Kapak yapımı ; buse_aydogdu Okulda kalemliğini çantasından çıkarmaya üşendiği için her kitabının içinde kalem bulunduran Selim, Sırf hayranı olduğu Ajdar daha fazla para kazansın diye her telefonuna girdiğinde müzik çalarına bir tane Ajdar şarkısı indiren Berkan, Sinirlendiği zaman telefonuna kıyamadığı için normal insanların aksine telefonunu yere fırlatmak yerine üşenmeden kabını çıkarıp telefon kabını duvara fırlatan Asya, Ve sırf sarışın kızların hesaplarını stalklayabilmek için tüm gece komşunun Wi-Fi'sine bağlanmaya çalışan Meriç. Eğer sizde bu kitapta kendinizden parçalar görüyorsanız çoktan onların Sindirella'ların converse giyindiği, Rapunzel'lerin saçlarını kestiği çılgın dünyalarına davet edilmişsinizdir demektir. O zaman Berkan'la beraber Ajdar dinleyip Selim'le beraber Melis'in etrafındaki erkekleri dövelim. Ya da Meriç gibi küfür edip Asya gibi dans edelim. Hala tereddüt mü ediyorsun? O 'Oku' butonuna bas ve sende bize katıl. Unutma, sen yoksan hala bir kişi eksiğiz! 01.01.2017

Aslında ben hayatımda en çok sevilmek değil sevmek istemiştim. Çok sevmek istemiştim. Böyle dolu dolu kocaman. Her sabah işkence gibi gelen okul sabahlarımın bir gün çekilebilir hatta halatla çekilir hale gelebileceği uçsuz bucaksız hayalimin uçurumundan bile geçmezdi. Allah'ın sevdiği kuluymuşum ki hem çok sevmiştim hemde çok ama çok sevilmişti. Söylediğinden değildi bu dediklerim. Hissettiğimdendi. O adam bana beni kocaman sevdiğini hissettirmişti. Bütün hayallerini , umutlarını , kırıklıklarını yıldız yapıp gözlerime koymuştu benim. Deniz gibi bakan kahve rengi gözlerine bende umutlarımı , hayallerimi ve kırıklıklarımı bırakmıştım. Nerede buluşuyordu adam ve kadın o zaman diye sordu bana. Ufuk'da bileşecektik biz. Yıldızlarım onun denizine düşeceklerdi. Ben onda boğulacaktım o bana karışacaktı. 'Denizi yıldızlarına talip güzelim. Düşecekler mi denize?' ------ ''Kadın kitap gibi sevmişti ama adam kitap okumayı sevmezdi'' dedim Meriç'e bakarak. Yine lanet olası gözlerim dolmuştu. Kafasını salladı acıyla gözlerime bakarken. İkimizden canı acıyordu. ''Adam okumayı değil yaşamayı seçerdi çünkü. Kadını okumak değil yaşamak isterdi...'' ------

Ada, 18'ine gireceği gün anne ve babasının ölümüyle sarsılır. Ailesinin ölümü üzerine hayatta kalan tek akrabası olan amcası, onu İstanbul'a götürür. Ada, artık hiç bilmediği yeni bir şehirdedir ve yapayalnızdır. Onu karanlığın pençesinden kurtaran biriyle tanıştığında ise tüm hayatı değişecektir. Kiminle mi? Mert Arıcan Nam-ı diğer KURALSIZ... © TÜM HAKLARI SAKLIDIR ©

22 Nisan 2011* Bu hikaye yazarının ilk hikayesidir. Hayran kurgusuyla yola çıkıp sonrasında kendi hayal gücüne dönme çabalarının bir eseridir. Amatörlük vardır, hatta bazı yerlerde buram buram kokar ama ilktir, cenindir, yazmayı öğretmiştir o yüzden yeri başkadır tek kelimesini düzeltmeden buraya aktarmamın sebebi budur. Beklentinizi düşük tuttuğunuz taktirde hız limitini aşmadan sizi küçük bir yolculuğa çıkartır. Kemerlerini bağlamana gerek yok okuyucu çünkü bu hikaye çarpıcı etkisini 2011 yılında facebook da çoktan yaptı Wattpad de emekliliğini yaşıyor.