Fantastik Kategori 15/07/2017 İlk 25'deyiz! 19/07/2017 İlk 16'dayız! 27/07/2017 İlk 12'deyiz! Asya Wictor... Annesiyle yaşayan genç bir kız... Kendisiyle ilgili her şeyi bildiğini zannediyor... Yanılıyor! Annesinin her daim ona doğru söylediğini zannediyor... Babasının onu terk ettiğini zannediyor... Yanılıyor! Normal biri olduğunu düşünüyor... Hayal görüyor!.. Peki bunların hepsini Asya'nın öğrendiğini düşünsenize?.. &&&& "Yoruldum! Ben böyle olmak istemedim kimse bana Tanrıça olup olmak istemediğimi sormadılar!" &&&& Yapabilecek miydi? Hem kendisini hem de sevdiklerini onun gazabından koruyabilecek miydi? Okuyup öğrenmeye var mısınız?.. &&&&&&&&& Not: Olay ve çoğu isim bana aittir hiçbir hikayeden alıntı yapmadım. Ve izinsiz kullanılmaz! Kapak Tasarımcımız @PurpleQueen37 SON ELEMENT TANRIÇASI HAKKINDA BANA YAZDIKLARINIZ! --Son Element Tanrıçası adlı kitabın çok güzel. Son zamanlarda böyle bir kitap arıyordum ama hepsi klişe geliyordu. Ama bu kitap harika. Çok güzel yazıyorsun. Kitabın kendine özgü bir konusu var. Ve insanı sonraki bölüm için merakta bırakıyor-- --Son Element Tanrıçası'na uzun bir süre bölüm gelmeyecek, yayımdan kaldırmayacağım fakat lütfen bölüm ne zaman diye sormayın çünkü bende bilmiyorum.

Hafıza kaybı yaşayan bir kız ve telefonunda Aşk diye kayıtlı tanımadığı bir numara. Bu onların birbirini bulma hikâyesi. ---------- Asena: Kimsiniz? Aşk: Bunu ben sormalıyım. Aşk: Kimsin? Asena: Ama numaranız bende kayıtlı. Aşk: Ama bende kayıtlı değil. Asena: Başıma bir olay geldi. Daha doğrusu bir kaza. Bu sebeple bazı sorunlarım var. Yanlış bir şey yapmak istemiyorum. Bu yüzden ismimi söyleyemeyeceğim. Asena: Rahatsız ettiğim için üzgünüm. Aşk: Eski sevgilim ve arkadaşlarımın birçoğu şu an beni engellemiş durumda. Anlayacağın hiç sevilmeyen bir tipim. Aşk: Ve sen beni tanımıyorsun ama sende numaram var? Aşk: Rehberinde ne diye kayıtlıyım onu söyle bari. Seni tanıyor muyum merak ettim. Asena: Rehberimde...Aşk diye kayıtlısınız.

Hiç Maria gezegenini duydunuz mu? Ya da oraya gittiniz mi? Ben orada yaşıyorum. Ve inanın bana oradaki hayat dünyadakinden tamamen farklı. Sanırım bir dünyalı olmayı tercih ederdim. Benim de gezegenime göre sıradan bir hayatım vardı. Bazı sorunlarım oluyordu ama idare ediyordum işte. Sonra elementimizi öğreneceğimiz gün geldi. Heyecan, korku, merak.... Ama en sonunda en nadir elemente sahip olduğumu öğrendim. İşte o zaman hayatım tamamen değişti. Dertlerim eskisine göre daha büyük oldu. Ve aşk denen şeyin ne olduğunu anladım. Bana bu zorlu yolculuğumda eşlik etmek isteyenleri kitaba bekliyorum. Not: Kapak için uzaylikiz12345 e teşekkürler.❤

Bu kitap, diğerlerinden farklı. Okulun çirkin kızıyla dalga geçip, onu eziklerler. Fakat kız, artık bu yapılanlara dayanamayıp değişmeye karar verir. 3 ay sonra değiştiğinde ise eski okulundan kaydını alıp başka bir okula gider. İntikam peşinde olmaz yani. Ama tabi gitmeden önce de eski, eziklenildiği okulda da ilk ve son hamlesini yapıp, arkasında şaşıran yüzleri umursamayıp öyle gider başka bir okula. Fakat yeni okulunda da macera eksik olmaz. Çok iyi, çok fedakar arkadaşlar edinir. O okulda çok eğlenir. Bir çeteye dahil olur. Ve en önemlisi de, ilk defa aşık olur. Tabi o aşkının karşılığını da alır. Fakat okul değiştirse bile, eskiler, onun peşini bırakmaz. Kim bilir, belki biri sırf kız için, onun gittiği okula bile gelir. Hep birlikte görelim...

Kitap Kapağı Editi: Ponckguyruk Eclipse Nightinggale ve Arkadaşları Calmica Spectra'nın Lanetinden kurtulduktan kısa bir süre sonra Yaz Tatiline girmişlerdir Birbirlerinden ayrı ve Aileleriyle geçirecekleri yaz tatilinde çok fazla olmasada birbirleriyle görüşmektedirler.Eclipse Nightinggale kuzenleri Cassandra ve Lysandra ile eski anıları canlandırırken bazı şeylerde gelişmektedir... Bu sandıkları kadar huzurlu bir yaz tatili olmayacaktır

"Gözardı edilen çoğu şeyin kıymeti yok olunca anlaşılır derler, umarım öyledir zira hiç uğruna yok olmak istemem. Sanırım benim hikayem burada bitiyor. İyi geceler anne, baba ve beni gözardı eden daha nice ölümlüler. Artık mutlu olabilirsiniz..." Var mıyım yoksa yok muyum? Uçurumun kenarına oturmuş üzerime gelen büyük dalgaların beni ıslatmasını bekliyorum. Hafiften kararmaya yüz tutmuş hava ve ona eşlik eden rüzgarı izliyorum. Elimde kaçıncı kez okuduğumu saymayı bıraktığım bir mektup. Bu hayata elvada diyen birinin son cümleleri... Yazar -Ala Denizz

"Bu kurgu, kafa dağıtmak amacıyla yazılmıştır." Ön sezileri normal insanların sezilerinden üstün olan Mira Aksoy, yeni okulunda ki yeni arkadaşları ile babasının eski en iyi arkadaşının oğlu, Bora Yıldırım ve çetesinde ki anlaşmamazlıklarından dolayı birbirlerine yaptıkları intikamlarının hikayesidir. Instagram: dusmansiniflar.serisi 𝟐𝟎𝟐𝟎'

Daha genç ve masum olan bir kızın vefat etmiş büyükannesinin evine ve kasabasına yerleşmesiyle başlar her şey aşkı, okulu, hayatı ve arkadaşları. Hayattan haberi yokmuş oysa. Gözleriyle şahit olmasa asla inanmazdı onlara. O sarı gözlere. Siyah, gri, beyaz... kürklere. Ve başka neye inanmazdı biliyor musunuz? O masmavi gözlerin kendisini sevebileceğine. Kurtlar hiç bu kadar masum gözükmemişlerdi gözüne çünkü düşmanlarının kirlenmişti elleri bir kere. Kurtların yaptıkları sadece kendini savunmaktan ibaret değildi aslında... en önemlisi Laura'yı savunuyorlardı... Öğrendikleri şeyler onu krize mi sokacak? Yoksa kendi de mi şekil değiştiren ve tüylü bir varlık olacak? Eğer onu tanıyorsak, o masmavi gözlerle beraber olacak. Bir sorun daha vardı, o mavilerin ortası siyahtı. O kadar karanlıktı ki duygusuz bakmayı iyi biliyor, işine gelince de belli ediyordu. Laura o karanlıkta neler gizlendiğini bulacaktı... inat etmişti bir kere. Ayrıca merakı hep ondan üstün çıkardı. -BİR KURT BİR KIZ KADAR MASUM OLABİLİRSE, BİR KIZ DA, BİR KURT KADAR YIRTICI OLABİLİR. Küfür ( var ) Mizah ( azıcık var ) ( bana destek olmak için beğenmeyi ve yorum atmayı unutmayın (: şimdiden teşekkürler )

Kanayan avuçlarıma baktım. Onun için kendi ruhumdan vazgeçeceksem, kolay bir şeçimdi. Zaten onu ilk gördüğüm andan beri ruhumun her bir parçası ona aitti. Ve onun olmayacağı bir hayatta neler eksik kalırdı, neler yarım yaşanırdı bilmiyordum ama emin olduğum tek bir şey vardı ki; tam ölünürdü. Çevremdeki yüzlerce kişinin bağrışlarını duymuyordum. Bir an bile tereddüt etmeden elimi kalbine bastırdım. Acı tarifsizdi. Acı her yerdeydi. Ama acı en çok, kalbimdeydi. "𝑆𝑜̈𝑧𝑢̈𝑚𝑢̈ 𝑡𝑢𝑡𝑎𝑚𝑎𝑑ı𝑚 𝐴𝑡𝑙𝑎𝑛𝑡𝑖𝑠'𝑖𝑚. 𝐵𝑢 𝑠𝑎𝑣𝑎şı 𝑖𝑘𝑖𝑚𝑖𝑧 𝑖𝑐̧𝑖𝑛 𝑘𝑎𝑧𝑎𝑛."