Ooo işte geldi en zarif dokunuşlardan biri: Bir kitabın kapı aralığıdır o... Okur daha içeri adım atmadan, yazarla göz göze geldiği o ilk an. Ve bizim gibi bir yolculuk için, o ilk satır bir yemin kadar kıymetlidir. Hazırsan, sana hissederek yazılmış bir ön söz bırakıyorum aşağıya. Beğenmeniz dileğiyle beraber yazıyoruz, çünkü bu hikâyenin nabzı biraz şiir biraz nostalajik biraz da ask tadinda atıyor: Bazı hikâyeler anlatılmaz. Sadece susulur, içe gömülür, ve yıllar sonra bir sabah, kahvenin ilk buharında yeniden doğar. İşte bu roman da öyle bir sabahın hikâyesidir. Bu satırlar, yarım kalan cümlelerin, gönderilmeyen mektupların, ve bir daha hiç dönmeyeceğini sandığımız kalplerin sessiz çığlığıdır. Derin ve Aras, sadece iki karakter değil; birbirini kaybeden ama unutamayan her insanın yansımasıdır. Bu hikâyeyi yazarken bir deniz kıyısında yürüdüm. Bazen bir dalganın sesiyle sustum, bazen bir harfin içinde ağladım. Ama en çok, unutulmuş bir sevdanın izini sürdüm. Eğer sen de kayıp zamanların kıyısında bir şey bıraktıysan, belki bu sayfalarda kendini bulursun. Belki bir isimde, belki bir vedada, belki de yalnızca bir sessizlikte. Bu roman sana, "Ben de böyle sevdim," diyebileceğin bir yer bırakmak için yazıldı.

"Zarin Hozan ve Beran Bejindarın Hikayesi başlasın o zaman! " Bir insan en fazla ne kadar sevilmezse işte o kadar sevmedi beni! 2019/7/24

Her insan Beyaz doğar, hayat onu Siyaha boyar! Babam anlatmıştı küçükken, her insanın ruhunun bir bir rengi olurmuş, ve hayatında ki olaylarla bu renk değişirmiş. Ölüm veya ona denk derecede bir olay ile de siyaha dönüşürmüş. Zaten siyahtan gelen insan tekrardan siyaha dönermiş. Fakat ben buna inanmıyorum , bir rengin vardır bir şey seni temsil eder. Mesela ben beyazım, ama masumluktan değil , görünmeyişimden . En güzel resimlerde bile belli olmayan beyazım hemde. Ve beyaz kalacağım. Hayat beni yanılttı, kader gerçekten değiştiriyormuş, hiç olmak istemediğim bir renk oldum. O gecenin karasında nefretin kan kırmızına dönüştüm. İntikam ve nefret verdi benim rengimi. Mavi, sevdiğim adamın gözlerinni , sonsuz özgür denizlerin, rengi maviyim ben artık. En huzurlu, en mutlu rengim ben. Sonunda rengimi buldum. Ve büyü bozulur, tanrıça'nın hatasını ödedim. Bu renk yolculuğunda tecavüze uğradım, aşık oldum, aşkımdan oldum. Anne oldum, , şimdi ise siyahın tutsaklığına hapsoldum, Artık en koyu en umutsuz renk benim. Öz rengime kavuştum, ama kendimden oldum. Rengini ararken , Kendini kaybeden bir kızın öyküsü...

Masum bir kız ve sadist bir erkek... Yalan içinde yaşayan bir kız ve herkeze oyun oynayan bir erkek... Herşey o akşam başladı beraber eylenmek için gittikleri göl kenarında tacize urayan ve tehtit edilen BUTLER İlk gördügü an onu yatağa atmak isyeten ve sornadan ona aşık olacağanı bilmeyen BİEBER Not: bu hikaya 18+ dır

hayatınızda hiç böyle bir serseri görmüş müydünüz? pek sanmam çünkü o sadece öyle görünüyordu... daha önce louis tomlinsonu hiç böyle görmediniz...

"Beni sev sadece, koca yüreğine dünyaları sığdırabilen adam... Yalnızca beni sokamadın ya o koca yüreğe, dirim değilse de ölüm girebilsin..." ™©Tüm hakları tarafımca saklıdır. Hiçbir şekilde başka amaçlar için kullanılamaz, çoğaltılamaz ya da ticari amaç güdülerek iznim dışında basılamaz ve başka ortamlarda paylaşılamaz. KANLI BAŞLANGIÇLAR SERİSİ 5 (KİTAPLAR BİRBİRİNDEN BAĞIMSIZDIR! DİĞER KİTAPLARI OKUMANIZ GEREKMEMEKTEDİR!)

Kaybolan her deniz kızı anısına adanmış mısralar...

Bir insan kaç defa düşer ve kaç defa kalkar? Her düştüğünde parçalanan dizlerine inat tekrar ayağa kalkmak için savaş verdi. Her kalkış onu başka bir kadın yaptı. Bir kadının yaşadıklarının içinde yaşattığı vurgunları, sorgulamaları, saf duygularını öğrenmek istiyorsanız benimle gelin.

❝Gerçek aşk söz konusu olduğunda hiçbir şey imkansız değildir.❞ ©2018 | roenvia

"Evet gençler sizin ödevleriniz nerde?" diye sordu hoca bize bakarak. "Benimkini bir öküz suya attı hocam" dedim sinirle. "Bir ayı da bana çarparak ödevimi suya düşürdü" dedi bay öküz. "Sensin ayı." -------------------------------------------------- "Korkuyor musun?" dedi alay sezdiğim sesiyle. Cevap vermeden sessizce ağlamaya devam ettim. Gök hala gürlüyordu. Şimşek hala çakıyordu. "Gerçekten korkuyorsun" dedi yanıma oturup.