Bir acı ne kadar sürer? Hiç çocuk olamamış bir kalbin yası kaç günde biter?

Şarkılar yalan söylüyormuş Baran, kimse kimseyi öldürmüyormuş sevdadan... Şayet öyle olsaydı, girmez miydim benim için kazdığın mezara? Düşmez miydim o dipsiz çukurlara, karanlık kör kuyulara... Şiirler de yalan söylüyormuş Baran, düşülmüyormuş öyle ha deyince... Yürekte yanan yangın, kül etmiyormuş hiçbir bedeni. Şimdi ışıkları söndürmeli, Seni yazan kalemi kırmalı, Ve kalbimin kapılarını kapatmalıyım... İçim çok kanıyor, Ama savaşmalıyım. Tek bir damla gözyaşıma hapsedeceğim seni Baran. Yutkunduğum an gözümden değil, Kalbimden düştüğün an olacak inan.

Gece Güneş. Paradoks gibi bir ismim, simülasyona benzer bir hayatım vardı. On altıma girer girmez kuş uçmaz kervan geçmez bir yerde, adını ilk kez duyduğum sorunlu çocuklar kolejine gönderileceğimi nereden bilebilirdim? Ailemin beni apar topar ayak altından çekmesinin sebebi neydi? Peki ya gittiğim kolejde tanıştığım tuhaf insanlar? Hepsinin geçmişimle bağlantılı olacağını düşünmekte haklıyım. Ne de olsa hayat sadece bir simülasyon. Bana iftira atıyorlar. Benden korkuyorlar, benden gizledikleri şeyler var ve gideceğim kolejde peşimi bırakmayacaklar. Paranoyak falan değildim, bunu hissediyordum. ''Sen özelsin, Gece. İsmin gibi özel ve karanlıksın.''

En yetenekli öğrencileri toplayarak onlara en güzel geleceği vermekle ünlü okula davet aldım ve yatılı olarak bu okula geldim.Bir anda bütün hayatın değişebilir diyorlar. Bu okula geldim ama bu okuldan sadece bir şekilde çıkabilirim. ÖL YA DA ÖLDÜR. Benim gibi her şeyden habersiz 16 çocukla birlikte hayat mücadelesi vereceğim. Fakat en büyük sorun ise, sadece bir kazanan olacak. Gerçekten öyle mi? Eğer bu hikayeyi okursanız emin olun ki bırakamayacaksınız. En sonda kimin kazandığını görmek istiyor musunuz? O zaman kitabı okumaya hemen başlayın! ------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------ Merhaba bu hikaye benim ilk hikayem. Ben bu hikayeyi, DANGANRONPA adındaki bir animeden bakarak yazıyorum ama tabiki bazı değişiklikler yapacağım. Eğer bu animeyi izlediyseniz bu hikayeyi begenmeyebilirsiniz. Çünkü değişiklikleri kimse sevmez. Remix gibi oldu bu hikaye. Fakat Danganronpa yı izlemediyseniz gerçekten hoşunuza gidebilecek bir hikaye oldu. 》

Ailesinin hiçbir neden belirtmeden sevgi ve ilgi göstermediği Nehir'in, yaşadığı acıları unutmak için bir planı vardı: Aşık olmak! Nehir, aşık olacağı kişiyi bulabilmek için beş maddelik bir liste hazırlayıp malum kişiyi aramaya koyulduğunda, onu bulacağından ve ona olan aşkının yaşadığı tüm acıları kendisine unutturacağından neredeyse emindi. Kıvanç'ı, yani aradığı kişiyi bir çocuk parkında bulduğunda, artık hiçbir şeyin eskisi gibi olmayacağı aklından bile geçmemişti. Ve her şey, Nehir'in, büyük bir umutla Kıvanç'a sorduğu o soruyla başladı: "Sana aşık olmama izin verir misin?"

4N1K serisinin ikinci kitabıdır.

Yaprak; küçükken, markette annesinden sürpriz yumurta istediği için bulgur reyonuna sıkıştırılıp çimdiklenenler, ilkokul önlüğünün altına eşofman giyip okula gidenler, yeşil silgisini diş izi yapanlar ve kırmızı kapaklı tüm dersler kitabının saman sayfalarını silerken yırtanlar kadar sıradan bir kız çocuğuyken; birlikte büyüdüğü dört çılgın erkek arkadaşı yüzünden akranlarından biraz farklı bir kız haline gelmiştir. Dünyası, on iki yıllık dostları, gamzeli kahramanı Ali, tek ideolojisi 3P (pizza, pijama, pislik) üzerine kurulu bir çılgın, Oğuz, sevgilisini kendi vesikalık resminden bile kıskanan demirli, Gökhan ve notları toplamda bile 100'e ulaşamayan çorap fetişisti tatlı çapkın Sinan'dan ibarettir. Kalbi dördüyle tıka basa dolu, hayatı onlarla rengârenk olduğu için aşka ne inancı vardır ne de ihtiyacı... Ama bir gün rutin (!) hayatı, doğum gününde gelen bir paket ile tümden değişir. Paketin içinde, gizemli bir âşıktan gelen, kızımızın asla giymeyeceği türden gösterişli bir elbise ve içinde de bir not vardır. 'İçindeki prensesi öldürmeye çalışsan da, o can çekişerek içinde bir yerde saklanmayı başarıyor. Bu, içindeki prensese hediyem... Her ne kadar içindeki o yaramaz kız çocuğuna da aynı oranda âşık olsam da...'

Satılmaya alışmış ruhum bunu reddediyordu. Bir adam karısını satar mıydı? Peki bir baba daha doğmamış bebeğinden vazgeçebilir miydi? Babamın beni bu adama sattığını hatırlayınca ürperdim. Önce babam tarafından şimdi de kocam! tarafından satılıyordum. Bu gerçek çok sarsıcıydı.

Grinin tonları arasında kaybolmuş gökyüzü, Dudaklarından akıttığı her damlasıyla yalnızlığını noktalıyordu. Ölümse onun kollarında kıvrılıyor, Karanlık kokan sokakların acısını tazeliyordu. SİYAHIN DOKUNUŞU ℹ Yetişkin içerik

Her şey yanlıştı. O ve ben... Bir imkânsızlıktan ibarettik. O, benim eniştemdi. Ben ise onun gözünde sadece küçük bir çocuk... Ama zaman kavramını yitirdiğinde, her şey yeniden yazılmıştı. Ve o gecenin izleri, silinmemek üzere yemin etmişti. Kapıyı tıklatıp içeri girdim. Oda, tıpkı onun zihni gibi siyah ve beyazın keskin sınırlarıyla doluydu. Karmaşık, soğuk ama bir o kadar da düzenli... Ama şimdi bunları düşünecek durumda değildim. Yanına gelip tam karşısında durdum. İçinde kaybolduğum o derin yeşil gözlerine baktım. Soğuk bakışları üzerimde hiçbir etki bırakmıyordu ama söyleyeceğim kelimeler, dudaklarımdan dökülmeden önce bile içimi titretmeye yetiyordu. "Neden geldin?" diye sordu, sesi her zamanki gibi sertti. "Düğün hediyeni vermeye," dedim, gözlerimi kaçırmadan. "Enişte." Bakışları daha da sertleşti. "Ver ve git." Derin bir nefes aldım. Hiç korkmadan, sakınmadan söyledim: "Ben hamileyim." İki kelime... Dudaklarımdan döküldüğü an anlam kazandı. Evet, ben hamileydim. Ve bebeğimin babası... Eniştemdi. #1-yasakaşk BU İSİMLE YAZILAN İLK KİTABDIR.