- Miłość dla ludzi jest niczym dobre wino, ma chérie. Czasem przynosi radość, a czasami gorycz. - I tak jak wino, często za szybko się kończy. Pewnego razu w parku, czyli trudna rozmowa dwójki nieznajomych o miłości. Praca bierze udział w konkursie "Chwila", którego organizatorem jest grupa @personnes

Bella zakochała się w wampirze. Julie w zombie. Niejednej dziewczynie serce zabiło mocniej dla wilkołaka. A gdyby tak dziewczyna, zwykła polska licealistka o mentalności Jasia Fasoli, zakochała się w personifikacji Państwa? To oznaczałoby tylko jedno: wywrócenie całego życia do góry nogami, bo Świat wcale nie był taki, jakim się wszystkim wydawał. ~ Nie wymaga znajomości uniwersum ~ Uwaga: Opowieść opiera się w głównej mierze na miłości toksycznej, jaką jest syndrom sztokholmski. Ponadto pojawia się również wątek molestowania seksualnego, którego nie popieram a stworzony został na potrzeby historii. Występują też wulgaryzmy oraz absurdalne poczucie humoru. Powyższa praca to fanfiction, a postacie personifikacji należą do mangaki Hidekaza Himaruya. Opowiadanie bierze udział w konkursie "Tylko nie Fanfiction!" organizowanym przez @Chwila_Moment ღ

Po śmierci królowej Anny Cylejskiej - wnuczce Kazimierza Wielkiego, panowie polscy namawiają owdowiałego króla Władysława na ponowny ożenek, który przyniesie mu upragnionego dziedzica. Jagiełło zakochuje się w urodziwej zwykłej szlachciance - Elżbiecie Granowskiej, której nigdy się nie śniła się polska korona. Mimo protestów ze strony szlachtę bez większych przeszkód zostaje włożona na skroniach Elżbiety królewska korona, a ona sama zostaje żoną litewskiego króla. Elżbieta jako królowa nie ma łatwo. Oszczerstwa za jej plecami, nieprzyjemne języki i nieuznanie przez Polaków jej władzy - to tylko połowa z czym musi się zmierzyć. Historia o Elżbiecie Granowskiej, trzeciej żonie króla Władysława Jagiełły. Zwykła szlachcianka, która miała szansę zostać królową Polski.

,,Nie jestem Tygrysia Gwiazda! Jestem Jeżynowa Łapa z Klanu Pioruna." ,,Nie ma dla mnie miejsca w Klanie Rzeki. Takich, jak ja zabijają. Nie ma dla mnie miejsca w żadnych z klanów." Klany zostały podzielone. W lesie powstały Klan Lwa i Klan Tygrysa, który sprowadził do lasu Klan Krwi. Między klanami panuje napięta atmosfera z powodu zbliżającej się nieubłagalnie bitwy, która ma zniszczyć wszystko, co do tej pory zostało zbudowane. Koty wyczuwają nadchodzące niebezpieczeństwo. Stary wróg nie śpi. Tygrysia Gwiazda nie zapomniał o swoich dawnych klannowiczach, nasyłając na nich kolejne wyzwanie, z którym muszą się zmierzyć. Na domiar złego, Błękitna Gwiazda wciąż zaniedbuje swoje obowiązki, zostawiając wszystko swojemu młodemu zastępcy. Jeżynowa Łapa z Klanu Pioruna, musi się zmierzyć z wiszącym nad nim cieniem - Tygrysiej Gwiazdy i nieufnością własnego klanu, a Burzowa Łapa, półkrwi uczeń Klanu Rzeki, próbuje odnaleźć swoje miejsce w klanie matki, co nie jest takie łatwe, jak mogło się wydawać. Wydarzenia przedstawione w książce, nie zawsze będą zgodne z oryginalną serią. Okładkę wykonała rdzawa_ #1 w kategorii #ognisteserce #1 w kategorii #tigerstar #3 w kategorii #TygrysiaGwiazda #5 w kategorii #BłękitnaGwiazda #123 w kategorii #cats #73 w kategorii #erinhunter #373 w kategorii #wojownicy #11 w kategorii #warrior #54 w kategorii #klany #141 w kategorii #warriorcats #249 w kategorii #koty #441 w kategorii #historia

Okładka: @zgnilylisc na grupie @felix_populus /// Jeśli wydaje ci się, że jesteś obserwowany, prawdopodobnie masz rację. Dlatego rozglądam się niespokojnie, przystając na moment, ale dookoła wciąż nikogo nie widać. Idziemy wzdłuż ogrodzenia z metalowych płyt, a światła miasta migają kilka kilometrów od nas. - Aldo - syczy Dan. Jego sylwetka praktycznie ginie w mroku. Spod czarnego kaptura i chusty widoczne są tylko oczy. - Nie zatrzymuj się - dodaje. Ruszamy dalej. Od kiedy pamiętam, czuję, że ktoś lub coś mi się przygląda. Uciekam do piwnicy. Wciskam się w kąt, pomiędzy stary rower a karton z książkami. A potem czytam. Wszystko, od beletrystyki po poradniki do brydża. Cokolwiek wpadnie mi w ręce. Książki nie patrzą. Nie migają kolorami ani nie straszą hałasem. Piwnica pachnie kurzem. To najcichsze znane mi miejsce.

Opowieści snute o północy. Bądź ostrożny, weź świece i nie oglądaj się za siebie. Choć niektórych potworów nie odstraszy i światło...