"Aklım almıyor," diye söylendi kendi kendine, beni aniden kavradığı elimden yeniden kendine çekti ve dudaklarını saçlarıma bastırdı. "Ben sana böyle his-," duraksadı. "İnsanlar nasıl seni yaralayabiliyorlar?" Konuşma engelli bir kız ve onun için işaret dili öğrenen bir adamın hikâyesi...
"Bazen kendini bulmak için sevdiklerini kaybetmen gerekir." "Bazı günleri asla yaşamamış olmayı dilerken bazı günleri iyi ki de yaşamışım deriz ya işte güzelim o bahçe kapısından giren şaşkın bakışlı kızı gördüğüm anı her hatırladığımda iyi ki derken seni kendi kollarımda kaybettiğim günü asla yaşamamış olmayı dilerdi...
Gözlerimi kapattığımda dünya dönüyordu, gözlerimi açtığımda yaşam yoktu. Aldığım her nefeste burnuma dolan toprak kokusu, geçmişimin bir mezar olup, beni diri diri içine hapsettiğini simgeliyordu. O toprağı kazımaya çalıştıkça; uzun tırnaklarıma doldu geçmiş. Kulaklarımı kapatmaya çalıştıkça; daha çok ağladı o küçük...
Üstüm başım is, toz içindeydi. Bu hâlim bile çıplaklığımdan daha kusursuzdu gözümde. Çünkü beni örten, gizleyen bez parçasından kurtulup, bir aynanın karşısına geçtiğimde, bedenimde patlama yaşayan koca galaksiler resmedilmiş gibiydi. Morluklar içerisinde yeşil çürükler ve kan toplamış damarlarımın çepeçevre sardığı b...
" Hadi bir daha konuş. " diyen kişi beni daha bir kaç dakika önce korkudan öldüren kişi değil mi ? Boğazımdaki sızıyı hissedene kadar ağlamamı sağlayan kişi değil mi ? Beni ezen, bir hiç olduğumu hissettiren kişi değil mi ? Beni iğrenç şeylerle yargılayan kişi değil mi ? " Kötüsün. " dedim, son göz yaşlarımıda silere...
Ben kilometrelerin yok sayıldığı aşklara inanmazdım. Kimse canlı kanlı görmediği bir insana 'Seni seviyorum' diyemezdi. Ve tükürdüğünü yalamayı seven ben, yine yanılmıştım. Yazılma tarihi 22 Nisan 2019 - 26 Eylül 2019 25.05&13.08&10.10.2019&24.11.20 Mizah #1 10.06.2019&01.05.2020 Texting #1 08.08&04.10.2019&25.11.2020...