Bir kaldırımın köşesinde buldum hayalimi. Gözlerimi kapattım, bıraktım avucuna kalbimi. Dedi ki, sonuna kadar tutacak mısın elimi? İçimden cevapladım, birlikte tırmanacağız tüm merdivenleri. Mumlar üfledim, dilekler diledim. Kayan her yıldızda adını sayıkladı dilim. Ve o bana doğru tek bir adım geldiğinde Ben hiç gitmesin diye bütün yolları denedim. 🏀 "Doruk?" dedim heyecanla. Bakışları yüzümde oyalanmaya devam ettikçe duramadım yerimde. Bir şey söyleyecekti. Bir şey söylemek için buradaydı. "Kaptın mı formayı?" "Feza," dedi ve seri adımlarla ona doğru ilerlediğim sırada o da birkaç adım yaklaştı bana. Sadece ismimi söylemişti ama heyecanını yansıtması için bu yeterliydi. Devam etmesini beklerken kalbim yerinden çıkacak gibiydi. "Kaptık formayı."

tuna: babanmış kağıtta ismi yazan kişi görüldü (17.25) doğa: araştırma mı yaptın bir de? tuna: evet tuna: hiç de babası katil olan birisine benzemiyorsun:d texting' küfür içerir'

İlk senesinde arkadaş edinemeyip normalden daha da içine kapanan Maya'nın hayatına birdenbire giren üniversitenin basketbol takımından dört kişi ile yalnız hayatının son buluş hikayesidir. * 29.06.23 TAMAMLANDI.

alaradirenc: neden anlattım bilmiyorum. alaradirenc: sarhoşum, çenem açıldı biraz alaradirenc: kusura bakma. boraguns: önemi yok boraguns: keşke eskiden tanışsaydım seninle. alaradirenc: neden? boraguns: yalnız olmadığını hissettirirdim belki o zaman. √√

"Ben seni sevdim, hep sevdim; sense hiç fark etmedin." '300623

Üzerindeki sırılsıklam kıyafetlerinden akan damlalar parkeyi ıslatırken, "Pes et artık, Belde!" dedi sinirle burun kemerini sıkarak. Forması üzerine yapışmıştı, sıkıca kenetlediği çenesinden üşüdüğünü gayet iyi anlayabiliyordum ama her zamanki gibi inat ederek, bunu belli etmemek için elinden geleni yapıyordu. Elindeki, giymek için aldığı ama bana laf yetiştirmekten giymeyi unuttuğu kot ceketi ıslak olmayan tek şeydi ve biraz daha burada böyle dikilmeye devam ederse hem onu da ıslatıp, hem de hasta olacaktı. Kollarımı göğsümde birleştirip "Pes etmek mi?" dedim alayla. "Ben bu oyun için tavuk kemiğine dokundum be!" Gözlerini devirdi. "Evet, iki yıl önce." Omuzlarımı silktim. "Yine de dokundum o iğrenç şeye," dedim geri adım atmadan. "Hem çok istiyorsan sen pes et." "Asla," dediğinde, başımı sallayıp "Ben de öyle düşünmüştüm," diye mırıldandım. Önümdeki titreyen bedenine bakarken daha fazla dayanamadım. Nefesimi dışarı bırakıp yenilmişlikle yanına yaklaşmaya başladığımda, kaşlarını çatmış, adımlarımı takip ederek ne yaptığımı anlamaya çalışıyordu. Tam önünde durduğumda başımı kaldırıp gözlerinin içine baktım ve kısık bir sesle "Aklımda," diye mırıldanarak ısrarla üzerine giymediği ceketini aşağıdaki parmaklarının arasından çekip aldım. İki yanındaki kollarından birini kavradığımda, soğuktan buz kesen bedeninin kasıldığını anbean hissetmiştim. Umursamadan, "Giy şunu," diye mırıldandım ve sağ kolunu kaldırarak ceketin aynı taraftaki kolundan geçirmeye çalıştım. Ne yapmak üzere olduğumu anladığında, tam dibimdeki bedeninin titrediğini tüm hücrelerimle hissettim. Soğuktan olmadığına yemin edebilirdim. | Kısa hikaye

Dua: Senden hoşlandığımı en başından beri biliyordun. Dua: En çok üzen de buydu zaten. . . . 4 Ocak Cuma 2025 01:01

Dört yıldır aynı sınıfta olan ve birbirinden hiç hoşlanmayan Aral ve Vera okulun son senesi kendilerini okul adına bir yarışmaya katılacak beş kişilik bir grupta bulurlar ve aralarındaki nefreti bir kenara bırakarak alanlarında en iyisi olmak için birlikte çalışmaya başlarlar. Bu süreçte kimseyi yüz üstü bırakmamak için çok uğraşan Vera sadece çevresinden gelen ufacık bir destekle hayatına devam etmeye çalışmaktadır. *Atelofobi, kişinin kusursuz olamamaktan korkmasıdır. * 6.6.23 * TAMAMLANDI.

❝Yüzünü çok sevdim, ödünç alabilir miyim?❞ dedim birden gözlerimi gözlerine dikip. Nasıl olsa bir daha karşılaşmamız pek mümkün değildi, hem bu fırsatı kaçıramazdım hem de bu cesareti bir daha bulamazdım. Ağzımdan çıkan kelimelerin anlamsızlığıyla gözlerini kırpıştırdı. ❝Anlayamadım?❞ ❝Yüzün tam hayalimdeki gibi, bir günlüğüne modelim olur musun?❞ Uyarı: Küfür ve argo kelimeler içermektedir. Bu kurgu tamamen hayal ürünüdür, gerçeklikle hiçbir bağlantısı yoktur. Slow burn bir hikayedir. Üniversite #1 / 16.11.2024

Hale Alkan, okulun altın çocuğu ona mesaj atana kadar onun için görünmez olduğunu düşünüyordu. 28 Temmuz 2021 Düzenlenme Tarihi : 5 Kasım 2024