Dünya dört ırktan oluşuyordu. Biri yok olana kadar. Yok olan ırktan yeni ırk ürerse ne olur. Dikkat! Hikaye Kurt adam Kim Jongin ve Tilki Sehun içermektedir.

Sehun hiç unutmadı Acısını da aşkını da Sehun'un hiç çocuğu olmadı.

Seni şakayıklar cennetinde bekliyorum. Her salisemsin Sehun. Her gördüğüm , duyduğum , kokladığım , dokunduğum sensin Jongin. Sen benim için her şeysin. Bir seri katili yakalamak isterken aşkı yakalayan Sehun hangisini seçecekti?

Buz Pateni Kralı Kim Jongin, Kai " O olaydan önce Buz Paten Kralı Kim Jongindim. Şimdi ise bir..." Tamamen kendi röportajına ve çevresinin anlatımına dayanarak yazılmıştır.

"Neyi merak ediyorsun?" "Bu işin nasıl biteceğini." "Bitmezse." "Eninde sonunda biter."

Basit bir rekabet sadece, herkes bir gün iş arkadaşıyla yaşamıştır.

"Ateşle oynuyorsun Jongin. Çok fena yanacaksın" "Zaten yanıyorum görmüyor musun?" "Sen yandığını sanıyorsun." Luhan yarım saatlik görüşme boyunca ilk defa konuşmuştu. "Sehun gerçeği öğrendiğinde alnında 35 kalibrelik bir delik için yalvaracaksın KİM KAİ" Luhan'nın sesi de gözleri gibi buz gibiydi. Sehun'nun kullandığı silaha yaptığı göndermeyi sadece görmezden gelmek istedim. "Sehun beni seviyor." Dedim birden. Neden bunu söyledim şimdi ben de bilmiyordum. Luhan'nın kahkahası boş odada yankılandı. "Sevdiği adam tarafından ihanete uğramak onu ne derece mahvedecek sen düşün o zaman."

Sehun aile geçmişinden dolayı şöhretten kaçmak için takma bir isim kullanan Kore'nin en ünlü mimarı, Jongin'se Sehun'nun kaçtığı her şeydi. Şöhret, özel hayata saygısı olmayan kameralar, sahte yüzler... Sehun onca yıl bu şeylerden kaçmak için çalışmıştı. Şimdiyse aşık olduğu adam yüzünden bu şeylerin içine çekiliyordu. Sehun belki bütün bunların üstünden gelebilirdi. Peki Jongin Sehun'nun ona yalan söylediği gerçeğini kaldırabilecek miydi? •~•~•~ 15-16 bölümlük bir hikaye düşünüyorum. Yani kısa hikaye gibi bir şey olacak. Keyifli okumalar...

Aynı sayfayı beşinci okuyuşumdan sonra elimdeki kitabı sıkıntıyla yanımdaki masaya bıraktım. İzleniyor olma hissi bir an olsun peşimi bırakmazken kitaba odaklanmak çok zordu. Kafamı kaldırır kaldırmaz verandadaki kurtla göz göze geldim. Kürkü kehribar rengindeki gözlerini daha da vurgulamak istercesine siyahtan başka renge sahip değildi. Gözlerinin içine bakmak hipnoz olmak gibiydi. Sadece gözleri de değildi beni hipnoz eden. Verandaya geldiğinden beri buradan başka bir yere ayrılamamıştım. Sürekli beni izlediğini hissetmem ve her kafamı çevirişimde göz göze gelmemden rahatsız da olsam buradan bir yere ayrılamıyordum.

Dudakları dudaklarıma yaslıyken parmaklarının sımsıkı kavradığı kalça yanaklarımı ikiye ayırdı. Nefesimi tutmuş bir sonraki hamlesini bekliyordum. "Acımayacak Sehun" diye fısıldadı deliğime doğru Jongin. Deliğime çarpan nefesi dudaklarımdan tutmaya bile uğraşmadığım bir inlemenin çıkmasına sebep oldu. Jongin bana yalan söylemişti acımıştı ama kalbim. One Shot hikayemdeki Profesör Kim'in on bölümlük uzatılmış versiyonudur.