Bu hikayedeki çirkinler çirkin olarak, şişmanlar gram zayıflamayarak, gözlüklüler hayata bir camın ardından bakarak, sivilceliler hâlâ mide bulandırarak hayatlarına devam edeceklerdir. Vücutları hiç değişmese de okula yeni gelen Defne ile zihinleri tamamen değişen okulun ezikleri, artık ezip intikam almak için kolları...
"Bence de" "Aynen" "Öldüm" "Bu komikmiş" "Bu iğrençmiş" "Telefonu elimden fırlattım" Tarzında kelimeleri kullanacağınız bir espri kitabı. © Tüm hakları esprilerin içindeki atomların DNA şifresinde saklıdır.
"Yanımızdan geçip giden adamlar var... Bir de dönüp baktıklarımız, durup izlediklerimiz... Onlar Efsunlu Adamlar... Sırası geldikçe anlatılacaklar."
Annem ve babam, bana karşı hiçbir zaman, o sevgi dolu ve ilgili anne babalar gibi olmadılar.O yüzden ben de küçüklüğümden beri kendimi, rengârenk hayaller kurarak mutlu etmeyi öğrendim.En sevdiğim hayalin rengi ise beyazdı.Beyaz bir gelinlik... Beyaz, mutluluğun, aşkın ve bir gün kendi yuvamı kurabileceğimin müjdecisi...
Bu sefer çok farklıydı.Hayatımda ilk defa tam olarak "doğru yoldayım" dedim.Hissettiklerim bu dünyaya ait olamayacak kadar güzel ve gerçekti. Ruhum hiç bu kadar huzurlu olmamıştı.Kalbim sonunda ihtiyacı olan şeye kavuşmuştu. Kalbim ERDEN'e kavuşmuştu.
Hızla sınıfa doğru ilerlerken birine çarptığımı hissettim. Kafamı kaldırıp baktığımda gördüğüm ilk şey koyu kahverengi, çok güzel bir çift göz oldu. Karşımda kaslı, kabarık saçlı, yüzü kusursuz denilebilecek kadar güzel bir erkek duruyordu. Suratından sinir ve ciddiyet akıyordu. Bir süre bana sinirle baktı ve gözlerin...
