Bu, ayrılığın yoruculuğunda güçlenen bir aşkın hikayesi.

Uzun uzun açıklamaları ilk etapta yapamayacağım sanırım, ama... okursan pişman olmaz mışsın; yani okuyanlar böyle söylüyorlar :))

Bir şehir. Adı; Gazze. Kızıl bir çöl, çamurlara bulanmış bir akdeniz, ambargo ile kuşatılmış büyük bir hapishane. Bir doktor: Farah. Türkiye'de okuyup şehrine geri dönerek, ömrünü halkının yaralarını sarmaya adayan bir kız.. Bir direnişçi: Muhammed Mirza. Güçlü, öfkeli, sert ve aşılmaz. Elinde silahı ve kalbinde islamın aşkıyla halkına yaralar açan düşmanına kan kusturan bir mücahid.. İkisinin de en büyük düşmanları olan nefislerine ve kadim düşmanı Siyonist'e karşı verdiği direnişin hikayesi.. Aşk ve savaş imtihanını, tek solukta okuyacaksınız.. ** Gazze, başa saran acımasız bir döngünün içinde, büyüyemeden hayata göz yumanların şehridir. Ve ben bu şehrin hikayesini anlatmaya geldim. ** Geri dönüş: 12 Mayıs 2021 - 30 ramazan 1442

|Gerçek Yaşanan Bir Hikayeden Esinlenilmiştir.| Sonbaharın usulca şehirden uzaklaştığı bir akşamüstü. Son demini döken yapraklar. Bulutların ağlamaya hazırlandığı dakikalar. Güneşin, bir daha kızın yüreğine açmayacağına and içeceği lahzalar. Karanlığın bir ruha sıkı sıkıya meyledeceği yıllar.. Bir an, bir lahza ve kayboluş. Kadının yüreğinin diri diri gömüldüğü o an. Küçüğünün, üşüyen avuçlarının topraklar buluştuğunu gördüğü o an. Ruhundan firar eden hıçkırıklar. Kalbinden akan oluk oluk kanlar. Nefesinin bir ipte salındığını hissettiği dakikalar. Ve onun, hep bir adım ardında bekleyen bir adam. Elinde kalemiyle, yüreğine nakış nakış şifa işlemeyi bekleyen bir adam. Bir adam, bir kalem ve bir şiir. Bir ölüm, binbir diriliş. Bir toprak, bir filiz. Bir hikaye, iki yürek. Bir ayrılık, binbir vuslat. Kapa gözlerini. Arala yüreğinin ıssız kapılarını. Ve bekle. Işığın, merhametin ve şiirin ruhuna hakim olacağı anı bekle..

Karanlık... Önceleri karanlığın içinde olduğumu sanıyordum. Zamanla anladım ki karanlık benim içimde, onun karanlığı. Hangi sokağa koşsam sonu çıkmaz sokak. Hangi ışığa koşsam sonu karanlık. Labirent gibi , başladığım yerden biteceği yere kadar karanlık bir koşturmaca içindeyim sonuçsa yine karanlık. Sanki kara bulutlar dağılsa her yer aydınlanacakmış gibi , kaybolan mısra bulunup şiir tamamlanacakmış gibi, hüzün ayaklanıp beni terk edecekmiş gibi... Yüreğimde bir kuytu köşede oturmuş kara bulutların dağılmasını bekleyen küçük bir çocuk var biliyorum , ağlıyor duyuyorum. Senden karanlığımı aydınlatmanı istemiyorum. Sadece... Sadece içimden karanlığını al , anne.

Yüzyıllar önce.. Bir Kadın Bir Kâdı Bir Sevda.. Onların ki göğüs kafesinizin ardındakine hüznü mesken ettirirdi.. Ama en güzeli, onların ki Fani Aşk'ın Baki Aşk'a dönüşüydü.. Gönül kapılarınızdan içeri gelmek isteyen bir Tasavvuf Kitabı.. #12.Yüzyıl'da geçen bir hikaye.. Kapak tasarımı için @bikudüsgecesi 'ne en güzel teşekkürlerimi sunarım..🌿