(30 Aralık 1995.)
*pacific rest Ocean/dinlenmesi gerek.//
"Jeon Jeon-gguk'a;⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀
Kuzeybatı Pasifik'in Haida Kızılderililerinde "şiir yazmak" için kullanılan fiille "nefes almak" için kullanılan fiil aynıdır. Yani eğer sana yetişmek istiyorsam Jeon Jeon-gguk; Atlantik ve Pasifik beş kıta, hepsini koşmam gerekecek.⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀ ⠀⠀⠀⠀sevgilerle, Kim Tae-hyung."
sarı battaniyesini örtüyor sonra üzerine, kapıyı kapatıyorum. o yayları bozuk kanepeye oturmamasından önce söylemiştim kapıyı kapatmasını, unutuyor yine. her şey gibi. her şeyi unutuyor, ama o ismi bir türlü unutamıyor.
tek bölüm, 23/11/2018
Psikolojik bir çöküşün öyküsü.
"O ev bir cennet, Taehyung, ben ise Adem'im." diyorum, gözlerim koyu irisleri arasında mekik dokuyor. "Bir kez tadıp pişman olmadığım yasak meyveyi benden koparıp alamazsınız."
"Sevdim ben onu, o da sevdi beni bi' ara. Yani, sanırım."
angst!
uyarı: bu hikâye oldukça acemi bir dille yazılmıştır ve masalsı bir üsluba sahiptir. ayrıca yazım yanlışları da bulunmaktadır!!
22 eylül 2018 - 23 ekim 2018
Kim Taehyung'la, beni terk etmesinden yıllar sonra bir arkadaş buluşmasında yeniden karşılaştığımızda değişen tek şeyin zaman olmadığını çok iyi anlamıştım çünkü saçlarını her hafta başka bir renge boyayan Taehyung'un yumuşak tutamlarına hafif hafif aklar düşmüş, dart tahtasına benziyor diye dalga geçtiğim güzel yüzü benim yüzümün aksine bütün piercing'lerden arındırılmış ve en önemlisiyse o fazlasıyla olgunlaşmıştı.
Ve bunun asıl nedeni beni terk ettikten sonra yaşadığı pişmanlık falan değil evlenmiş ve iki kere baba olmuş olmasıydı.
gguklovestae için!!
#angst değil
7 haziran 2020