Bir kaldırımın köşesinde buldum hayalimi. Gözlerimi kapattım, bıraktım avucuna kalbimi. Dedi ki, sonuna kadar tutacak mısın elimi? İçimden cevapladım, birlikte tırmanacağız tüm merdivenleri. Mumlar üfledim, dilekler diledim. Kayan her yıldızda adını sayıkladı dilim. Ve o bana doğru tek bir adım geldiğinde Ben hiç gitmesin diye bütün yolları denedim. 🏀 "Doruk?" dedim heyecanla. Bakışları yüzümde oyalanmaya devam ettikçe duramadım yerimde. Bir şey söyleyecekti. Bir şey söylemek için buradaydı. "Kaptın mı formayı?" "Feza," dedi ve seri adımlarla ona doğru ilerlediğim sırada o da birkaç adım yaklaştı bana. Sadece ismimi söylemişti ama heyecanını yansıtması için bu yeterliydi. Devam etmesini beklerken kalbim yerinden çıkacak gibiydi. "Kaptık formayı."

. . Başlangıç tarihi: 10.03.24

Yazar, bilindik kurguları kendi bakış açısıyla tekrardan şekillendirmeyi seviyor. Bu yüzden bu hikaye alışık olduğunuz pek çok klişeyi -düşündüğünüzden daha fazlasını!- barındırıyor! Fakat endişelenmeyin, burda esas amaç...her zaman bir başka seçeneğin var olduğunu göstermek. Sınıf farklarıyla donatılmış romantik bir aşk hikayesinden bahsetmek için kimsenin aşağılanmasına, incinmesine veya gurursuz davranmasına gerek yok. Hatta bakın ne diyeceğim, sınıf farkı denilen şeyin de aslında bakış açısından başka bir şeyi temsil etmediğini bağıra bağıra anlatıyor bu hikaye. Kulak vermek isterseniz eğer, kahramanlarımızdan bir tutamcık 💜 'Madem öyle, sizinle bir şeyler içip sohbet etmeyi çok isterim. Hazır yüzünüzü güldürebiliyorken...' Bu defa gülüşünü saklamaya çalıştı, fakat görmüştüm. Saçma sapanda olsa onu güldürebilmeyi başarmıştım. 'Çok iddialısınız Emir bey.' 'Delillerim var.' 'Güldürmesi hatta eğlendirmesi zor biri sayılmam.' Hah! Gözlerimi devirip sessizce mırıldandım 'Sen onu birde bana sor!'

Annesinin tekrar evlenmesi üzerine üvey babasıyla anlaşamayan Mira Bars kendini bir anda beş yıldır görüşmediği babasının yanında İstanbul'da bulur. Mira, kardeşi ve babası yüzünden zor zamanlar geçirirken bir de hayatına aniden giriş yapan bir adam ile her şey alt üst olur. Ve birden tehlikenin, aşkın, yeni arkadaşlıkların, entrikaların ve sırlarla dolu bir hayatın içinde nefes alıp vermeye başlar. 🥂 Bu hikaye yanlışların içinde kaybolan doğruların hikayesidir. Kapak Tasarımı: @veyl02

Geçmişinde büyük bir sırrın olduğuna inanan ama hatırlayamadığı için bunu ispatlayamayan genç bir kadın... Yaşadığı ihanetten sonra ailesinden başka herkese gönlünün kapılarını kapatan, kendini yalnızca işine adayan genç bir adam... Ve DOLUNAY... Her şey dolunaylı bir gecede başlamıştı. Dolunaylı bir gecede devam etmişti. Ama dolunaylı bir gecede son bulmayacaktı. Çünkü kader buna izin vermeyecekti. Genç kadın, var olduğuna inandığı sırrı açığa çıkarmak için çok fazla beklemişti. Ancak ansızın masasında bulduğu not, daha fazla beklemeyeceğinin kanıtıydı. Artık yola çıkma zamanıydı. Hem de hiç tanımadığı genç bir adamla beraber.

*Yeni Versiyon* "...Terasın diğer kapısından üniformalı askerler girmeye başladığında diğerleri yanıma geldi. "Kıdemli Üsteğmen Yağız Karahan." dedi beyaz tenli adam..." "... Gözlerinin etkisinden çıkmak için hızlıca dudaklarımı yaladım ve gülümseyip elimi uzattım. "Başçavuş Evrim Vişne Özduman. Tanıştığıma memnun oldum komutanım."..." -Tüm kişi, kurul ve kuruluşlar hayal üründür. Gerçekle hiçbir alakası yoktur. 17.05.22

Efsun Zorlu; atandığı Urfa'da mecburi hizmetini yapan tıp fakültesinden yeni mezun, çiçeği burnunda bir hekimdir. Daha mesleğinin ilk günlerinde, henüz on sekizine yeni girmiş bir hastanın intihar vakasıyla karşı karşıya kalır. Hastasının vücuduna bırakılan izler onu adım adım kendi geçmişine götürürken, geleceğini aniden tanımadığı insanların dudakları arasında bulur. Asla geçmemiş geçmiş, verilmiş sözler, kurtarılan hayatlar, doğrultulan namlular, yalanlar, fermanlar ve aşk. Devrim gibi bir kadın, Urfa'nın göbeğinde destan gibi bir sevdanın koynunda bulur kendini. Koca düzene baş kaldırıp o düzenin minnet ettiğine yenilmekse ne aklının ne de kalbinin kabulüdür. *** "Ağlarsam ölürüm." derken sesim düz, çoktan kabullendiğim bu gerçeği ilk defa dile getirişime rağmen sakindi. Çoktan. Saatlere dökülürdü ama bana şehirler aştıracak kadar çok gelen o vakit. Vücudumun ağrısı ruhumun sancısının çok altındaydı. Onun gözleri bende olsa da ben boşluğa odaklanmıştım. Üzerimde olan bakışlarının ağırlaştığını hissettim. Fetih bana çok ağır bakıyordu. Sırtıma yüklenen çuvallar biraz daha bel bükmeme sebep oldu. "Neden," dediğinde ne dediğimi çok iyi anlamış da yersiz bir sorgulayışa bürünmüş gibiydi. "serçe misin sen?" Kaşlarım hafifçe havalandı, başımın ağrısı belirginleşti. Uzun süreden sonra ona bakan ben oldum. Söylediği şeyin altındaki anlamı yakalamaya çalışıyordum ama buna çok uzaktım. Bunu anladı ve dudakları kıvrılacak sandım. Halbuki gülümsemeye çok uzaktık. "Serçeler," yüzünü hafifçe yüzüme yaklaştırdı. "Ağlayınca ölürlermiş. Bu yüzden mi bunca zamandır gözlerinin kuruluğu?" Bu konuşmadan sonra onun serçesi olacağımı, hatta olduğumu bilemezdim. Tıpkı bu topraklarda serçeyi öldürmenin kadını ağlatmak olduğunu bilmediğim gibi.

Çiçek yerine silah tutan, parfüm yerine barut kokanların hikayesi bu. Aşkın değil bir savaşın başlangıcına hazır mısın? && "Adının anlamını biliyor musun Nalan?" güldüm. "Annem ileri görüşlü bir kadınmış." "Sen feryat edensin, senin sesin ancak sen susarsan kesilir." duvara tutunarak kalktığımda tek bir cümlem vardı dilimde. "Beni ben bile susturamam." UYARI; Gerçek kurum ve kuruluşlarla alakası yoktur. Hayal ürünüdür. 01.01.2021 #1 Aksiyon ### +18

Alparslan Karacan, medyaya yansıttığı İş insanı imajının arka tarafında yeraltına hükmeden, tek sözüyle düzeni bozabilecek bir mafyadır. Gelmiş geçmiş tüm mafya babalarına diz çöktürmüş bu tehlikeli adam hakkında bir gün Türkiye'nin en büyük günlük gazetesinde bir haber yayınlanır. Haberde Alparslan'ın 'mafya' kimliği kanıtlarıyla beraber yayınlanırken tüm ülke, basın ve medya şok içerisindedir. Yıllardır iş alanındaki zaferleriyle anılan adamın aslında mafya babası oluşu büyük bir sorun iken, bir diğer büyük sorun haberin gizemli bir gazeteci tarafından yazılmış olmasıdır. Alparslan da kendisi hakkında bu haberi yapan kişiyi köşe bucak aramaktayken basın ve sosyal medya kullanıcıları bu haberi yayınlayanın bir 'erkek' gazeteci olduğuna emindir. Haberi yayınlarken cinsiyetini hiçbir zaman engel görmeyen gizemli gazetecimiz Belinay Tomris Aldinç ise, kimliğini açıklamasıyla ülke gündemine bomba gibi düşmesi bir olur. Ortaya çıkardığı mafya babaları sadece Alparslan ile sınırlı kalmaz. Yeraltındaki tüm mafya babalarını tek tek ifşalarken düşman kazanması da kaçınılmazdır. --- Yayınlanan haber, beraberinde getirdiği felaketler zinciri, ve ne olursa olsun kimseye boyun eğmeyen bir gazeteci. --- 27.02.22

Bir elin beş parmağı... Biri olmasa hepsi eksik, hepsi yarım. Ama eğer bir aradalarsa sırtlanabilirler yükünü tüm dünyanın. Onlar kanlı bir çemberin içinde sürdüyorlar hayatlarını. Etrafta ceset kokusu var, bir de acıyla örülmüş duvarlar... Sıkışıyorlar, sıkıştıkça birbirlerine sığınıyorlar. Yeri geliyor, o duvarlar üzerlerine yıkılıyor. Önce biri çıkıyor enkazın altından, sonra canı pahasına diğerlerine uzatıyor elini. Çünkü bu bir ekibin aileye dönüşme hikâyesi.