Buzdan duvarlar örmemişti Sahra etrafına, ateşten teller çekmişti. Alevler vardı her yanında; tenine mühürlenmiş ihanetler, kulağına kazınmış yalanlar, boynuna dolanmış pişmanlıklar... Şeytana dokunan yanardı, ona dokunan kül olurdu. Yaklaşan yanacaktı, dokunan kül; sevene ne olacaktı? ❧ "Ne istiyorsun oğlum sen bu kızdan?" "Onu sevdiğim gibi sevsin beni."

SINIRDA SERİSİ I Bu kitap kısa bir asker kurgusudur. İki askerin evlilik hayatını anlatan, geçmiş ve gelecekten oluşan bir hikâyedir.

Ölüm ve yaşam arası bir savaşta güneşi arkasına alıp üzerimde oluşturduğu o devasa gölgede biz onunla göz göze geldik. Bu meydanda, bir savaşın orta yerinde mağlubiyetin getirdiği bir galibiyetti sanki yaşadığımız. Şerrin hayra dönüştüğü, kuşların yolunu bulduğu, kafesin yok oluşu ama bir insanın bir insana tutsaklığıydı. ''Ben Şifa Sürmeli.'' Dedim nefes nefese. Yer ayaklarımın altından kayıyorken dizlerimin üstüne çöktüm. ''1 yıldır bu topraklarda esir tutuluyorum. Şimdi burada benim ülkem için hak, hukuk, bayrak, vatan sensin! Ülkeme dönmek için adaletinle birlikte merhametine sığınıyorum.'' ... Çıkılan bazı yolların dönüşü olmaz. Bazen ise çıkılan yolda kendini bulmuş olarak dönersin. Sen benim dönmeyi düşünmediğim o yolda kendimi bulduğumsun.

İyilik bir toz bulutu gibi yok oldu benliğimden, ben seçmedim bu hayatı sizin adaletsizliğiniz benim en büyük değişimim oldu... Avşin nice zarar görmüş çocuklarımızdan sadece bir tanesi. Belki hayal, belki bir kurgu ama günümüzde gerçeği olan yüreği yaralı bir kız. Onun hayatı 13 yaşında bir pislik tarafından yok oldu. Tıpkı bir Anka kuşu gibi defalarca kanadı kırıldı. En sonunda küllerinden yeniden doğdu. O ölmek için atladığı tepeden bambaşka biri olarak yeniden doğdu. Bu ülkenin gizli bir savaşçıya, kadınları çocukları koruyan birine ihtiyacı vardı. Avşin ve arkadaşları bu dünyanın adalet savaşçıları. Onların tek derdi adaletti ve her biri bedelini en ağır şekilde ödedi... Okurken kendinizi içinde bulacağınız bir kurgu. Bazen yaralı bir Eylül olup daha çok Avşin olacağınız bir eser.

Gittiği son görevde timini şehit vermiş, hayattaki tek ailesini kaybetmişti. Kıdemli Üsteğmen Gülce İzem Öztürk. Her şeye rağmen yıkılmamış bir kadın. Aile sevgisi görmemiş, kimsesiz büyümüş bir kız çocuğu. Aile sıcaklığını kardeşlerinde bulmuştu o, oysa şimdi kardeşleri yoktu. İntikam hırsı bütün bedenini ele geçirmişti. Yeni timi ve hayatına giren biyolojik ailesiyle işler karışmıştı. Kardeşlerinden sonra aile vatandı. Fazlası olamazdı. Vatan için yaşayıp vatan için ölecekti. Unutulacağını bilse bile. ... "Her askerin bir lakabı olur ya... Seninki ne?" "Asena."dedim sert sesimle. "Asena..."diye mırıldandı. "Dişi kurt." Dudağımın kenarı hafifçe kıvrıldı. Önüme dönüp seri adımlarla ilerlemeye başladım. Asena. Dişi kurt. Bana dişi kurt derler. Gücüm tükenirse karanlıktan alırım ışığı. Yılmam, Türk askeriyim. Bu adı iyi yaz, bir daha unutamayacaksın.

YAYIN TARİHİ : 06.01.2021 💙🐥 !! UYARI !!! GERÇEK HAYATTAKİ KİŞİ VE KURULUŞLARLA (MSÜ,TSK ) BİR BAĞLANTISI YOKTUR. İÇİNDE GEÇEN OLAYLAR SADECE BİR HAYAL ÜRÜNÜDÜR. OKURKEN BUNU DİKKATE ALARAK OKUMANIZI TAVSİYE EDERİM KEYİFLİ OKUMALAR.♥️🤍🇹🇷 +++ Gözlerinin içine bakarken merakla sordu + Sizler kimsiniz ? Ne için, kim için çalışıyorsunuz ? Karşısındaki adamın sorduğu soruyla hafiften gülümsedi. -Bizler kim miyiz? Anlatayım. Bir millet düşün bağımsızlığına gölge düşürmemek için birbirleriyle kenetlenen, bir vatan evladı düşün vatanı için can vermeyi kendine borç bilmiş, bir vatan düşün her karışında şehitlerinin kanı olan, bir anne/baba düşün evladı şehit düştüğünde acısını içine atıp vatan sağolsun diyen. Ve bir bayrak düşün şehitlerinin kanıyla boyanmış. Öyle bir millet düşün ki bayrağı vatanı söz konusu olunca gözünü kırpmadan ölüme giden. Bizler kim miyiz? Bizler o milletin göz bebekleri ,o vatanın evlatları, o vatanın şehitleri , o gözü yaşlı anaların umudu, Ay yıldızlı bayrağımız için canını vermeye daima hazır olan Türk askeriyiz. Biz Türk ordusuyuz... Bayrakları bayrak yapan üstündeki kandır. Toprak, eğer uğrunda ölen varsa vatandır. 🇹🇷

"Yemin ederim ölüyorum sana Asu. Bitiyorum. Tükeniyorum sana bakarken." diye fısıldadı yakarır gibi. "Öyle ince işlemişsin ki aklıma-" Avuç içleriyle iki yandan şakaklarına vurdu, acısıyla ben sızladım. "Deliriyorum bu teslimiyetle... Gözlerimin gördüğünü kalbim öyle derin kazımış ki içine, her atışında aldığım nefes de geçirdiğim ömür de sen olmuşsun ben bunu çok iyi anladım..." * Asuman, hayatını kökten değiştirecek o dehşet verici kazayı yaşadığında ömrünün geri kalanının kader tarafından baştan yazıldığından habersizdi. Aksel ise pusulasının ibresinin yönünün şaştığını fark ettiğinde artık hiçbir şeyin eskisi gibi olmayacağını biliyordu. O gece çarklar yeniden döndürülmüş, terazi dengesi bozulmuş ve aşk kaçınılamaz bir döngü içinde yeniden var olmuştu. Henüz kendilerinin bile haberleri olmadığı ve görünmez bağlarla bağlanan kalpler, aynı anda atmaya başladığında tek nefeste bütünleştiklerini gören kader usulca gülümsemişti. Ve aşk, hiçbir engele izin vermeden bu savaşın üstesinden gelerek en büyük galibiyetine imza atmıştı. ... Yetişkin içerikli sahneler mevcuttur. 🖇 Kapak tasarımı kitapkurdululu'ya aittir. Kitabımın çalınması veya kopyalanması durumunda yasal işlem başlatılır!

İki genç beden soğuk dağların arasında ki karakolun bahçesinde titremelerine rağmen pes edecek gibi görünmüyordu. Kız ağzından buharlar çıkararak karşısında, en az çevresini saran kayalar, dağlar kadar sert ve dik duran adama baktı, gözlerinin içine. Ağzından buharlar çıkararak sordu. ''Başka bir emriniz var mı komutanım?'' Adam tüm zarafetiyle, tüm güzelliğiyle karşısında duran kadına baktı. Kim derdi ki ona dağ başında hiç ummadığın bir kadına aşık olacaksın? Ama kader ona her zaman müsait bir yerleriyle gülmemiş miydi? Mesela sevdiğini düşündüğü kadının dağa kaçacağını söyleseler ona da siktir ulan demez miydi? Şimdi ne değişmişti? Dağda ki bir askere aşık olunca ne değişmişti? Tüm bunları boş verip kadınına döndü. Derin bir nefes alıp göğsünü doldurdu ve tüm heybetiyle emretti. ''Sev Asker''

27 yıl sonra üvey evlat olduğunu öğrenen Yüzbaşı Arden, onca acıyı boşuna mı yaşamıştı? Peki şimdi ki hedefi neydi? Yeni (öz) ailesine bir şans vermeli miydi? Yoksa hiçbir şey olmamış gibi yaşamaya devam mı etmeliydi? Hep beraber göreceğiz, tabi isterseniz... -FİNAL OLDUKTAN SONRA DÜZENLENECEKTİR!-

🔞+18 içerik bulundurmaktadır🔞 "Senin ilk seferin çaylak." Diyerek bana küçümser bir bakış attığında anlık olarak kaşlarım çatıldı. "Korkmuyorsun değil mi?" Göz ucuyla diğerlerinin bana baktığını görebiliyordum. Bakışlarımı yeşil gözlerine dikip bakabildiğim kadar sert baktım. "Korkanın burada yeri yoktur komutanım." Dedim sakince. . . . Başlangıç: 8 Mayıs 2023 Keyifli okumalar... 24.06.23 #bordobereli 1. 05.10.23 #bordo 1. 05.10.23 #roman 20. 18.12.23 #güçlükadın 1.