"Ulan, diyor insan ister istemez. Bu kadar küçük bir şey de yaşıyor, konuşuyor. Hatta iç organları da var." Arşın yıllarca kardeşinden dinlediği Yüsra'ya karşı içten içe bir ilgi besler. Ufak, sevimli bir buzdolabı poşetine benzettiği kızı görmek için her fırsatı kollasa da bir türlü bunu başaramaz. Nihayet sıcak bir ağustos gününde evinin mutfağında onunla karşılaştı. Tezgaha çıkmış, tabak almaya çalışan minik şeye seslendi ve onu korkutup kollarına düşmesini sağladı. Güzel gözlerini gördükten sonraki yeni hedefi ise Yüsra'yı kollarına tekrar tekrar almaktı.

Kafama çarpan turuncu topla dengemi sağlamak için hafif öne eğildim ve yavaşça arkama dönüp topun geldiği yere baktım. "Üzgünüm o kadar kısasın ki göremedim." Pişkin pişkin söylenip tekrardan atış yapmak için arkasını döndüğünde içimdeki Naz'ın bilerek frenlerini patlatarak az önce kafama gelen topu aldım ve iki elimle tutarak tam Sinan'ın arkasında durdum. "Sinan." Gülerek bana döndüğünde hiç beklemeden kollarımı iterek sert topu kasıklarına fırlattım. O kıpkırmızı yüzüyle yavaşça yere çökerken yaptığımdan memnun olmuşcasına arkamı dönüp tersten ona el salladım. "Üzgünüm, kafana atacaktım ama boyum yetmedi." Müdür Yardımcısının bile dize getiremediği ben, yaptığım küçük bir hata yüzünden basketbol takımının 1 senelik kölesi oldum. Şimdi, 12 dev gibi şımarık adamla 1.57 lik boyumla nasıl başa çıkacaktım? Not: Bu kitaba şöyle bir göz atmaya karar verdiyseniz ilk bölümün ilk 2 paragrafını okumadan bırakmayınız. *Küfür içerir.* 22.06.2018

Aras Soykan, Kendi karanlığının içinde, kaybolmuş ruhunun son parçasında nefretini, öfkesiyle körükleyerek intikamına tutundu. İntikamı, aradığı gerçekleri ondan adım adım uzaklaştırırken, kendisini yeni bir oyunun pençesinde; dağılmış bir ailenin parçaları arasında buldu. ~~ Başlangıç: 20.01.2015 Bitiş: 04.03.2018

[tamamlandı - 15.12.19] Her şey gecenin üçünde Whatsapp'dan gelen bir mesajla başladı. 055.....: *Fotoğraf. (03:00) 055.....: Şşşt yavru, hepsi senin mi? (03:00) ~ Yaşlı gözlerle izledi beni. Gözlerim, eminim ki onun güzel gözleri kadar kızarmıştı. Burnu kıpkırmızıydı, dudaklarımı burnuna bastırırken saçlarını okşadım usulca. Saçlarındaki elerimi tuttu ve avuç içimi öptü. Yeni bir hıçkırık koyverirken dudaklarımdan ne yapacağımı bilemedim. Gidiyordum ve o, avuç içlerimi öpüyordu amansızca. Gözlerime baktı uzun bir süre, dudaklarını yaladı ve birkaç küçük mırıldı çıkartı. "Gittiğin için özür dilerim, oysa ki gitmemen için her şeyi yaptığımı düşünüyordum. Yapamamışım, yalvarırım affet." Kalbim onun kamçılı sözleriyle ezilirken bu sözlerin beni kırmak için olmadığının bilincindeydim. Sakince geri çekildim ve son bir kez daha baktım kalbimi yakıp kavurtan bu adama. Çaresizdi, belki de benden bile çaresizdi. Bizi bu hâle sokan annesine küfürler ettim en derinlerden. Kendimi geçtim canım olan oğlunu, bu duruma sokabildiği için nefret ettim anneliğinden. Gözleri, hâlâ etkisi tam anlamıyla geçmemiş olan norkoz ile tekrardan kapanırken fısıldadı. "Bu bir kabus ve uyandığımda yanımda olacaksın. Biliyorum, sen beni bırakmazsın." Bıraktım, ben onu o sözlerine rağmen bıraktım. ©2018 | beatricemutsuz yirmi yedi nisan

↬Çatlak bir kız, hiçbir şeyden haberi olmayan bir çocuğu kendine shiplerse ne olur?↫ T A M A M L A N D I 05.09.2019 |Perşembe. Mizah➳4 |26.04.2020 Çevrimiçi➳1 |25.04.2020 Çevrimdışı➳1 |25.04.2020 Kısa hikaye➳1 |18.04.2020 Genç kurgu➳2 |20.04.2020 Bilinmeyennumara➳1|20.05.2020 Text➳1|20.05.2020

Ben kendimi toparlamaya çalışırken o çoktan yerini almış ve emniyet kemerimi takmaya çalışıyordu. "Ben hallederim" diye panikledim hemen çünkü elleri emniyet kemerini düzeltirken bedenime değiyordu ve bıraktığı his tüylerimi diken diken ediyordu. Bana neden bu kadar iyi davranıyordu ki? Beni yedirip içirip sarhoş edip akşam beni kötü emellerine mi alet edecekti? Ya da belki de öldürür öyle tecavüz ederdi? Belki de tecavüz edip böbreklerimi çalıp öyle öldürürdü? Bir an issiz bir yerde çöp kovasının içinde mavi bir poşetten sarkan saçlarımı gördüm. Hemen kafamı iki tarafa salladım ve görüntüyü uzaklaştırdım zihnimden. Korkuyor muydum? Evet ve gene titremeye başlıyorum ve düşüncelerim başıma ağır geliyordu resmen. Ama şimdi bitemezdi değil mi?18 yıl yaşayıp 18. Yaş günümde ölemezdim. Arabayı çalıştırdı ve klimayı açtı. "Nereye götürüyorsun beni?" diye sordum. "Nereye istersem oraya. Bundan sonra benim tutsağımsın." Dedi ve güldü. Şaka yapıyordu sanırım. Evet arkadaşlar romantizme hazır mısınız? Bütün çukulatalarımı yedim ve sizin için yazdım. :)

Aldığı kölelerle bir gece geçirip saraydan gönderen acımasız bir Şehzade... Ve Yıllardır eziyet çeken bahtsız bir köle.. Yolları bir gün kesişirse ne olur dersiniz?

Bilinmeyen: Kahvaltıdasın ama salatalıkla bakışmaktan başka bir şey yapmıyorsun. Bilinmeyen: Şimdi telefona bakmayı kes , çünkü annenin dikkatini çekmiş durumdasın :) Yarı texting

Bilinmeyen Numara:Gerçek sevgi neymiş göreceksin, Bilinmeyen Numara:Sahte sevgileriyle etrafını saran kızların arasında çekip alacağım seni yanıma. Bilinmeyen Numara:Çünkü sen benim.. Bilinmeyen Numara:Bedenim oldun ruhum oldun. Bilinmeyen Numara:Seni çok seviyorum Kaan... 28.03.20🧚🏻‍♀️ Kısa hikayede 1. Sıradayız! (15 Ekim 2020💛) Romantizmde 2. Sıradayız! (17 Ekim 2020💛) Genç Kız Edebiyatında 2. Sıradayız! (17 Ekim 2020💛) Genç Kurguda 1. Sıradayız! (18 Aralık 2020💛) Anonimde 2. Sıradayız! (4 Haziran 2021💛) Bilinmeyende 1. Sıradayız! (9 Temmuz 2022💛)

"en iyi oyuncu xkişisi kullanıcı adıyla biri ama mikrafonunu bile açmıyor. tanıyan falan yok mu" benim hakkımda konuşulanları sırıtarak dinlerken bir yanda da silahları almaya devam ediyordum. "yok oğlum ya. cinsiyeti bile gizli. şu hale bak. ne olduğu belli olmayan biri bizim gurubumuzda en iyi oyuncu ama biz tanımıyoruz" ufak çaplı bir kahkaha atıp güneş geldiğinde parıl parıl parlayan saçımı sıcaklamışçasına arkaya attım. "ne büyüttünüz oğlum ya. bırakın. eğer kız olduğunu düşünüyorsanız saçmalıyorsunuz. bir kız nasıl bu kadar iyi oynar. ayrıca oynasa bile asosyal bir sümsüğün tekidir. ben size benimkilerden birini veririm. boş verin" kaşlarımı sinirle çattım. asosyaldim. bu doğruydu ama sümsük değildim. ani bir cesaretle mikrafonumu açtım. "asosyalim. doğru ama sümsük olduğum söylenemez"...