Uraz ise, Hera'nın geçmişindeki kördüğümleri çözerken başına geleceklerden habersizdir. Kim bilir... Belki de Bebek, Hera ve Uraz'ın yeniden doğuşunun hikâyesidir. • 〰️Bazı olay ve karakterler dışında hikayenin tamamı gerçek hayattan esinlenerek yazılmıştır. Ve sevgili K... Sen bu hikayenin baş kahramanısın...〰️ #1 ROMAN (01.02.2021) #2 ROMAN (17.01.2021) #2 ROMAN (03.12.2021) #1 KİTAP (13.12.2021) #2 KİTAP (12.03.2022) #1 KİTAP (27.04.2022)

Her şey bir ölümle başladı. Ölüm, nefreti takip etti. Nefret, intikamı körükledi. Ve aşk hepsini alaşağı etti. Yüksek kayalarda uçan kartal, kayanın en dibinde yaşayan küçük kıza âşık oldu. Onların aşkı, çığlık. Onların aşkı, feryat. Onların aşkı, acı. Onların aşkı, ölüm. Onların aşkı, VAVEYLA. Karanlıkta atılan her çığlık sahipsizdir. Ben senin karanlıkta attığın çığlığım. Seninleyim ama senin değilim.

Tanıtım bölümüne göz atınız...

'•Oysa biz hep bir yarım, biraz da tamdık. Şimdi ruhumdan aldığın parçaları kim birleştirecek sevgili?•'